Сяргей Егарэйчанка - Дэманы доктара Глінскага

Спецыялісты, занятыя ў нас, будуць працаваць па ўсім зямным шары. Па вялікім рахунку, мы будзем чымсьці накшталт міжнароднай арганізацыі «LIGO», якая пацвердзіла нядаўна тэорыю Эйнштэйна аб існаванні гравітацыйных хваль. У «LIGO» працуюць навукоўцы з розных краін, яна выкарыстоўвае навуковую інфраструктуру па ўсім свеце. Нас будзе адрозніваць толькі тое, што наша сфера дзейнасці куды больш шырокая, але схаваная ад старонніх вачэй. Пакуль.

Такім чынам, як я ўжо сказаў, на востраве Роса будзе размяшчацца каардынацыйны цэнтр арганізацыі. Зірніце на экран. Вось здымак выспы з космасу.

На маніторы з’явіліся абрысы прадаўгаватай гарыстай выспы, пакрытай густой расліннасцю. Па краях была выразна бачная лінія пяшчаных пляжаў, а з паўночнага боку размяшчалася досыць вялікая бухта. На фотаздымку ледзь праглядаліся будынкі – больш за тры дзясяткі домікаў, разглядзець якія больш падрабязна не ўяўлялася магчымым. З боку бухты да іх вяла тонкая рысачка дарогі – таўшчынёй у волас. Дарожная сетка, раскіданая ў няправільным парадку, угадвалася па ўсёй выспе.

– І гэта ваш каардынацыйны цэнтр? Катэджны пасёлак?

Гор радасна зарагатаў.

– Гэта цудоўна, што вы так думаеце, Якуб. Значыць і астатнія купяцца. Так, гэта выглядае як катэджны пасёлак, закрыты курорт для вельмі багатых людзей. У гэтых доміках будуць пражываць людзі, якія стала знаходзяцца на востраве або наведваюць яго. Мы пабудуем яшчэ як мінімум сотню такіх. Аднак з паветра гэта будзе выглядаць менавіта так – катэджы для адпачынку, інфраструктура для лянівай забавы, пясчаныя пляжы і іншае. Мы нават пабудуем там цэлы рэстаран. А вось тое, што не павінна быць заўважана староннім поглядам, мы надзейна схавалі.

– Дзе?

– У адзіным даступным нам месцы – пад зямлёй. Востраў дастаткова высока падняты над узроўнем акіяна, і ў вулканічнай пародзе мы высеклі цэлы падземны горад. Такія будавалі і ў ЗША, і ў Савецкім саюзе на выпадак глабальнага канфлікту. Мы нават празвалі яго паміж сабой «бункерам суднага дня». Гэта сапраўдны прытулак, здольны вытрымаць ядзерны ўдар у два дзясяткі мегатон у радыусе пяці кіламетраў. Мы і будавалі яго для такіх мэт: свет нестабільны, і хто ведае, калі якому-небудзь вярхоўнаму псіхапату прыйдзе ў галаву націснуць чырвоную кнопку. Аднак калі мы ўбачылі ваш праект, то зразумелі, у чым сапраўднае прызначэнне гэтага комплекса. Там ёсць усё, што неабходна не толькі для працы, але і для выжывання – людзей, машын, распрацовак. Вы азнаёміцеся з бункерам на месцы і, паверце, вы будзеце моцна ім уражаныя. Я шмат чаго бачыў у жыцці, але не перастаю здзіўляцца гэтай сапраўды мегаструктуры.

– Вы мяне заінтрыгавалі. Але мне цікава вось што: я не бачу на здымку пасадачнай паласы, а «Фалькон», наколькі я памятаю, пакуль не ўмее садзіцца на ваду. Дзе вы плануеце прызямляцца?

– Для гэтага нам і патрэбныя астатнія выспы архіпелага. Па зразумелых прычынах мы не можам трымаць усю інфраструктуру на востраве Роса: па-першае, ён вельмі малы для гэтага, а па-другое, так неабходна па меркаваннях бяспекі. Як бачыце, на здымку архіпелага, на поўнач ад галоўнай выспы размешчаны востраў, які называецца Кармэн, а на ўсход – востраў Провідэнс. Калі мы павялічым фотаздымак выспы Кармэн, то вы разглядзіце на ім узлётна-пасадачную паласу, здольную прыняць самалёты тыпу «Фалькон», неабходную інжынерную сетку, склады і іншыя будынкі. Там жа размешчана гавань, якая выкарыстоўваецца для прыёму і дастаўкі людзей і матэрыялаў на востраў Роса.

Другі востраў – Провідэнс – прызначаны для пражывання там супрацоўнікаў, якія былі задзейнічаныя на ўзвядзенні збудаванняў на асноўнай базе, а таксама абслуговага персаналу. Калі мы працавалі над будаўніцтвам «бункера суднага дня», ніхто з рабочых не падазраваў, для чаго будуецца гэты комплекс. Нехта думаў, што гэта камандны пункт, хтосьці – што гэта прытулак для сусветнай эліты. Па сутнасці, яны былі недалёкія ад ісціны: гэта сапраўды будзе камандны пункт, але не ракетных войск, а прагрэсу, і гэта сапраўды прытулак для эліты – але не для палітыкаў, а для навукоўцаў, паколькі менавіта яны і ёсць эліта, без якой чалавецтва вырачана на знікненне. Дзеля справядлівасці трэба сказаць, што і мы не былі да канца ўпэўненыя, як будзем выкарыстоўваць бункер, як я ўжо казаў, яснасць з’явілася толькі два месяцы таму.

Па вялікім рахунку, востраў Провідэнс – гэта цэлы горад. Там пастаянна будзе пражываць у тры разы большая колькасць чалавек, чым на востраве Роса. Там ёсць жыллё для іх, крамы, кафэ, зоны адпачынку і іншае. Мы даём людзям, якія працуюць на архіпелагу, райскія ўмовы жыцця і больш чым салідны заробак у абмен на няведанне і немагчымасць часта бываць на Вялікай зямлі. Аднак ім гэта і не трэба, большасць з іх – астраўляне па нараджэнні. Толькі невялікая частка насельнікаў выспы Провідэнс ведае пра існаванне бункера, але яны будуць маўчаць пад страхам страціць працу, пра якую можна толькі марыць.