Arkadij Strugacki - Fale tłumią wiatr

Wysłuchawszy do końca, Tojwo czas jakiś milczał, a potem powiedział, starannie dobierając słów:

— Należy to koniecznie włączyć do raportu.

— Załóżmy — powiedział Sandra — Ale z jaką interpretacją?

— Tak napisz, jak mi opowiedziałeś.

— Ja ci opowiadałem tak, jakby mi się zrobiło słabo na upale i to wszystko zobaczyłem w malignie.

— To znaczy nie jesteś pewien, że to była maligna?

— Skąd mam wiedzieć? Ale mógłbym to opowiedzieć inaczej, że mnie zahipnotyzowano, że to była naprowadzona halucynacja…

— Myślisz, że halucynacje naprowadził Głowan?

— Nie wiem. Być może. Ale raczej nie przypuszczam. Stał za daleko, 70 metrów, nie mniej… Zresztą był za młody na takie numery… A poza tym — z jakiej racji?

Milczeli przez chwile, potem Tojwo zapytał:

— Co powiedział Big Bug?

— E, nawet ust mi nie dał otworzyć, w ogóle na mnie nie spojrzał. Jestem zajęty, idź, będziesz pracował dla Głumowa”.

— Powiedz — zapytał Tojwo — jesteś pewny, że ani razu nie zaszedłeś do tego domu?

— Niczego nie jestem pewny. Oprócz jednego — że z tymi „van winkle’ami” to bardzo nieczysta sprawa. Zajmuje się nimi od początku roku i nic się nie przejaśnia. Odwrotnie, z każdym nowym przypadkiem robi się coraz ciemniej. Oczywiście czegoś takiego jak dzisiaj jeszcze nie było, to coś ekstra…

Tojwo powiedział przez zęby:

— Czy ty rozumiesz, czym to pachnie, jeśli naprawdę tak było — nagle przypomniał sobie. — Poczekaj! A rejestrator? Co masz na rejestratorze?

Sandro odpowiedział z pełną pokorą wobec losu:

— Na rejestratorze nie ma nic. Okazało się, że nie był włączony.

— No wiesz!!!

— Wiem. Tylko dokładnie pamiętam, że go naładowałem i włączyłem przed wyjściem.

RAPORT-MELDUNEK

nr 047/99

KOMKON-2

Ural-Północ

Data: 4-11 maja 99 roku

Autor: Sandro Mtbewari, inspektor

Temat: 101 „Rip Van Winkle”

Treść: rezultaty inspekcji „grupy 80”

Po otrzymaniu polecenia przeprowadzenia inspekcji 4 maja rano, natychmiast przystąpiłem do wykonania.

4 maja 22.40

Astangow Jurij Nikołajewicz. Pod zarejestrowanym adresem nieobecny. Nowego adresu w WMI brak. Wywiad wśród krewnych, przyjaciół i znajomych nie dal rezultatów. Najczęstsza odpowiedź — nic nie możemy powiedzieć, nie kontaktowaliśmy się przez ostatnie lata, gdyż po powrocie w 95-tym roku stał się jeszcze bardziej nietowarzyski niż poprzednio, przed zniknięciem. Kontrola sieci kosmodromów okołoziemskiej zero-T, systemu nadzorczego WN (wzmożonego niebezpieczeństwa) również nic nie dała. Hipoteza: Jurij Astanow, podobnie jak poprzednim razem, „odosobnił się w dżunglach dorzecza Amazonki, aby dopracować swój nowy system filozoficzny”. (Interesująca byłaby rozmowa z kimkolwiek, kto zapoznał się z jego poprzednimi systemami filozoficznymi. Lekarze zaprzeczają, ale moim zdaniem, to wariat).

6 maja do 25.30

Femand Leer. Przyjął mnie pod zarejestrowanym adresem o 11.05. Wyłożyłem swoją legendę, i rozmawialiśmy do 12.50. Fernand Leer oświadczył, że czuje się znakomicie, nie dostrzega u siebie żadnych objawów choroby, nie odczuwa żadnych skutków amnezji z lat 89–91 i dlatego nie widzi żadnego powodu, aby się poddać mentoskopii. Do tego co powiedział w 91 roku, nie ma nic nowego do dodania, ponieważ nadal niczego nie pamięta. Transgeologiczna inżynieria dawno przestała go interesować i w ciągu ostatnich lat zajmuje się studiami nad teorią wielowymiarowych gier, a także wynalazkami w tej dziedzinie. Rozmawiał ze mną życzliwie, ale z widocznym roztargnieniem. Potem nagle się ożywił — wpadł na pomysł nauczenia mnie gry „sneep-snap-snoorry”. Na tym moja wizyta się skończyła. (Sprawdziłem — Fernand Leer rzeczywiście stał się wybitnym specjalistą w dziedzinie wielowymiarowych gier. Nazywają go „Ochmistrzem Uczonych”.)

