Рыгор Барадулін - Журавінка

За святатацтва
Даруй мне, Лаўра.
Ступені не маючы бакалаўра,
У мяне будзённыя параўнанні.
Лаўра, бывай!
Стольны град,
Да спаткання!

Hi рыбакоў,
Hi лайдакоў,—
Сягоння ў адгуле
Возера Павулле.
І ўся,
Ад пят да макаўкі,
У сене вёска Якаўкі.
Зімой быць хочаш з малаком,
Мянціць не будзеш языком!
Мянці касу,
Будзі расу!
Займай пашырай паласу!
З пагодай не кажы да трох.
Цвялі касу,
Валі мурог.
Абы цябе мурог
Не змог!
А не накосіш мурагу,
Аб тым карове — ні гу-гу!
Машынкі рэдакцыйнай стук
Забудзься,
Друг каханы,
Шчырэй з касой,
Алег Салтук,
Далёкі цёзка хана!
Са школы помніш,
Што Кальцоў
Быў не апошні між касцоў!
Тапчэўскі Фелікс,
Твой зямляк,
I ў гэтай справе
ведаў смак.
Адбілася
Вада ад рук.
Урочышча,
Як вулей.
Ляціць з балота
Цецярук
Напіцца у Павуллі.
Там ценям чаратоў
Кулік
Вядзе
Дакладнейшы падлік.
Над польным морам чаіцца
Сама з сабой спрачаецца.
Валун
Адлежвае бакі,
Як пастамент,
Чакае,
Хто стане на яго такі?
Ці ёсць
Патрэба тая?
А ноччу,
Млоснай ноччу
Стагам давераць вочы
Ён i яна,
Яна i ён.
I да відна
Забудуць сон.
I песню ранішняй тугі
Пачуюць зноўку берагі:
— Ах, мой смутак,
Ну чаму так
Я журыцца змушана?
Толькі рута
Не кранута,
Грушына
Не рушана...

Ты не бачыў аніколі
Бузкашы?
Ты таджыку пра такое
Не кажы!

Не застольная бяседа —
Бузкашы:
Захапі казла ў суседа
I скачы.

Не зважаюць на начальства.
На радню,
Капыцяць і рвуць на часткі
Цішыню.

І чыны й пасады зніклі,
Зло — на злом!
Галава адно панікла
Над казлом.

Гэты козлік адпушчэння
Два пуды,
Не схаваеш у кішэні —
Паўбяды!

Жарабца хлапец асмуглы
Закасіў.
Сам бізун, як тыя цуглі,
Закусіў.

Горды дзед
белагаловы,
Як Памір,
Б'е галопам, б'е галопам
Жоўты жвір.

Зашчаміў казла нагою,
Вецер — друг.
Мчыць пагоня, не нагоніць —
Блізка круг.

Не відаць у тлуме, ў гуле
Ну ані —
На казле ляціць дзядуля?..
На кані?..

Кінуў чорнага i крэкча,
Перамок.
Мо ў апошні раз старэча
Перамог.

Раздзімаюць горны-храпы
Скакуны.
Тут не возьмеце нахрапам,
Крыкуны.

Мы ў даліне ўтульнай спеем,
Бы ў кашы.
Не да працы, не да спеваў —
Бузкашы!
Валам валяць людзі звыкла
З кішлакоў,
Заганяюць матацыклы,
Ішакоў.

Піялу з зялёным чаем
Асушы —
І прыпомніш ты з адчаем
Бузкашы.

У прэзідыумах млеюць —
Бузкашы,
На паважных асамблеях —
Бузкашы.
I на зборышчах паэтаў —
Бузкашы.

Ды таджыку ты пра гэта
Не кажы!..

У творчых секцыях

Творчых секцый у Саюзе,
Як стажкоў на счахлым лузе.
I чуваць з усіх бакоў
Галасы кіраўнікоў:
— Год мінае,
Трэба, братцы,
Нам шчырэй за працу брацца!..

Секцыя прозы
(Заявы, пагрозы)

Імкнецца кожны ўперад выдацца
I ў серыі рамана выдацца...

Секцыя паэзіі
(Усе ў геніі палезлі)

Рыфмуюць тут,
Што ні кажы,
I тыражы,
I гаражы.

Секцыя крытыкі
(Выспяткі, вытаўкі)

Кожны крытык
Ля ўласных карытак.

Секцыя драматургіі
(Засядаюць — пі'шуць другія)

Чакае кожны з драматургаў,
Каб хоць аванс
Ды раскатурхаў.

Секцыя дзіцячая
(Замілаванне цялячае)

Лаўраў мала,
Бо ўсе лаўры
У Шушкевіча
Ды ў Маўра!

Секцыя перакладу
(Не заўсёды ўсё да ладу)

Як класіка перакладзеш
Да касы
Класікам ідзеш!
У сектах
Ёсць яшчэ ў Саюзе
Секты.
Тут прагнозы,
Тут пражэкты.
Ды не думайце,
Сектанты —
У Саюзе кватаранты!
З ix я вам не раю кпіць.
Дзейнасць бурная кіпіць

Шаптуны
(Па закуцці ўсе яны)

Шэпчуцца,
Хто з кім ідзе,
Хто каго
Куды вядзе...
Трасуны
(Трасуцца без віны)
Жах i ў паставе
І ў паглядзе —
Хаця б успомнілі ў дакладзе

Прарокі
(Лічаць класікаў крокі )