Johann Widmer - Barrabas

I däm Momänt isch d Pia is Tänn choo und hät grad begriffe, was da gspilt werdi. Mit eme Garteräche hät si de Chäpper sehr unsanft vo de Leitere gholt und won er am Bode glägen isch häts en mit em Rächeschtiil so richtig ihri Meinig gseit.

Vo säbem Tag aa hät mit em Chasper nümen alles gstume. Er isch son en Gspässige woorde das es eim nüme wohl gsii isch i siner Näächi.

Er hät so Glägeheitsärbetli gmacht aber daaderbii verdiensch der kä goldigi Naase und d Pia hät müese de schweri Gang uf d Gmeind tue und ums Aarmegält go bättle. De neui Vorstand vom Aarmeguet isch jetz de Muurer Hans gsii und er isch dän ame schöne Taag mit em Polizischt zäme i de Stube gstande und d Pia hät müese Red und Antwort staa. De Chäpper wo der Herr des Hauses gsii wäri isch im Bett gläge und hät sin Risenaff vom Voraabig müesen uusschlaafe.

Er isch derbii verwachet und hät dur d Türe dure ghöört was näbetzue verhandlet woorden isch.

Vo ihm isch nöd psunders vorteilhaft gredt worde sogar sini Frau hät kän guete Fade me an ihm glaa und wo de Hans vom sich scheide laa gredt hät, isch em Chasper d Gale ue choo. Was fallt däm verdammte Chätzer eigentlich ii anere guete Katholikin sone Sünd wele iirede. Er hät sich ehrlich überleit öb er mit em Karabiner übere söll go zeige wär da ine s Säge heig.

Aber eso im Nachthämp zu dere Taagesziit mit em Gwehr, nei, das miech würkli kei Gattig.

Woner aber dänn ghört bim Adiesäge, das de Hans und d Pia per Duzis sind, isch dänn doch de Zapfen ab gsii.

«Gäll Pia, chunsch unscheniert wännt Hilf bruuchsch … Und sii seit dänn no: «Tanke, Hans, du bisch en feine Kärli …

Wele sänkrächti Ehremaa laat sich so öppis büüte?

In eire Täubi isch er us em Bett gumpet und hät sich derbii mit de Lintüecher verhädderet und isch mit em Gsicht uf de Bode gheit.

Mit sinere bluetige Nase hät er sich dänn doch nöd z zeige getrout, wer weiss was sich die zwee Amtliche derbii tänkt hettid.

Mitti Jänner isch de Chaschper vo de Gmeind voorglade woorde, will er sini Familie nüme hät chöne ernähre, will er alles Gält versoffe hät und in allne Beize Suuffschulde ghaa hät. Er isch au nöd wilig gsii e regelmässigi Aarbet aaznäh und hät sini Familie vernachlässiget. Mer hät em au düütli klaar gmacht, das er sini Frau nöd tärfi schlaa.

Mer hät em aapotte, er chöni namaal e Kur mache z Ellike und wänn er sich bis im Summer nöd besseri, dänn würd mer bim Gricht en Aatrag mache zum en vogte.

Er hät ales underschribe, hät hoch und heilig gschwoore, das er sich besseri. Vor em Usegaa hät er aber dänn na gmungget, als Vormund chönids ja de Muurer Hans nää, dä chönis nämli verdammt guet mit de Pia. Die ganzi Häxejagd gägen ihn seig doch vo dene zwei aateigget woorde…

Im Horner, wie mer früener am Monet Februar gseit hät isch e gwaltigi Gfrörni choo. Sogar de Zürisee isch zuegfrore.

De Chaschper hät doo bi de Bahn gschafft und i säbene Tääg vom Morge bis Aabig Weiche uuftauet und gfrorne Schnee vo de Perong wegghacket.

Er hät sich schiinbaar echli besseret aber er hät mit niemertem me gredt, oder amel nu s Nötigschti.

Aber im Dorf händ alli ghoffet, er seig uf em Wäg vo de Besserig. Wies mit em Trinke gsii isch, hät mer nöd chöne abschetze, will er jetz zäntume Wiirtshuusverbott ghaa hät und drum nu no heimli und verstole ggüügelet hät. Nur wän er gaar tüüf is Glas glueget hät, dän häts scho chöne sii, das em s Velo nüme gfolget hät. Aber so richtig schwär betrunke hät mer en nie meh gsee.

