Рузил Фазлыев - 2020 нче ел. Шигырь. Том 4. Стихи

Сукмакларым, минем сукмаклар
Яллар итеп булмый туктаплар.
Бормаланып артта калып бара
Сукмакларны үткән ул чаклар.

Алга диләр, карап бару кирәк,
Алда диләр, бөтен өметләр.
Нишлисең бит кайбер очыракта,
Артка карап кеше күнеккән.

Алда диләр, бәхет көтә сине,
Нигә артын уйлар торырга…
Арты, алдан якын була икән,
Артын алга борып куярга.

Табышмактай була кайвакытта,
Кая кирәк күберәк карарга.
Кая караганны әллә кирәк,
Гомерләрең буе санарга…

Арты, алды бер үк түгел мени,
Бөтен ягын күрә алмасаң…
Алгы ягын күреп була ала,
Һәрвакытта артта калмасаң…

Чагыштырып кара юлларыңда,
Кем алдында, кемнең артында…
Алда да син, артта баручыга,
Алдагының, тик син артында…

Чиксездер Аллаhның биргәне,
Ихласлык, көләчлек, сабырлык.
Кешегә сыйфатлар санаусыз,
Һәркемдә үзендә табарлык.

Кемнәргә зур бәхет, матурлык,
Күңеле чәчәкләр атарлык.
Бер кеше көчендә кайвакыт,
Бик гүзәл бакчалар ясарлык.

Аллаhның бирелгән илhамы,
Күпләргә яшәргә көч бирә.
Илhамның ярдәме шундадыр,
Иң кирәк вакытта ул килә.

Тырышлык тормышта кирәкле,
Бу тормыш ярата зирәкне.
Сайларга бары тик кешегә,
Эшләргә кушканна кирәкне.

Биргәнне алыпта салына суларга,
Без әйтә белмибез шөкерен.
Учакның җылысын тоймыйча,
Күрәбез шикелле төтенен…

Биекләргә карый кеше hәрвакытта,
Һаваларда күзләр ни эзли…
Эзләгәндәй тормыш сукмакларын,
Җирдә икәнлегег ул сизми…

Җирдә безнең бөтен үтәр юллар,
Барысында җирдә төзисе.
Юлларыбыз булсын киң hәм тигез,
Ул юлларда үзебез йөрисе.

Йортларыбыз булсын якты, җылы,
Ул йортларда үзебез торасы.
Бүгенгедән тора тормышыбыз,
Киләчәге ничек буласы…

Нигезләре булсын ышанычлы,
Аумый, тузмый озак торырлык.
Бездән соңда килгән буыннарга,
Яшәр өчен үрнәк булырлык…

Ярлары буйлап тезелгән,
Сөн буе авыллары.
Якын итә, берләштерә,
Сөн суы агымнары.

Үзе ага салмак кына,
Текә түгел ярлары.
Булмый калмас яр буенда,
Зифа буйлы таллары.

Суларында кер чайкаган,
Яшь киленнәр басмада.
Сөн буйлары hаман якын,
Еллар үтеп барсада.

Тезелеп киткән ярлар буйлап,
Алмалы бакчалары…
Аркылы чыгу берни түгел,
Кирәкми басмалары.

Билдән түбән диләр иде,
Сай булган урыннарын.
Атлар йөргән Сөн буенда
Ияртеп колыннарын.

Акканда аккан Сөн шулай,
Ничә еллар үткәндер.
Сөн буе авылларында,
Ничә буын үскәндер…

Эй Сөн суы, Сөн буйлары,
Тарихларның шаhите.
Ничә буын бала – чага,
Тормышларын шат итте…

Сөн сулары агым сулар,
Шифасы бар суларда.
Аны аңлап, тоеп була,
Сөн буенда туганга…

Агыйделгә кояр өчен,
Күпме юллар узыла.
Озатучы авылларыб
Ярлар буйлап сузыла.

Кышлар әле ныклап башланмады,
Көтә башлыйм инде җәйләрне.
Кичләр җитсә тизрәк үтсен өчен,
Озагырак эчәм чәйләрне…

Күңел туйган никтер суыклардан,
Туңырлыкта түгел шикелле.
Чеметтереп алмый урамнарда,
Малай чакта кебек битемне.

Сират күпередәй җир өстендә,
Кыш айларын озак үтәсе.
Кермәс идем шушы кыш аена,
Миннән тормый, ни хәл итәсе…

Бәхәсләшмим, шундый уйлар гына,
Килеп китә кайчак башыма.
Дөньяларда ниләр булсада,
Аллаh ризалыгы барысына.

Җәяуле бураннар,
Тигезли сукмакны.
Маяксыз юлларга,
Чыкмый тор ул чакны.

Юлларга кешеләр,
Куйганнар маяклар.
Адашмый барырга,
Тал чыбык таяклар.

Маяклар бит инде,
Юл буе багана.
Маяклы юлларга,
Ышаныч бар аңа…

Зур кече юлларда,
Маяклар булсыннар.
Юлларның дөресен,
Күрсәтеп торсыннар…

Авылның икмәге,
Хәтердә, хәтердә…
Исләрен сизгәндәй,
Тоела хәзердә…

Бу җирдә чәчелгән,
Бу җирдә урылган…
Авылда он итеп,
Тартылып куелган…