Рузил Фазлыев - Иман юлы. Шигырь

Ниләр бирә ислам дине,
Дин тотудан кемгә файда?
Иманлы булып яшәүнең,
Асыллары нинди, кайда?

Ислам сүзе – буйсынучы…
Бер генә зат – Аллаhыга.
Ихлас булып ышануың…
Ярдәменнән калмасыңа.

Камиллекнең чиге кебек,
Нигезләре – биш багана…
Иман өчен юллар ачык,
Теләгәннәр бара ала..

Намаз уку, ышануга…
Гыйбәдәттә була белү.
Зәкәт биреп, ураза тотып,
Изге җирне барып күрү…

Тәртипләрен аның белү
Хәләл, харам сүзен аңлау.
Әдәп асылын үзләштереп,
Кыек юлдан hичтә бармау.

Бары кирәк ике әйбер :
Бәлигъ яшьтә… акыл булу.
Ихлас булу, үз динеңдә,
Ул – Аллаhка якын булу!

Кайчагында без бик динле кебек,
Күп вакытлар динсез шикелле…
Кем булабыз шулай яшәгәндә?
Дөрес әйтсәк- юньсез бит инде.

Ак булалмый, әгәр кара керсә,
Пакъ булалмый кара күңелләр.
Шуңадыр да бәлки сәерлектә,
Үтә безнең бүген гомерләр.

Әфәт килә кинәт көтмәгәндә,
Дәүләт дигән әйбер файдасыз.
Кая юллар безне алып бара,
Соңгы тукталышлар кайда соң?

Наданлыкмы, әллә битарафлык
Кешеләрне шулай битәрли?
Ашыгулар юлы -билгесезлек…
Бер адымда алга китәлми…

Бер урында йөгергәндәй генә,
Бәрәкәтсез тормыш корулар.
Зыян гына була түгелме соң,
Кеше булып җирдә булудан?

Бөтен гомер үтә шулай итеп,
Югалганнар кире табылмый.
Эх! -диярсең, ләкин соңарырсың,
Калалмассың барыбер сагынмый.

Язмыш дибез, аны гади телдә.
Тәкъдир итеп, язып куелган.
Үтәр өчен, аның кадерен белеп,
Кеше гомерләре буеннан…

Ике юлы- hәрчак сайлар өчен,
Кайсы юлдан, ничек барырга.
Юллар алыштырып яшәмичә,
Кушканында кирәк калырга.

Гәмәлләрдә язмыш матурлыгы,
Болар барсы кеше ирегендә…
Сайлый белү, кеше акылында,
Күңелендә аның – җилегендә.

Язылгандыр гомер озынлыгы,
Ләкин алар безгә билгесез…
Тыелырга кирәк, үтәү кирәк,
Дөрес яшәүләрнең билгесен.

Бөтен ризык Раббың тарафыннан,
Булган малың- сынау нигъмәте.
Билгеле бит, кеше җир йөзенә,
Үз теләге белән килмәсе…

Тәкъдир бит ул гади генә түгел,
Ул бит- сиңа диеп язылган…
Тәкъдиреңә тугры булу кирәк,
Гомер буе… аның языннан…
Безнең өчен ул бит язылган!

Җавапларга карап, Сират үтү,
Ул күпердә соңгы сынаулар…
Ничек үтеп булсын Сират күперен,
Гел җавапсыз калса сораулар.

Кылынмаган яки калдырылган
Бер сәбәпсез, намаз, гәмәлләр.
Имансызлар иманлыга карап,
Аптырашта калыр әдәмнәр…

Ата-ана, туганнарда булмас,
Гамәлләрең китмәс яныңнан…
Кемгә тотынырсың, котылырсың,
Җәhәннәмгә егылып янудан…

Юллар сине кая алып бара,
Сәфәрләрең синең кайларга?
Әллә hаман әле өлгермәдең
Кыйбылаңны җирдә сайларга?

Асфальт юллар күкә алып бармый,
Җәяү йөри торган җирләр бар.
Сукмакларын әле үтәсе бит,
Син тоясы көчле җилләр бар.

Ярты юлда калу аянычтыр,
Кая барганыңны күрмичә..
Юлда булулары акылсызлык,
Сәфәр сәбәпләрен белмичә.

Тыңламыйча күптән әйтелгәнне,
Көйсез балалыкта калабыз.
Кемгә барганнарны аңламыйча,
Кунакка дип hаман барабыз…

Акыл биргән безгә шуның өчен,
Гади сорауларны чишәргә.
Үз гәмәлләренә ышанып…
Язмыш юлын имин кичәргә.