Mängisch hät er mit em Muurer Hans es paar Wört li gwächslet, s isch meistens um d Fraag gange, öbs mit em Gäld klaar chömed aber eimaal hät de Chaschper afoo chlaage, wien ihn das Läbe aaschiissi, d Aarbet, d Familie, d Frau und d Chinde und die ganzi vercheerti Situation wos drin seigid.

Do hät en de Hans gfrääget, wien er sichs dänn voorstellti es glücklichs und zfrides Läbe.

Nach eme lange Schwige hät er dänn schliesslich liislig gseit: «Weisch Hans, als jung, doo uf der Alp, de ganzi Summer lang mit de Chüe und de Rindli dusse i Gottes freier Natuur … aber das isch en Traum … uus und fertig uusträumt … und weisch, wer kä Träum meh chan haa isch arm draa, isch eigetli scho e Liich …»

De Hans hät em zuegloset und dänn isch em en Idee choo…

Es paar Taag spääter isch de Chaschper uf em Heiwääg gsi. Er hät s Velo müese stoosse will d Strass ganz veriiset gsii isch und für en Velofahrer läbesgfährli, vor allem wänn er alkoholisiert gsii isch. Aber was häsch anders chöne bi dere Souchelti, als dich vo Ziit zu Ziit echli ufwärme mit eme Schlückli Schnaps.

S isch müesam z laufe gsii uf däm schliferige Wääg und er isch rächt verspätet heichoo. Er isch völlig kaputt gsii won er zum Huus anechoo isch aber er hät sich jetz so richtig uf di waarmi Stube gfreut, uf e heissi Mählsuppe und dänn uf es warms Bett woner sini durfroorne Chnöche hät chöne uuftaue.

Woner s Velo in Schopf ine tue will, gseht er, das vor em Tänntörli es anders Velo stoht.

Psuech? Um die Ziit na?

Er isch hoorsam ums Huus gschliche und hät durs Stubefänschter gsperberet.

Da stoot doch de Muurer Hans i de Stube und i däm Momänt fallt em d Pia um de Hals …

Ganz verschreckt isch de Chaschper vom Fenschter ewäg grännt, wie wän er öppis boosget hett.

Er isch immer wiiter vom Huus ewäg, hinderschi, und hät uf das warmi Liecht glueget.

Deet isch em der erschti Häntsche abegheit aber de Chaschper hät sich nöd puckt, sondern sich umträiet und isch uf de iisige Strass i d Tünkli usegloffe.

Diheime hät mer uf en gwartet will mer e gueti Naachricht für ihn ghaa hät. De Muurer Hans hät nämli e Stell für ihn gfunde als Zuesänn uf eren Alp am Stooss.

Mit de ganze Familie, de ganzi Summer über.

Und d Pia hät mit Träne i den Auge gseit, dänn nämi er sicher jeden Aabig s Schwyzerörgeli füre, und dänn hät si in ihrer Freud de Hans umaarmet.

Nu de Hans hät wider hei müese und d Mählsuppe bis Kälins isch au parat gsii.

Wo de Hans vors Huus use chunnt, wär er schier über em Chäpper sis Velo gstürchlet wo zmittst im Wäg glägen isch. Aber vom Velofahrer wiit und breit kä Spuur.

Do isch de Hans unruhig woorde und won er wiiter vorne uf de Strass en Füüschtlig findt, hät er begriffe, was für es Drama da im Tue isch.

S ganz Dorf isch i säbere chalte Nacht am Sueche gsii. Mit Taschelampe, mit Stalllatärne und Schiiwärfer hät mers ganzi Dorf abgsuecht und am Morge isch na e Polizeitruppe vo Züri choo mit zwee Suechhünd.

Churz vor em Mittag hät mer en gfunde churz vor Nüerestorf isch er ame Bachport im Schnee gläge, verfrore, stiiff wien es Brätt.

D Heimetgmeind hät de Pia ihri Chind ewäggnoh.

D Meitli sind in es Heim ime Chlosterinternat gsteckt woorde und mer hät nie nüüt me vonene ghöört.

Die beede Zwilling sind zu Pflägfamiliene choo und händ spääter emol vo sich rede gmacht, wos z Zweite e Tankstell überfalle händ aber so ungschickt und stümperig, das mes grad verwütscht hät.

Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.