Ніл Гілевіч - Паланэз Агінскага [Лірыка. Паэмы. 1996 – 2002]

Здесь есть возможность читать онлайн «Ніл Гілевіч - Паланэз Агінскага [Лірыка. Паэмы. 1996 – 2002]» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию без сокращений). В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Город: Маладэчна, Год выпуска: 2002, Жанр: Современная проза, Поэзия, на белорусском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.

Паланэз Агінскага [Лірыка. Паэмы. 1996 – 2002]: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Паланэз Агінскага [Лірыка. Паэмы. 1996 – 2002]»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Усе вершы і паэмы, якія склалі гэты не зусім звычайны зборнік, публікаваліся, адразу ж па напісанні, на старонках беларускіх перыядычных выданняў. Пра што яны? Пра тое, што іх аўтару, народнаму паэту Бсларусі, наймацней балела і баліць, што было і есць адзнакай яго грамадзянекай пазіцыі і асновай яго творчага крэда.

Паланэз Агінскага [Лірыка. Паэмы. 1996 – 2002] — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Паланэз Агінскага [Лірыка. Паэмы. 1996 – 2002]», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

В о л ь к а
Чакай! Чакай, Якуб! Машына стала
Наўпроць. Ваенныя да нас ідуць.

Я к у б
Да нас? Якая трасца іх прыгнала?
От гады! Песню скончыць не дадуць!

В о л ь к а
Якуб! Мне страшна. Што ад нас ім трэба?

Я к у б
Не бойся! Хай сабе ідуць. А мы –
Пяём далей! Пяём! Ды так, каб рэха
У шыбы дзынкала, як у званы!

Пяюць больш голасна і ярасна.
Толькі будзь самім сабой,
Заўсёды будзь сабой,
Павек вякоў сабой,
Павек вякоў свабодным будзь,
Свабодным будзь!
З няволяю ліхой,
Няволяю праклятаю не знайся!

Энкавэдзісты тым часам зайшлі ў хату. Стаяць і глядзяць недаўменна: маўляў, што яны - звар'яцелі?

Ведай, што
Касцьмі паляжам мы,
Касцьмі паляжам мы,
Касцьмі паляжам мы, -
А вера матчына
Не будзе страчана,
Не будзе страчана,
Не будзе страчана...

Э н к а в э д з і с т
Адставіць песню!.. Я сказаў: адставіць!
Вы што — аглухлі? Замаўчаць і ўстаць!

Песня абрываецца. Якуб і Волька ўстаюць.

Ты - Занямонец?

Я к у б
Я. А што цікавіць?

Э н к а в э д з і с т
Маўчаць! Пытаю я, раскурвы маць!
Ты з-пад канвою ўцёк у сорак першым?

Я к у б
Я не ўцякаў. Уцёк ад нас канвой.
Пакінуў нас сярод дарогі пешых...

Э н к а в э д з і с т
Маўчаць! За ўцёкі ўдвоім тэрмін твой!
Ты ў школе, што адкрылі фашыстоўцы,
Вучыў дзяцей, як Гітлеру служыць?

Я к у б
Не, я настаўнічаў у роднай школцы,
Дзяцей вучыў Радзімай даражыць...

Э н к а в э д з і с т
Збірайся жыва! Вось на арышт ордэр.

В о л ь к а
Чакайце! Што ж гэта? Зноў без віны?
Ён - інвалід вайны! Герой народа!
За што яго? Вы — людзі ці звяры?

Э н к а в э д з і с т
Маўчаць! Бо і цябе, свіное скрэбла!..

Я к у б
Не плач, сястра. Трымайся і трывай.
Як бачыш: жыць табе на свеце трэба.
Ёсць для чаго. Ну, а пакуль - бывай!..

