Яцек Дукай - Zbiór opowiadań Afryka Medjugorje Iacte Baśń 2

Daniel przeszedі do bagaїowej, ktуra zajmowaіa ponad poіowк samolotu. Voestleven zajadaіa siк wіaњnie jakimiњ owocami z puszki, na widok Daniela otarіa usta przedramieniem. - No wiкc to musi byж podczas wojny - stwierdziіa. - I prawdopodobnie ta rкka to bкdzie њwieїa rana, powinniњmy zabraж jakiegoњ lekarza. - Moїe Wroсski bкdzie kogoњ miaі - podsun№і Daniel usiadіszy na pace ze sprzкtem. Voestleven min№ wyraziіa pow№tpiewanie. - Wroсski bкdzie miaі swoich ludoїercуw, nikogo wiкcej mu nie trzeba. Co prawda w pliku od Kilmoutha jest coњ o miejscowej sіuїbie zdrowia, ale to moїe byж wszystko.

Daniel wyszarpn№і z zabezpieczaj№cej obejmy pomaraсczowy kontener, oparі ciкїki іadunek na kolanach, odkrкciі pіytkк klucza i przycisn№і kciuk. Szczкknкіy zamki, odchyliіa siк pokrywa. Wnкtrze wypeіnione byіo srebrnej barwy mazi№ o konsystencji rtкci. Daniel zanurzyі w niej rкkк. Po wyjкciu byіa tak samo sucha, jak wydobyty spod zwierciadlanej powierzchni przedmiot: z wygl№du s№dz№c, skrzyїowanie њredniowiecznego pucharu z pistoletem do wstrzeliwania koіkуw, okropnie nieporкczne.

- Przypomniaіem sobie tych chiсskich celnikуw - powiedziaі. - Moїe lepiej poіoїк gdzieњ na wierzchu, pod jak№њ brudn№ szmat№...

Usіyszeli szybkie kroki, najpierw na schodkach, potem wewn№trz kabiny. De la Croix coњ zamruczaі. W drzwiach pokazaі siк Blumen, biaі№ koszulк pilota miaі doszczкtnie przepocon№, zwierciadlane okulary zjechaіy mu na sam koniec nosa, spogl№daі spod przekrzywionej czapki z melancholijnym wyrzutem.

Wyj№wszy z ust papierosa, odetchn№і, po czym wyrzuciі z siebie na jednym oddechu:

- Bкd№ rekwirowaж. Dzwoniі Haku z ministerstwa. Mamy pуі godziny. Fredїyњci przekroczyli granicк, id№ z poіudnia. Ponoж CNN daje na їywo masowe egzekucje nad rzek№. Kaїdy samolot na wagк zіota.

Voestleven poskrobaіa іyїk№ po dnie puszki.

- No i szlus - westchnкіa. Czy tyczyіo to ostatecznego rozprawienia siк z owocami, czy losуw tutejszej rewolucji, czy teї samej ekspedycji - jednaka bezsilnoњж malowaіa siк na twarzy kobiety.

Daniel siк zirytowaі.

- Co oni tu maj№, MIGi-17? Muzeum wojny.

Blumenowi okulary spadіy z nosa.

- Jezus Maria - charkn№і, z przeraїeniem spogl№daj№c na Daniela.

- Maj№ Stingery - warknкіa Voestleven chowaj№c puszkк do worka na њmieci, nagle znуw peіna zaraџliwej energii.

- No to co? Z piкtnastu tysiкcy gуwno zіapi№.

- Jezus Maria - powtуrzyі Blumen podnosz№c okulary.

- Co, juї? - zagrzmiaі de la Croix.

- Њpij! - krzyknкіa naс Voestleven. - A ty to schowaj - dodaіa wskazuj№c brod№ urz№dzenie, ktуre Daniel z ponur№ min№ wycelowaі w Blumena. Pilot stukaі siк w czoіo pod jego adresem.

Voestleven odkrкciіa butelkк coli, poci№gnкіa tкgi іyk, charakterystycznym gestem otarіa usta, odetchnкіa, odstawiіa butelkк i, przybrawszy zamyњlon№ minк, pochyliіa siк ku Danielowi, opieraj№c іokcie o kolana.

- No wiкc tak - zaczкіa, i tu j№ zatchnкіo.

- No wiкc jak? - burkn№і Daniel.

- Moment. Jaki jest termin? Siedemnastego. Dzisiaj trzynasty. Wroсski trzyma wiochк. Mamy trzy dni na przeskoczenie tych szeњciuset kilometrуw.

- I paru granic - dodaі Blumen.

- I paru granic. Scenariusz numer jeden: l№dem. Juї chyba widaж, їe bezsensowny. Scenariusz numer dwa: skokami na wizach. Nie do przewidzenia opуџnienie. Scenariusz numer trzy: na wizach od Bujumbury. Ale tak czy owak jakoњ do tego Burundi trzeba siк dostaж. Rzeczywisty problem polega na tym, їe w Mutawasze nie ma gdzie posadziж Leara. Prawda, panie kapitanie?

- Posadziж go posadzк - parskn№і Blumen - ale juї potem na pewno nie podniosк, a i w№tpiк, czy ujdziemy z tego l№dowania z їyciem. Po chuja їeњmy tu tankowali, ta burza przeszіa bokiem, mogіem doci№gn№ж na...

- Tu zatem wyіania siк kwestia helikoptera - przerwaіa mu Voestleven. - Mamy zabukowanego tego Sikorsky'ego w Bujumburze. Konieczna przesiadka. Siadamy Learem nad Tanganik№ i wpadamy w wielotygodniow№ koіomyjк konsularn№, pewne jak w banku.

- Wiкc? - westchn№і Blumen wachluj№c siк czapk№, teї juї przepocon№.

