Рыгор Барадулін - Амплітуда смеласці [I лірыка, і гумар.]

Раманс Адэлі

Сэрцу цесна ў грудзях,
Быццам птушачцы ў клетцы.
На сцюдзёных вятрах
Хто яму адгукнецца?
I вяргіня адна
Без увагі завяне.
Гіне ў смутку вясна.
Сэрца прагне кахання.
У адчаі начэй
Сэрцу сніцца дарога.
Чуць бы сэрцу хутчэй
Грукат сэрца другога.
Як аб сценку гарох
Спадзяванні, чаканні.
Як цялушцы мурог,
Сэрцу трэба каханне.

Заручыны
Сціскае гора душу без жалю.
3 вяселля ўхабістая дарога.
Як заручалі,
Тады казалі,
Што ў свата кароў многа.
Як пайшла даіць —
Адзін бык стаіць
I той не доіцца.

3 якога боку быка даіць,
Парай, нядолечка,
Ці з хваста,
Ці з рог,
Ці з брыклівых ног?
Ох!
— Досыць Вам з дзяўчыны кпіць!
Ваша белая лілея
Недзе ў горадзе цвіце.
Вас зусім не разумею.
Чаравік не па пяце.

Куплеты Язэпа

Покуль спрытны,
Покуль дужы,
Для дачкі здабуду мужа.
3-пад зямлі дастану зяця.
Будзе свята ў нашай хаце!
Маю сувязі паўсюды —
Верыць дурань толькі ў цуды!
Дам у лапу — ціха будзе.
Зяця вылузаю ў людзі!
Для дачкі патрэбен муж,
Як для пана капялюш!
Хай жа бог дае Адэлі
I ў касцеле, і ў пасцелі!

Дуэт: Міхалка, Юлька

— Вы народжаны для раю,
Для карэт —
Не для карыт!
Вас у Мінск я забіраю
Паказаць належны спрыт.
— Ці не лепей разабрацца,
Што прыгнала Вас сюды?
Мне без Вас хапае працы,
Мне без Вас стае бяды!
— Цалавацца, мілавацца,
Мякка спаць,
Салодка піць —
Не цяжкая гэта праца.

Песня

Як прачнуліся пад плотам
Раніцою лапаць з ботам,
Стала кожнаму пара
Адшукаць гаспадара.
— У карчме мой зноў начуе,
Галавы, ні ног не чуе.
— Мой, напэўна, ў пэўнай пані
Адпаведным лістам вяне.
Кожны добры валацуга,
Ды без нас ім будзе туга.
Заявіў рашуча лапаць:
— Мне лягчэй скрыпець, чым плакаць.
Падтрымаў калегу бот:
— Шмат з гаспадаром турбот!
Заскакалі лапаць з ботам:
— Валацуг мы знойдзем потым!

Куплеты Юлькі

Мыць абрыдла лыжкі, міскі.
Мне па густу нораў мінскі!
Там пачнуць ламіцца ў дзверы
Кавалеры, афіцэры.
Чувакі там люба-міла
Учарнелі ад чарніла.
Чорны толькі кот не ў шчасце.
Чорны кавалер для страсці!

Шмотак імпартных да д'ядбла.
Там бы ў зрэб'і я не зябла!
Як завея ў кажухах,
Я б хадзіла ў жаніхах —
Барадатых, галамызых,
Бледных і насамі шызых.
Там талентаў, быццам маку:
Караткевіч,
Семяняка,
Вечна юны Лучанок —
Маладзёжны певунок.

Трыо: Язэп, Адэля, Міхалка

— Ветрагону многа чэсці,
Толькі хітрыкі наўме.
Як на кут не хочаш сесці,
Пасядзіш-такі ў турме.

Я ў хаўрусе з пракурорам,
Я ў газеты напішу.
Не ў каня, вядома, корам.
Дурню ўторкнулі душу!

— Бацькі добрага дачка,
Не пайду за вахлака.
За разяву не найду.
Лепей з моста ды ў ваду!

— Што палохаць пракурорам.
Вам тавар збываць свой сорам.

Маладому хлопцу нехаць
На старой кабыле ехаць!

Што мне пісаніна тая —
I газет я не чытаю!

Шэры гусь пралятаў

Песня

Шэры гусь пралятаў
Над прыціхлым балотам.
Пралятаў, гагатаў,
Чысціў пер'е чаротам.

Шэры гусь спадабаў
Маладую цяцеру.
Не ў гняздо завітаў,
А ў кацёл на вячэру.

Стрэл раптоўны сустрэў
Ціхім вечарам сінім.
Лісце падала з дрэў
Шэрым пер'ем гусіным.

Шэры гусь пралятаў
Над прыціхлым балотам.
Як вячэраю стаў,
Мы дазналіся потым!

Гагатаў ого-го,
Разганяючы скруху,
А цяпер ад яго
Ані пер'я, ні пуху!

Вяселле

Як надумаўся жаніцца,
Лось падаўся да лісіцы.

Толькі ліска
Ані блізка:
— У цябе ў кустах прапіска.

Як пасмеў прыйсці ты ў сваты,
Малады, а ўжо рагаты.

Да мяне забудзь дарогі —
Я й ваўку настаўлю рогі!

Лось рагаты,
Нежанаты
Ходзіць, быццам вінаваты.

Суседкі

— У чужых свіней лычы
Злыя!
— Лепей палічы
Зубы ты ва ўласным роце.
— Не вішчы свіннёю ў плоце!
— Я ў сваім гародзе — пані,
I парадак на двары.
— Боскі гнеў цябе дастане!
— Ты паменей гавары.
— Гнеў якраз мяне міне.
— Пуга плача па спіне!