Габделҗәббар Кандалый - Шигырьләр / Стихи (на татарском языке)

Нә дөньясы, нәдер динлек – ни дөньясы (байлыгы) юк, нәрсәсе дин өчен (бар)?

Шинлек – кимлек, түбән төшү.

Имрәти Нуха – Нухның хатыны.

Пылута – плута (плутовка): алдакчы, мәкерле.

Әфзале нисани – хатыннарның иң яхшысы.

Бедняшка – бедняжка (русча): мескенкәй.

Йоклашка – йоклый ашка.

Күгән – көйгән.

Пудаука – пудовка: бер пот ашлык сыя торган зур чиләк (үлчәү итеп кулланылган).

Ылаука – ләүкә (лавка).

Мәхбүб – сөйкемле.

Сәнлә (сәнең илә) – синең белән.

Кәлям – сүз, сөйләм.

Тирдең – тидердең.

Бик дилем (бик тәлим) – бик күп.

Сийакың – тәртибең, әдәбең, манераң, монда: кыяфәтең.

Ләбләреңдин сурып үбеп – иреннәреңнән суырып үбеп.

Һилялә охшар – яңа туган айга охшар.

Йенҗүйә биңзәр – энҗегә охшар.

Фазле берлән – рәхмәте, мәрхәмәте белән.

Нәзар кыйлсам – карасам.

Ике садрең – ике күкрәгең.

Хезмәт кыйлып йөрем – хезмәт кылып йөрермен (йөрер идем).

Һәргиз – һичкайчан, һич тә.

Әл дә – әле дә.

Җәһед итү – тырышу.

Мисрагъ – юл, шигырь юлы.

Мәдех кыйлам – мактыйм.

Җәһед ит – тырыш; монда: ашык.

Заигъ үткән – әрәм үткән, бушка үткән.

Аңлап торың – аңлап тор, аңлап торчы.

Къәһре дога – каргышлы дога.

Бар биргәнне тоймый калган – сөймәгән кияүгә биргәнне тоймый калган бар.

Һауалану – эреләнү, тәкәбберләнү.

Җаиз ирмәс – дөрес түгел, ярый торган түгел.

Нәзар кыйл – кара.

Сонгыл – сон; кулыңны сонып, сузылып бир.

Къәлбем – йөрәгем.

Сәминә – таза, көр; симез.

Вә илля – бары тик.

Хәйраным – шашуым.

Дәрдилә зару-у-пәришаным – кайгы-хәсрәттән зарым һәм моңым.

Та әбәд – ахыргача, мәңгегә.

Сакласын гъәһдилән пәйман ул Әхәд – ул Әхәд вәгъдә һәм шарты белән сакласын иде.

Вәсъфыңны… һәйбәт – сыйфатыңны… олылап.

Чүн – нәкъ, шикелле, кайчан (шулчак).

Никярем, гөлгъизарем, сәрви къәдд – гүзәлем, алсу йөзем, сәрви (кипарис) сынлым.

Ләбе гъөнҗә, дәһани лялә хәдд – иреннәре гөнҗә, авызы лаләдәй.

Висаль – кавышу, ирешү.

Ирмәзсә гъәдәд – бер кадәре булмаса.

Хөснендин (хөснедин) – матурлыгыннан, күркәмлегеннән.

Собхе-шам – иртә-кич.

Рузи кыйлсын зу-л-кәрам – кодрәтле Алла бүләк итсен.

Бә-тәүфикъ – тәүфыйклы, игелекле.

Мөәллиф – дус.

Тәхкыйкъ – анык, төгәл.

Һәмбәрем – юлдашым (?).

Догагүйең – дога укучың (сиңа изге теләк теләүчең).

Кәлями – кәлямне; кәлям: сүз.

Хөршид – кояш.

Биңзәш – охшаш, охшаган.

Әйләб ирсаль – күндерү, җибәрү.

Сәналәр – мактаулар.

Һидайәт – юл күрсәтү, тугры юлга басу.

Бәдигъәт сәнсен – тиңе булмаган матурлык (гүзәллек) син үзең.

Тәслим итү – тапшыру.

Гъинайәт – ярдәм, изгелек.

Идүбән бәр-дәуам хифза химайәт – саклыкка дәвамлы яклау күрсәтү белән.

Атәшенә – утына.

Би-карар – карарсыз, чарасыз, тынычсыз.