Зәригъә – монда: яшь кыз (асылда: үсенте).
Күңлең йадига – күңелең хәтеренә.
Вәфасы юк, зәуаледер сәригъә – ышанычы юк, ә бетүе исә тиз.
Һәб – барысы да, һәммәсе.
У – ул.
Итәрде нәүхә – зар елар иде.
Мисъри шаһ – Мисыр шаһы.
Сәригъәм – ашыгучым, сабырсызым.
Итде фөрйад – елады, агълады.
Бәһари – бәһарне: язны.
Ләйле-нәһари – төн һәм көннәрне.
Вафасыздыр, зәуаледер сәригъә – ышанычсыздыр, ахыры (бетүе) исә якын (тиз үтүчән).
Талигъә – бәхет.
Сәламулла – Алланың сәламе.
Җигәргүшәм – бавырым кисәге, бәгырем.
Бәдига – күркәм, гүзәл, тиңсез; татлы телле; хатын-кыз исеме.
Рәуанем мәкъсадыйга – юнәлешем максатына.
Шәмсе вә маһы – кояшы һәм ае.
Йуйдың – җуйдың.
Гомре вар – гомере барынча, бар гомеренә.
Җыелса, белмәс ала – җыелса да, ала белмәс (бәладән ала алмас).
И куәти рухы рәуаным – и җанымның ургылып торган куәте.
И дилбәри җан-у-җиһаным – и җан һәм дөньялыгымның иясе (гүзәл хуҗасы).
И миһербани дилнәуазем – и миһербанлы (шәфкатьле) күңел юатучым.
И бостанә сәрвийе-назем – и бакчалардагы назлы сәрвием.
И лаләи руй гөлгъөзарем – и лалә йөзле алсу йөзем.
И куәти җан-у-бәһарем – и җанымның һәм (тормыш) язымның куәте.
Сохбәт – сөйләшү, әңгәмәләшү, серләшү.
Чү михнәт – михнәт шикелле.
Мөсыйбәтдер – бәхетсезлектер.
Мәгъишәт – тормыш, яшәү, тереклек.
Фиракъең – аерым булуың, аерым торуың.
Әксәр – бик, күп, көчле.
Кыйлыбдыр такъәтем такъ иштийакың – сиңа көчле мәхәббәтем теләге тәкатемне (сабырымны) җуйды.
Ширбәти һиҗран – аерылу ширбәте.
Күзем гирйан – күзем йәшле.
Сәнең йадың – сине йад итү белән.
Гөлзар – гөлбакча, чәчәклек.
Бидил – шәфкатьсез, каты бәгырьле.
Къәндин – кайдан, кайда.
Фиракъең утында бисйар көйәрмен – синнән аерылу утында бик көярмен.
Кәлями – кәлямне: сүзне.
Нигярем – гүзәлем, чибәрем.
Хамуш улмаз – телсез, тыныч булмас.
Висаль – кавышу, күрешү, очрашу.
Дур – ерак.
Шаде-харәм – шатлыклы; күңелле.
Мәлүл – күңелсез, боек; кайгылы.
Мәхбүб – сөекле, сөйгән яр.
Ниһанда – аулакта, яшерен урында.
Дәрига – үкенеч, кызганыч.
Җан-дилилә – җан-күңел илә.
Ирсаль әйләдем – җибәрдем, күндердем.
Тауил гомер рузый кыйлсын Ул бакый – Ул (Алла) мәңгелек озын гомер бүләк итсен.
Дәригъ итмәм – кызганмам.
Рузый кыйлсын – бүләк итсен, багышласын.
Халка изһар әйләмә – халыкка белдермә.
Ниһан әйләмә – яшереп тотма (ягъни: безгә җиткез).
Япсаң – яшерсәң (капласаң).
Мөкъәддәр – тәкъдир, язмыш.
Мисальдә – чагыштыруда.
Герифтар – дучар.
Гъәнбәр – хуш исле үлән; мәхәббәт гъәнбәрендән – мәхәббәт ароматыннан.
Сүзеңнең рәһбәрендән – сүзеңнең сөрешеннән.
Нигярем – гүзәлем, чибәрем.
Йуйма – җуйма.
Ивгә – өйгә.
Кызма – кызыкма.
Читать дальше