Рыгор Барадулін - Сама пайду дарогаю, голас пашлю дуброваю...

* * *

Іграй, мая дудка,
Ды не торгайся.
Пап'ём, паядзём
Ды разойдземся.
I вяселле ў нас,
I ігрышча ў нас.
Хаваемся у салому,
Няхай ішчуць нас.

* * *

Ой, паедзем мы, пайдзём,
Надаелі мы людзём.
Выпіла, закусіла,
Сама сябе пахваліла.
Захінулася ў куток —
Па тры чарачкі ў раток.

* * *

Выпі, выпі ды пастаў,
Каб жа мілы не дастаў.
А як мілы дастаець,
Ён па шыі надаець.

* * *

А бадай жа наш
Гаспадарочак упіўся,
А можа б, ён
На ключыкі забыўся.
А старой сто гадоў,
А старому дзвесце.
Стары весвіцу майструіць
На старую ўзлесці.

* * *

— Ай, Полінька, Полінька,
А што ў цябе голенька?
— Не брашыце, зладзеі,
Занялося кулзеляй.

* * *

Кавалішанька, мая вішанька,
Не кажы ты кавалю,
Што я цябе павалю.
— А хоць на мяжы палажы,
Толькі майму кавалю не кажы.

* * *

Асаку пасяку,
Траву паламаю,
Мужа спаць палажу,
Сама пагуляю.

* * *

Як пашыю я спаднічку
Ў чатыры аборкі.
Хачу дома заначую,
Хачу — у Ягоркі.

* * *

Зроблю дзверы із паперы,
Каб хадзілі кавалеры.
Бацька дома не начуіць,
Матка глуха — не пачуіць.

* * *

Стары, стары, лезь на печ,
Стары расстагнуўся.
Стары, стары, лез на бабу,
Стары рассмяяўся.
Калыхала баба дзеда
Ў дубовым карыце.
Як ускочыў дзед на бабу,
Хацеў задавіці.

* * *

Наелася буракоў,
Напілася квасу.
Манілася хлопцу даць,
Не дабрала часу.

* * *

А на вуліцы мяцеліца мяцець,
А дзед бабу за пяцеліцу вядзець.

* * *

Ай, забрала, забрало
I ножачкі задрало.

* * *

Чаго тады не прыйшоў,
Як я цябе клікала.
Усю ночку на палочку
Ножка аб ножку пстрыкала.

* * *

Чаго тады не прыйшоў,
Калі я казала,
Усю ночку на палочку
Дагары ляжала.

* * *

Чаго тады не прыйшоў,
Як я гаварыла?
Бацька свінку закалоў,
Мамка ножку зварыла.

* * *

Мой мілёнак у лясу,
Яму снедаць панясу,
Курачку гарачую
На шышачку стаячую.
А такую яго маць,
Гэтага Міколку.
Я хацела яму даць,
A ў яго з іголку.

* * *

Aкалі ты бондал,
Дак набі мне бочку,
А я табе заплачу,
Падняўшы сарочку.

* * *

I стар, i нядуж,
I крывы на нагу,
Як убачу маладую,
Ашалеўшы, бягу.

* * *

I святы б паскакаў,
Каб гарэлкі паспытаў.

* * *

Ты — дуб, я — бяроза,
Ты п'ян, я цвяроза.

* * *

Руку ўгору, с.аку ўніз,
Каб радзіўся камуніст.

* * *

Цераз рэчку жэрдачка,
На тым баку сэрдачка.
Клічу, клічу, не чуіць,
Няхай з Богам начуіць!

* * *

Ты мой дзед, ты мой дзед,
А я твая бабка.
Шануй мяне, даглядай,
Каб я была гладка.

* * *

Ай, наскачу, паскачу
Свайму бацьку-смаркачу,
А мамачцы-любачцы
Прынясу я ў люлечцы.

* * *

Расхадзіліся суставы
Каля печы, каля лавы.
Самы меншы сустаў
З тапарышчы ўстаў.

* * *

Ажажніўся мяшок,
Узяў торбачку.
Туды-сюды павярнуў —
Цмок у мордачку.

* * *

Ці не Бог табе даў,
Мая Настачка, —
Усю ночку макаў,
Як у маслачка.
Салавей,салавей,
Што на свеце саладзей,
Ці гарэлка, ці мядок,
A ці ў дзеўкі перадок?

* * *

Дождж ідзець, дождж ідзець,
З неба капаіць,
Ніхто замуж не бярэць,
Толькі лапаіць.

* * *

Дождж ідзець, дождж ідзець
I па даху лопаіць,
А мой мілы мяне любіць
I нагамі топаіць.

* * *

Раней былі гарбузы,
А цяпер гарбузікі.
Раней былі кавалеры,
Цяпер карапузікі.

* * *

He глядзіце на мяне,
Што я невялічка.
Надзенуся, прыбяруся,
Буду, як бруснічка.

* * *

Мой муж нядуж,
Паехаў за рэчку.
Судзі Бог, — каб здох,
Паставіла б свечку.