Вольга Гапеева - Рэканструкцыя неба

Ж а н ч ы н а. Хутчэй за ўсё у маёй жонкі была б палюбоўніца. Ну, і ў мяне вядома ж.

Я шмат думаю пра сваю будучую жонку. (3 замілаваньнем.) Пра тое, якая яна павінна быць і ці ўмее яна пячы блінцы. I колькі ў яе радзімак, і ці істотны для яе памер майго абутку.

Я павінна думаць пра свайго будучага мужа, — скажаце вы.

Бздуры, — скажу я, думала адна такая. (Дастае з кейса вяроўку і пакуль абвязвае яе вакол шыі, нэрвова прамаўляе.) Што пра яго думаць. (Зьдзекліва.) Ці ўмее ён пекчы блінцы? Колькі ў яго радзімак? I ді істотны для яго памер майго абутку? (Падыходзіць да лямпачкі, завязвае другі канец вяроўкі на ёй.)

Я не магла гэтага больш трываць і... шчоўк. (Торгае вяроўку — сьвятло гасьне. Вакол цёмна і толькі ейны голас,) Я скінула з наццатага наверху ягоную калекцыю засьпіртаваных спэрматазоідаў. (Торгае за вяроўку, лямпачка ўключаецца.) I што вы думаеце? Ён пачаў зьбіраць новую. Я не магла гэтага больш трываць і... шчоўк. (Торгае вяроўку — сьвятло гасьне.) I я падсмажыла на патэльні ягоную калекцыю. (Торгае за вяроўку, лямпачка ўключаецца.) I што б вы думалі? Ён быў зьдзіўлены маёй незалежнасьцю і маёй катэгарычнай незацікаўленасьцю ягонай каштоўнай калекцыяй і папрасіў мяне стацца ягоным мужам. Ну, я, натуральна, падзякавала, але адмовілася, бо ў мяне ўжо ёсьць жонка. Ён ня мог гэтага больш трываць і... шчоўк. (Торгае за вяроўку, сьвятло зьнікае.)

(Чуецца сыгнал небясьпекі, усе дзеючыя асобы выбягаюць, мітусяцца, трапляюць адно адному пад ногі, шукаючы супрацьгазы. Знаходзяць і нацягваюць іх на твары. Становяцца у шэраг, рукі па швох.)

(Жаночы голас аднекуль зьверху.)

Атаньсьён! Атаньсьён!

У сувязі зь перапаўненьнем слыхавых органаў галюцынацыямі невядомага паходжаньня, а таксама па незалежных ад нас прычынах зь сёнь- няшняга дня пачынае сваё дзеяньне новы антывірусны Загад.

Пункт першы:

хлусіць павінны ўсе. Для падтрыманьня нормаў асабістай гігіены раім спалучадь выкананьне Загаду з абліваньнем сьцюдзёнай вадой.

У мэтах прафіляктыкі — тры-чатыры дробныя хлусьні на дзень.

Пункт другі:

будзьце асабліва пільныя пры кантактах зь нявашым полам.

Штраф за невыкананьне Загаду — 0,5 ад мінімальнага заробку.

(Усе здымаюць супрацьгазы.)

3ацямненьне.

к а н е ц

* патрэбнае падкрэсьліць

Чытач мае права .

- карыстацца рознага кшталту пішучымі рэчамі падчас чытаньня

- уяўляць сябе на месцы галоўных герояў, якім аўтар, усьведамляючы патрэбы двухполавага грамадзтва, надаў як мужчынскія так і жаночыя канчаткі

- спрычыніцца да замацаваньня (не)раўнапраўя ў грамадзтве шляхам жорсткай крытыкі ці ўзьнёслага одапісаньня

- выкарыстоўваць пэўныя ўрыўкі як замовы ад зубнога болю, няшчаснага каханьня і сурокаў

Пажадана пазьбягаць :

- завучваньня на памяць асобных выразаў

- публічнага цытаваньня ў месцах масавага збору

Сонца сядала не куды-небудзь, а за левы ўзгорак ейных грудак. Вазьмі я аловак - можна было б правесьці дасканала простую лінію ад ейнае смочкі й да маёй зрэнкі, узбуджанай да такой ступені, што цяжка было разабраць: дзе вока, а дзе смочка.

Было рана.

Было рана датыкацца гэтай ледзь кранутай індуктаванай мэлянінавай пігмэнтацыяй скуры, і таму мая зрэнка, не зважаючы на тое, што за ёй сачылі, працягвала балянсаваць на той лініі, якую так старанна вымалёўвала натхненьне. Гэта былі яны, блякла-ружовыя, з морквавым адлівам вочы-смочкі, якія ўтаропіліся з уласцівай ім нахабнай засяроджанасьцю. Адна зь іх час ад часу ажно пакрывалася пупышкамі або ад таго, што сонца ўжо сядала й рабілася прахалодна, або ад таго, што сонца сядала менавіта за яе. Смочку так і расьпірала ад сваёй значнасьці, самаўпэўненасьці й ганарлівасьці. Яна ведала: яе абавязкова нехта пацалуе, лізьне, папесьціць, а мо нават і пакусае.

Такой самаўпэўненасьці заўсёды бракавала мне.

Сон, якога, па Борхесу, варта баяцца. Не, не лябірынты й не люстэркі, а ўсяго толькі адна маска. Гэта непрыемная размова з тым, хто ўмее размаўляць (у адрозьненьне ад цябе самога), памятаеш? ты што-небудзь памятаеш з тае размовы? Пажадана ўспомніць. Было 5 ці амаль 5. Ня выключана, што было 6. Я сустрэўся з табою ў надзеі /ня блытаць з імем/ палашчыць хоць чым-небудзь твой раток. Перад гэтым я нават памыўся, прыбраўся й бачыў сябе ў люстэрку. Нейкая мешаніна /венскім навукоўдам прыйшлося б даспадобы/.