Рыгор Барадулін - Сама пайду дарогаю, голас пашлю дуброваю...

* * *

Сядзіць кошачка на кухні,
Аж яе вочкі падпухлі.
— Чаго, кашачка, ты плачаш,
Ці піткі-есткі хочані?
— Піткі-есткі я не хачу,
Па сваім горачку плачу.
Сам кухар смятанку злізаў,
На мяне, кошачку, сказаў.
Маніўся мне лапкі пабіць.
Чым жа буду шчурак лавіць?

* * *

Люлі-люлі-люлі,
Пайшоў кот у дулі.
Памарозіў лапкі,
Скочыў на палаткі.
Сталі лапкі грэцца,
Недзе катку дзецца,
Сталі лапкі сохнуць,
Трэба катку здохнуць.
Будзем лазню паліць —
Катку лапкі парыць,
Катку лапкі парыць,
Катку хвосцік правіць.

* * *

Чыкі-чыкі, чыканачкі,
Едзіць баба на саначкі,
Пытаецца ў Васіля,
Ці далёка да сяла.
Вась праўды не сказаў,
У балота паказаў.

* * *

Люлі-люлі-люлі,
Прыляцелі вулі,
Селі на вароцях
У чырвоных боцях,
Сталі вуркатаці,
А што вулям даці.
Ці гароху троху,
Ці ячменю жменю,
A ці жартаў кварту,
Ці паўмеха смеху,
Ці прыпол пшаніцы,
Той, што куркам сніцца?

* * *

Гарэлачка-шамбэрачка,
Як я цябе люблю.
А хто ж цябе піці будзіць,
Як я молад памру?
Будуць піці i гуляці
Суседзечкі мае.
Будуць, будуць спамінаці
Пра моладца мяне.

* * *

Хто п'ець, хто п'ець,
Таму надлівайце.
Хто не п'ець, хто не п'ець,
Таму не давайце.
А мы піць будзем
I гуляць будзем,
A прыдзіць смерць, —
Паміраць будзем.
I смерць прыйшла,
Мяне дома не знайшла.
A ў карчомцы я сяджу
I гарэлачку цаджу.

* * *

Ай, Іванька, выпі
Пры вясёлым скрыпе
А за сябе поўную,
А за Кулінку роўную.
Вот табе слава,
Вот табе чэсь.
Запатую чарачку
Да дна гнеш!

* * *

П'ян я, п'ян, ды не павалюся.
Прыйду дамоў, жонкі не баюся,
Жонка мая — чырвоная мята,
Люблю цябе, хоць ты небагата.
Жонка мая — зялёная жычка,
Люблю ж цябе, хоць ты
невялічка.
Жонка мая — чырвоная вішня,
Люблю цябе, што ты — мая мысля.

* * *

Па загрог'іку
Сінія краскі цвіцелі.
Па застолліку
Любыя госці сядзелі.
A цвітуць-цвітуць
Сінія краскі й адпадуць.
A сядзяць-сядзяць
Любыя госці й паедуць.

* * *

Падыйшоў, падыйшоў
Казёл пад ваконца, —
Ці прадуць, ці цягнуць
Дзеўкі валаконца?
А каторая прадзець, —
Казёл танец павядзець,
Каторая не прадзець, —
Казёл рогам забадзець.

* * *

Як кісель, дык кісель,
Дык i жур густы,
А каб тому кісялю
Чырвоныя боты.
Як пайшоў бы кісель
Ды па вуліцах гуляць,
Ды па вуліцах гуляць,
Красных дзевак забаўляць.

* * *

Казаў бацька: казу дам
I з маленькім казяням.
Будзем казу даіці,
Казянятак паіці.
Казу дам, казу дам
I з маленькім казяням.

* * *

Бокам-бокам, Наталка,
Як танцуіць Міхалка.
Бокам-бокам нясецца,
Аж чупрына трасецца.
Топ-топ, скок-скок,
Малады драздок.

* * *

Маладому Чувілю
Жарам пяты пасалю.
Я на вуха Чувілю
Пашапчу, каго люблю.
Чувіль мой, Чувіль,
Віль-віль-навіль,
Віль-віль-віль.

* * *

Піце, госцікі, піце, любыя,
Частуйцеся ў нас.
Як паедзеце вы дамовачкі, —
Не судзіце аб нас.
Гаспадынька гладка,
Яна наша матка.
Частуй гасцей,
Каб бывалі часцей!

* * *

А ядуць госці, ядуць,
Як мяцёлачкай мятуць.
На стале ні крошачкі,
Пад сталом ні костачкі.

* * *

Гарэлачка горка,
Пра яе гаворка.
Гарэлачка, Божа мой,
Што з цябе бярэцца?
Адзін скачыць,
Другі плачаць,
А трэці смяецца.
Гарэлачка, Божа мой,
Адабрала розум мой.

* * *

Гарэлачку я люблю,
Гарэлачкі дайце.
Як уп'юся, павалюся,
Хлопцы, не зявайце!

* * *

Без музыкі, без дуды
Ходзюць ногі не туды.

* * *

Ой, іграйце вы, музыкі,
Далібог.
Не шкадуйце вашых ручак,
Нашых ног.

* * *

Ай, лапці мае,
Лапацёнкі мае,
Ізнасіліся, не спрасіліся,
Істапталіся, не спыталіся.
Лапці лён падымалі,
Лапці аж сюды дапалі.
Ай, іграйце, музыкі,
Ў мяне лапці вялікі.