Юрась Нераток - Споведзь струны

Здесь есть возможность читать онлайн «Юрась Нераток - Споведзь струны» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию без сокращений). В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Город: Мінск, Год выпуска: 2011, Издательство: А. М. Вараксін, Жанр: Поэзия, на белорусском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.

Споведзь струны: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Споведзь струны»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

У зборнік “Споведзь струны” ўвайшлі вершы беларускага пісьменніка Юрася Нератка, напісаныя ў перыяд з 2003 па 2010 год.

Споведзь струны — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Споведзь струны», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

“Наша Ніва” (кастрычнік 2005)

Калі ўзбіраешся на самы верх – адчуваеш адзіноту. Добра, калі пад’ем – фантазія: некалі ж прачнешся, ачуняеш. А калі рэальнасць?

ЗВЕР

Куды імкнешся, звер,
Свавольна і панура?
З якіх ты ўцёк вальер,
Якая гоніць бура?

Бязветрана наўздзіў,
Шырока сонца льецца.
А ты – той час забыў,
Калі сядзеў у клетцы.

Чаму спыніўся, звер,
І раздзімаеш ноздры?
Дзе ўбачыў ты бар’ер?
Што ловіць нюх твой востры?

Ніякіх перашкод,
І немагчымы выстрал.
Ні пастак, ні балот,
І далягляд празрысты.

Чаго шукаеш, звер,
Увішна, безупынна?
Нястомны землямер
Уласнай каляіны…

Гараць вачэй кружкі –
Усё ж тваё ў прасторы:
І сцежкі, і сцяжкі,
І логавы, і норы.

Каго баішся, звер,
Неутаймавана, звыкла?
Якіх благіх хімер
Пужае выскал іклаў?

Ты зжор усё наўсцяж
Азартна і цвяроза.
Сабе – адзіны страж
І вечная пагроза.

Пра што ты выеш, звер,
У тон ліхой гадзіне?
І кіпцюры цяпер
Рвуць скуру на грудзіне.

Глядзець няма каму
На подзвіг твой крывавы –
Не зведаць аднаму
Ні літасці, ні славы.

Чаго ты хочаш, звер?
Бо ўжо трываеш ледзьве ж…
Ускінеш зрэнкі ўверх,
Аднак Яго не ўгледзіш.

Хвіліны забыцця
Зямля ўспрымае хныла,
Бо без твайго выцця
Сама б, напэўна, выла.

З той жа серыі. Напэўна, уражанні не скончыліся. Не разабраўся з першага разу. Страшна самому. Ну хто такое надрукуе?

МЫ – ТУТ

Прывітанне табе, прывітанне,
Неахайны, нікчэмны люд!
Вось і скончылася чаканне –
Мы тут!

Вы баяліся стоеннам жахам
І з адчаю хаваліся ў кут.
Памянялася ўсё адным махам –
Мы тут!

Ад жыцця вы чакалі раю:
І граблі, і сціскалі ў жмут…
І нарэшце дайшлі да краю –
Мы тут!

Вы звярталіся часам да Бога
Са сляпым спадзяваннем на цуд.
Але вы не зрабілі нічога –
Мы тут!

Вымаўлялі празрыстыя словы,
Каб схаваць свой унутраны бруд.
Тупа верылі: час прыйдзе новы.
Мы – тут!

Вы надзеі слабыя ўскладалі
На спагадны вышэйшы суд.
Але ўсё ж такі нас чакалі!
Мы тут…

Знікне, знесены жорсткім ветрам
Вашых мараў юрлівых хлуд!
Клічуць вас апраметныя нетры –
Мы тут!

Надзвычай рэдка прысвячаю вершы прыродзе. Яна падаецца такой дасканалай і ўстойлівай у параўнанні з чалавекам! Адсюль, напэўна, і іранічнае адценне. (S)

НА ПРЫРОДЗЕ

Запаведны расцвіце край,
Знікне ў космасе святло зор,
Залапоча гаманкі гай,
І дрымотна пазяхне бор.

Адляціць кудысьці ўвысь змрок,
І апусціцца на луг грак,
Асцярожна зробіць рысь крок,
І зарыецца ў нару рак.

Нетаропка прабяжыць дзік,
І рухава прапаўзе вуж,
Данясецца бугая зык,
Пырсне чырванню з шыпшын-руж.

Плясне ў возеры хвастом лешч,
Скіне ветрык з дзьмухаўца пух,
Прыхаваецца ў галлі клешч,
А павук чакацьме зноў мух.

З гушчару пратрубіць гон лось,
Абаўе лазу плюшча жгут…
Дысгармонія ў адным: госць,
А каму патрэбен ты тут?

“Паляўнічы і рыбалоў” (снежань 2004);
“Праца” (красавік 2005);
“Вместе!” (кастрычнік 2005);
“Гоман” (сакавік, 2006)

Зноўку іранічнасць. Спроба знайсці прычыны ў сабе. А можа, і няма ніякай спробы – гары ўсё гарам, як будзе!

СТАРЭЮ

Душу маю роскід не ўсцешыў
Гармонікаў, скрыпак, кларнетаў.
Гай чэзлы з бярозавых вершаў,
Канава з крынічных санетаў.

Гул рэха ў бары, нібы ў бары,
Трызненне ў падмену змагання,
Раі летуценняў без мары,
Чаканне нагоды кахання.

Сентэнцыі плыткага сэнсу,
Бадзёрасць шчанячага віску.
Ад зместу – ні мозгу, ні сэрцу,
Аб’ём – без прарыву і ціску.

Праблемы не варты паперы,
Узнёсласць – ні студзіць, ні грэе…
Ці праўда – няма ні халеры?
Ці мо непапраўна старэю?

“Гоман” (сакавік 2006)

Варыянт санета. Прынцыпова не падладжваюся пад нейкія формы (апроч песенных). Жартоўна-філасофскі верш.

“БАРДАЧОК”

Калі мяняць пракладку трэба ў кране,
Ці ўставіць у прыёмнік, як злучок,
Замест засцерагальніка “жучок”,
Ці лямпачку перакруціць у ванне –
Любое гаспадарчае пытанне:
Убіць цвічок ці зачапіць кручок –
Вядома, дзе шукаць выратаванне:
Заглядваю ў кладоўцы ў “бардачок”.

Читать дальше
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Споведзь струны»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Споведзь струны» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.


Отзывы о книге «Споведзь струны»

Обсуждение, отзывы о книге «Споведзь струны» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.

x