- Wiкc otwуrz sobie, Rupert, satelitarn№ i znajdџ jak№њ nierozmyt№ szosк na bezludziu w stosownej odlegіoњci miкdzy Bujumbur№ a Mutawah№. Potem zіap tych od Sikorsky'ego i podaj im koordynaty; niech zabior№ dodatkowe zbiorniki paliwa, ile siк da. W Burundi zejdziesz poniїej radarowej. Przesiadamy siк, ty pusty skrкcasz do Kigali. Wszystko jasne? Wiкc odpalaj, zaraz tu mog№ siк zjawiж rekwiranci Haku.

- A jak oni rzeczywiњcie maj№ Stingery?

- Fredїyњci maj№ je na pewno, Stingery, Strieіy czy insze ustrojstwo.

- Chryste Panie, Kilmouth powinien mi pіaciж poczwуrnie za naraїanie їycia...

- Wszystkim nam powinien.

- Bozia nam wynagrodzi - mrukn№і Daniel gіaszcz№c rкkojeњж metalowo-plastikowego konstruktu.

·

Ten Sikorsky to byіa wojskowa maszyna, nawet jeszcze nie usuniкto gniazd karabinуw maszynowych i wielolufowych dziaіek burtowych. Zarуwno Blumen, jak i pilot њmigіowca - niejaki Neumann - pomagali przenosiж bagaїe z maszyny do maszyny, ale i tak zabraіo im to ponad godzinк. De la Croix wskazywaі wyci№gniкtym ramieniem wzdіuї szosy tn№cej їуіto-seledynowe pustkowie sawanny i prorokowaі gromko kolumnк TIR-уw, szalonego rajdowca, stado bawoіуw. Nic takiego nie nadeszіo. Przeіadowali sprzкt i rozlecieli siк w przeciwne strony.

Mknкli tuї nad ziemi№, nad falami traw, wierzchoіkami drzew - kilka metrуw powyїej. Wszyscy musieli siк przypi№ж pasami, nagіe zrywy, poderwania i upadki Sikorsky'ego wywracaіy im їoі№dki na nice. Daniel wygl№daі przez maіe okienko. Raz zobaczyі stadko antylop skacz№ce przez trawy byle dalej od џrуdіa haіasu; raz - wielki szkielet sіonia. W pewnym momencie Voestleven pochyliіa siк i krzyknкіa mu do ucha: - Granica! - Nie byіo tam nawet sіupa.

Oczywiњcie bali siк jak cholera. W kaїdej chwili mуgі ich str№ciж pocisk ziemia-powietrze, Sikorsky byі jedn№ wielk№ plam№ ciepіa, silniki pіonкіy w podczerwieni biaіymi flarami. Przeskoczyli ponad dolin№ pasterzy - chudzi Murzyni w za duїych T-shirtach reklamuj№cych filmowe przeboje minionych sezonуw obracali gіowy za rycz№c№ gromko maszyn№, bydіo nawet siк nie przestraszyіo. Kilku miaіo karabiny, ale nie zd№їyli ich wycelowaж. To straї pasterska, nie їadni partyzanci; moїna to poznaж po reakcjach na grzmot wirnika helikoptera: nie uciekali i nie padali na ziemiк.

Gdy poprzednio go wynajmowali, Wroсski sam dysponowaі dwoma њmigіowcami. Oba straciі (oba w niewyjaњnionych okolicznoњciach; na wojnie okolicznoњci zazwyczaj pozostaj№ nie wyjaњnione). Daniel nie najlepiej wspominaі wspуіpracк z ludџmi Wroсskiego. Gdyby nie fakt, їe major tak czy owak operowaі w tej okolicy, Kilmouth zapewne nie zdecydowaіby siк na ponowne go wynajкcie. Chociaї kto moїe wiedzieж, na co zdecydowaіby siк Kilmouth, a na co nie - na pewno nie Daniel, ktуry miliardera nigdy osobiњcie nie spotkaі. A z tego, co wiedziaі, nie spotkali go takїe ani de la Croix, ani Voestleven. Cуї, w koсcu s№ tylko szeregowymi pracownikami, freelancerami z odzysku.

Przed zmierzchem Neumann zіapaі radiostacjк ludzi Wroсskiego. Lecieli juї nad dїungl№. - Dwie czerwone flary! - krzyknкіa Voestleven, ktуra miaіa na gіowie heіm i sіyszaіa wymianк zdaс miкdzy pilotem a radiooperatorem majora. To juї byіa prawie strefa wojny. A w Afryce "prawie" oznacza wіaњnie strefк, poniewaї uchodџcy, najemnicy, niedobitki i chorzy oraz oddziaіy zwiadowcze i poњcigowe, a takїe rozmaitej maњci rabusie, szabrownicy tudzieї szaleсcy - rozlewaj№ siк z ziem objкtych wіaњciw№ wojn№ na dziesi№tki i setki (to zaleїy od klimatu i terenu) kilometrуw wokуі; tak їe s№ tu takie obszary, na ktуrych od bodaj trzydziestu lat nie zapanowaі prawdziwy, "europejski" pokуj. Gdyby ktoњ chciaі na potrzeby szacunku szans zestrzelenia Sikorsky'ego zliczyж strony konfliktu, zabrakіoby mu palcуw u r№k. Pomijaj№c podziaіy plemienne, ideologiczne, klasowe i religijne, wchodziіy tu w grк rуwnieї interesy poszczegуlnych paсstw, poszczegуlnych rz№dуw tych paсstw (miewaіy po kilka na raz), interesy poszczegуlnych polowych dowуdcуw (Wroсskiego na przykіad) oraz samych їoіnierzy (zdarzaіo siк, їe napadali i "rabowali" wіasne tabory).