Сяргей Грахоўскі - Тры вымярэнні [Выбраная лірыка]

1959 г.

МОЙ ЧЫТАЧ

Не помню я, даўно ці не,
Сябрамі мы такімі сталі.
Мяне з табою на вайне
Адны дарогі пабраталі.

Мы па адной паўзлі раллі,
Аднымі грэліся кастрамі
I пераможцамі прайшлі
Пад аркай Брандэнбургскай брамы.

Мы разам разбіралі друз,
У новым доме клалі печы —
Усіх турбот вялікі груз
Лажыўся нам з табой на плечы.

З табой хаджу я кожны дзень
I кожны дзень вяду гаворку,
Плыву па нёманскай вадзе,
Куру бабруйскую махорку;

Жыву з табою, мой чытач:
Хаджу ў кіно, дзяцей гадую,
Ад цеснаты i ад нястач
I я ніколі не бядую.

Ca мной ты, мой чытач, заўжды.
I ў цішыню майго пакоя
Апоўначы прыходзіш ты,
Каб не даваць i тут спакою.

Я чую голас твой i смех,
Гляджу, як легка колеш камень,
Як раніцой ідзеш у цэх,
Як ты купляеш кветкі маме.

Ты мне спакою не дасі,
Я гэта ведаю i рады,
Калі мне скажаш: «Не хлусі,
Свае складаючы балады»,

Калі ты кажаш: «Адтачы
Радкі i рыфмы, як са сталі,
Каб ix любілі чытачы,
Каб ix сябры твае чыталі».

З табой рвануліся ў пакой
Вятры. Пад імі сосны гнуцца,
I ад стала да ix рукой,
Здаецца, можна дацягнуцца.

Запахла вільгаццю бароў —
Знікае столь, знікаюць сцены,
Ca свістам напаўняе кроў
Мае артэрыі i вены.

Таму цябе я палюбіў,
Мой лепшы друг, мой сябра першы.
Калі б са мною ты не быў,
Дык не было б i гэтых вершаў.

1959 г.

НЯМА ЧАСУ

I я аб смерці часам думаю,
Хоць i не хочу паміраць.
З мяне рабіць не варта мумію,
Не варта дужа дакараць.

У крывадушшы ці ў няшчырасці
Мяне мой друг не папракне,
А скажа: «Не паспеўшы вырасці,
Зваліў работу на мяне».

Дык вось таму цяпер да ночы я
За трох адзін усё варочаю,
Каб, ворагам усім на зло,
Памерці часу не было.

1960 г .

* * *

Ix доўга сэрца няньчыла, насіла,
Яны то стукаліся, то сціхалі зноў,
То нечакана з адзічэлай сілай
Ад ix у жылах бушавала кроў.

I вось, нібы зубцы кардыяграмы,
На чыстым аркушы пабеглі з-пад рукі
I адарылі сціплымі дарамі
Маю душу няхітрыя радкі.

I боль прайшоў, нібыта дождж у маі,
I гэтак стала лёгка на душы,
Што песню, быццам голуба, трымаю,
А сэрца просіць: новую пішы.

1964 г.