1999

Ніл Гілевіч

Нарадзіўся ў вёсцы Слабада Лагойскага раёна Мінскай вобласці 30 верасня 1931 года. Там прайшлі яго дзіцячыя і падлеткавыя гады, тры з якіх выпалі на час нямецкай акупацыі. З 1947га жыве ў Мінску.

Любоў да роднай мовы, жаданне авалодаць багацейшымі скарбамі літаратуры і сказаць у ёй сваё паэтычнае слова прывялі будучага пісьменніка спачатку ў Мінскае педагагічнае вучылішча, а затым на філалагічны факультэт БДУ. Пасля яго заканчэння (1956) вучыўся ў аспірантуры, з 1960 па 1986 гады працаваў на кафедры беларускай літаратуры (у 1963 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю па гісторыі беларускай паэзіі ХХ ст., у 1978 годзе атрымаў вучонае званне прафесара). У 1980 годзе яму прысвоена ганаровае званне заслужанага дзеяча навукі.

Творчасць Ніла Гілевіча добра вядомая шырокай грамадскасці рэспублікі і далёка за межамі краіны. Прырода шчодра надзяліла яго шматгранным талентам: паэт-лірык, сатырык і публіцыст, драматург, палымяны прамоўца, трыбун, грамадскі дзеяч, асветнік, вучоны, фалькларыст, перакладчык.

І ўсё ж феномен Ніла Гілевіча — не ў «цэхавай» прыхільнасці да адной толькі сферы паэтычнага, шмат сіл давялося аддаць прозе — у жыцці і дзейнасці. Ён быў першым сакратаром Саюза пісьменнікаў БССР (19801989), дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР (19851990), старшынёй Пастаяннай камісіі Вярхоўнага Савета Беларусі па адукацыі, культуры і захаванні гістарычнай спадчыны (1990-1995), старшынёй Таварыства беларускай мовы (19891997). Паэзію актыўна і плённа спалучае з перакладчыцкай творчасцю, навуковай і публіцыстычнай дзейнасцю.

Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Першыя гады пасля 2-ой сусветнай вайны працаваў калгасным паштальёнам. У 1951 скончыў Мінскае педагагічнае вучылішча. Апошні год вучобы спалучаў з працай настаўніка ў адной са школ Мінска. Член СП СССР (з 1954). Скончыў філалагічны факультэт БДУ (1956), пасля аспірантуру пры ім. Кандыдат філалагічных навук (1963), прафесар (1978). З 1960 па 1986 - супрацоўнік кафедры беларускай літаратуры гэтага універсітэта. З 1958 да 1963 працаваў таксама літкансультантам газеты «Звязда» . Быў рэдактарам альманаху замежнай літаратуры «Далягляды» . З 1980 да 1989 - першы сакратар праўлення СП БССР, у 1981-1991 сакратар праўлення СП СССР. У 1989-1997 - старшыня рэспубліканскага Таварыства беларускай мовы імя Ф. Скарыны. Галоўны рэдактар бюлетэня ТБМ Наша слова» . Дэпутат ВС БССР XI склікання (1985 – 1990), быў кіраўніком працоўнай групы па падрыхтоўцы праекту Закона Беларускай ССР аб мовах у Беларускай ССР, прынятага 26 студзеня 1990 г. на 14-й сесіі Вярхоўнага Савета БССР XI склікання. Дэпутат ВС Беларусі XII склікання (1990 – 1995), член Прэзідыума ВС, старшыня Камісіі па адукацыі, культуры і захаванню гістарычнай спадчыны (1990 – 1995). Жанаты, мае сына.

Читать дальше
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Паланэз Агінскага [Лірыка. Паэмы. 1996 – 2002]»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Паланэз Агінскага [Лірыка. Паэмы. 1996 – 2002]» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.


Отзывы о книге «Паланэз Агінскага [Лірыка. Паэмы. 1996 – 2002]»

Обсуждение, отзывы о книге «Паланэз Агінскага [Лірыка. Паэмы. 1996 – 2002]» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.

x