Рыгор Барадулін - Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна

Здесь есть возможность читать онлайн «Рыгор Барадулін - Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна» — ознакомительный отрывок электронной книги совершенно бесплатно, а после прочтения отрывка купить полную версию. В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Город: Мінск, Год выпуска: 2014, ISBN: 2014, Жанр: Старинная литература, История, на белорусском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.

Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Пад адной вокладкай нарэшце сабраныя неацэнныя скарбы беларускай мовы, якія, пачынаючы са школьных гадоў, бесперапынна занатоўваў за роднымі й землякамі народны паэт Беларусі, – асобныя словы, прымаўкі й пад’ялдычкі, зычэнні й грозьбы, а таксама народны каляндар, замовы, стравы, звычаі, гаспадарчыя й жыццёвыя парады й шмат іншага.
Трэці раздзел склалі запісы жывой ушацкай гаворкі, у якіх і гісторыя, і побыт, і душа народа, – усё жыццё, як яно ёсць.
2-е выданне.

Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна — читать онлайн ознакомительный отрывок

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Казлякі – вочкі ў бульбе. Чышчу бульбу з казлякамі – на лепшае часу німа.

Казляччы – казліны. Былі два кумпячкі казляччы, і ўсіх прыпасаў.

Казярэка – упірлівы, кажа ўпоперак . Як упрэцца казярэка – не згаворышся, ня ўпросіш. Навошта мне казярэка ў хаці?

Каламесніца – сумятня . Цэлы дзень сумесніцакаламесніца з хаты не пускаіць.

Калапніна – клопат, намаганне, завіханне.

Калапніны многа каля яго, а толку мала.

Калахвосціць – трэсці, калашмаціць. Будзіцьбудзіць яго, калахвосціць, а ён сабе спіць.

Калдунаватая – злямцаваная, збітая . На сабаку поўсць калдунаватая.

Калека, калечка – мянтуз. Іван злавіў два язі й калечку.

Калјлікі – дрыжыкі, зябікі . Ужо калелікі бяруць на такім марозі.

Калёскі – каляска, вазоўнічак . Двое калёсак вады прывязла.

Кáліва, калíўе – куст, націнне бульбы . Бульбу прапалола, аграблямі выграбла, усё ж калíвіна якая будзіць. Сухое каліўе – паспела спешка (гатунак бульбы).

Калмак – кузлак. Хоць калмак сена дай карові. Калоддзе – калоды . Дровы – адно калоддзя, тапор і той прыстаў.

Калом – невядома куды, праз зямлю . Як калом праваліўся серп, ніяк не знайду.

Калюччо, калюк – калючае кустоўе . Такое калюччо – не прадрацца. Калюк пры калюку, дзе ні ступіш – наколішся.

Калядоўка – Каляды . Яшчэ ў Калядоўку дровы прывезіныя ляжаць.

Кáменка – мураванка, цагляная будыніна. Ён у каменцы робіць.

Камлюк – моцны, пасадзісты, прысадзісты, таўставаты, каржакаваты (як камель) . А Стахван ладны камлюк. Ня дужа разбяжыцца камлюкаваты, яму пакруціцца цяжка.

Канадá – назола . Сядзіць на душы, як канада тая.

Канаць – прасіць, дамагацца . Канаіць купіць яму абнову.

Канашэсць – жэрдачка, на якой сядзяць куры.

Нанач пасаджу курэй на канашэсць.

Кантáр – кантаваны бязмен . Кантаром зручней важыць.

Кáнчур – акурак; яшчэ – канец баразны. Панабраў канчуроў каля крамы дый абкурыўся. Так араў, што канчураў болі, чым барознаў.

Канькаць – прасіць, ныць . Канькала канькаіць, а некала некаіць. Кáня (птушка) просіць піць – канькае.

Канюгайла – здаровы конь ці чалавек, здаравіла.

Такі канюгайла, што на ім толькі валуны вазіць.

Каняўё – коні (зборнае). Каняўё бяжыць, аж зямля дрыжыць.

Кáпа – накідка, акрывала на ложак, набіраная кшталту сурвэты. Закінь ложак новай капай.

Капá – шэсцьдзесят (снапоў, яек). Цэлую капу яек сабрала да святаў.

Капанікі – сані, капылы ў якіх з выкапанага кораня. У капаніках на капылы йдзець дуб.

Капіздуленька – трошачкі, як паспытаць.

Капіздуленьку выпіў, а ты крычыш, што напіўся.

Капызíцца – задавацца, пы́шыцца . Прышлі дзеўкі на базар, сталі капызіцца.

Капэрус – канец, капцы . Капэрус, нічога не ўдаецца зробіць.

Каравай – горб. І каравай ззаду на плячах.

Каравíна – зарэзаная карова . «Дзяку, дзяку, каб ты мені вякаў, палавіна каравіны й скура табе», – шаптаў селянін, які ўкраў карову, на судзе дзяку, які выступаў сведкай.

Каравятніца – тоўстая; яшчэ – няўклюда . А гэна каравятніца ў дзверы не ўлезіць, так раз’елася. Узялася гэная каравятніца ткаць, лепш бы не чапала.

Карапунька – караценькі, маленечкі. Малец недалужны быў, такі карапунька.

Каратэлька – гатунак морквы . Ляху каратэлькі пасадзіла, яе добра ў капусту крышыць.

Караўка – каравая, брудная, каляная ад гразі анучка. Здымі гэтую караўку – пасцялі чысты настольнік.

Карбљнец – карбункул, скула . Каб на цябе карбунец сеў!

Кармінá – корм . Карміны гэтай можна было нанасіць на ўсю зіму.

Карнавухі – з кароткімі вушамі . У карнавухага сабакі дарогу пытацца.

Карнáты – без хваста . Сабака ты карнаты. Каровіна – ялавічына . Тут давалі нейкую каровіну, а там адны рэбры.

Каруза – прыставала, надаеднік . Як прычэпіцца да каго каруза, не адстаніць. Такая каруза як смала прыстаніць – не адчапіцца.

Кархавінне – жабіна нераставанне, жабурынне. Поўная сажалка кархавіння.

Карчанець – зябнуць, слаба гнуцца (пра рукі). У проламцы лайно палашчу, рукі карчанеюць, нічога не ўзяць імі.

Карыкатурыцца – вычварацца. Што ты карыкатурышся, ты й так не красунчык.

Карынá – кавалак кары . З моцнай карыны можна й падэшвы зробіць.

Карэлая – брудная . Карэлую сарочку надзеў і хварсіць. Ідзі чыста, не йдзі карэла, ненавіджу мужыкоў, якія карэлыя ходзюць.

Читать дальше
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.


Рыгор Барадулін - Журавінка
Рыгор Барадулін
Рыгор Барадулін - Свята пчалы
Рыгор Барадулін
Рыгор Барадулін - Босая зорка
Рыгор Барадулін
Рыгор Барадулін - Прынамсі...
Рыгор Барадулін
Рыгор Барадулін - Абсяг
Рыгор Барадулін
Рыгор Барадулін - Маладзік над стэпам
Рыгор Барадулін
Рыгор Барадулін - Лісты ў Хельсінкі
Рыгор Барадулін
Рыгор Барадулін - Евангелле ад Мамы
Рыгор Барадулін
Рыгор Барадулін - Руны Перуновы
Рыгор Барадулін
Отзывы о книге «Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна»

Обсуждение, отзывы о книге «Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.

x