Tuul Albert, syn Oskara. Pod zarejestrowanym adresem nie mieszka. Nowy adres w WMI Venusborg (Wenus). Pod tym adresem nie mieszka również. Dane z rejestratury na Wenus: Albert Tuul nigdy nie zjawił się na Wenus. W97-ym roku zawiadomił matkę, że jakoby zamierza popracować w obozie „Hus” u „Tropicieli śladów” (planeta Kala-i-Mug). Od tego czasu Tnatka dosyć regularnie otrzymuje wiadomości od syna (ostatnia nadeszła w marcu br.). Te wiadomości to obszerne listy, w których szczegółowo, bardzo po literacku, Albert Tuul opowiada o poszukiwaniach śladów cywilizacji „wilkołaków”. Dane z obozu „Hus”: Albert Tuul nigdy tam nie był, ale dosyć (gęsto poprzez zero-łączność rozmawia ze specjalistą od rozkopywania gruntów) Kapustinem, który jest absolutnie przekonany, że jego stary znajomy, Albert Tuul, mieszka na Ziemi pod zarejestrowanym adresem. Ostatni raz Kapustin rozmawiał z Tuulem l stycznia br. Kontrola sieci kosmodromow: od 96-ego roku (rok powrotu) niejednokrotnie wylatywał w głęboki Kosmos, ostatni raz wrócił z Kurortu w październiku 98-ego. Kontrola okołoziemskiej zero-T: od 96-ego roku niejednokrotnie bywał na Księżycu w „Oranżeriach”. Kontrola systemu WN: od października 96-ego do października 97-ego pracował w abysalnym laboratorium „Tuskarora-11S” jako kucharz. Hipoteza: Albert Tuul jest człowiekiem wyjątkowo lekkomyślnym, o niskim poziomie poczucia społecznej odpowiedzialności, incydent z 89-ego roku niczego go nie nauczył i nadal nie zamierza przywiązywać znaczenia do takiego drobiazgu jak dokładny adres.

8 maja do 22.10

Bagration Maurycy, syn Amazaspa. Pod zarejestrowanym adresem nie mieszka. W WMI jego nowego adresu nie ma. Z powodu bardzo podeszłego wieku nie ma bliskich krewnych, z którymi utrzymywałby regularny kontakt. Kontakty zawodowe zerwał ćwierć wieku temu. Jego obaj starzy przyjaciele, znani nam ze śledztwa związanego z zaginięciem Maurycego Bagrationa w 81-ym roku, również nie przebywają pod zarejestrowanymi adresami, a gdzie obecnie mieszkają, nie udało mi się wyjaśnić. Kontrola sieci kosmodromow. okołoziemskiego zero-T, systemu WN — żadnych wyników. Dane centrum gerontologicznego — już od wielu lat nie mogą go przebadać, ponieważ się nie zgłasza. Hipoteza: niezarejestrowany nieszczęśliwy wypadek. Uważam za słuszne odnalezienie jego przyjaciół i zawiadomienie ich o tym.

Czżan Martyn. Pod zarejestrowanym adresem nie mieszka. Nowy adres w WMI: baza „Matryx” (Druga EN 7113). Delegowany na „Matryx” w styczniu 93 roku przez Instytut Biokonfiguracji (Londyn) w charakterze interpretatora. W chwili obecnej (od grudnia 98-ego) przebywa na długoterminowym urlopie, miejsce pobytu nieznane. Kontrola sieci kosmodromów, okołoziemskiej zero-T i systemu WN od grudnia 98-ego roku nic nie wykazała. I w związku ż tym dziwna historia: Wan, sąsiad Martyna Czżana pod zarejestrowanym adresem twierdzi, jakoby widział Martyna Czżana w marcu tego roku. Czżan na jego oczach przyleciał do swojego ogrodu na gliderze i nie wchodząc do domu, zaczął glider demontować. Na pozdrowienie Wana odpowiedział niedbale, od rozmowy się uchylił. Wan wyszedł z domu, a kiedy wrócił po paru godzinach nie było ani glidera, ani Martyna Czżana, i więcej już się nie pokazali. Historia ta wydaje mi się interesująca, ponieważ tajemnica pierwszego zniknięcia Martyna Czżana związana była również z tym, że rejestratory sieci kosmodromow nie odnotowały ani jego wyjazdu, ani powrotu. Pytanie: czy nie zdarzają się organizmy, których kodu genetycznego nie przyjmują i nie identyfikują istniejące systemy rejestracji? Hipoteza: biorąc pod uwagę, że Martyn Czżan jest pod opieką Krakowskiego Instytutu Regeneracji z powodu regeneracji obu nóg i ponieważ w ciągu tych wszystkich lat po regeneracji nie zjawił się w Krakowie ani razu, należy przekazać kierownictwu bazy „Matryx” pismo Instytutu informujące, że dalsze uchylanie się od profilaktyki grozi Martynowi Czżanowi poważnymi konsekwencjami. Pismo Instytutu jest obecnie w moim posiadaniu, w Instytucie są ogromnie zaniepokojeni nieodpowiedzialnym postępowaniem Martyna Czżana.