Зміцер Вішнеў - Тамбурны маскіт

***

шкляныя кветкі нервова паліваю
шапатаныя весткі як ранеткі
гляджу праз попельніцу на мінеральныя
шары
грымяць песню бранзалеты паненкі Сулемы
МЫ НЕ ЛЫСЫЯ
МЫ 3 МЫСА ШМІДТА
У НАС КВАДРАТНЫЯ ПЫСЫ
на патэльні дэвізы пасопваюць сытыя
ды я хачу высмактаць кроў сусвету
і зняць для палёту галаву з шамана
брыво брытвіны вые на крывых шыях
я кажу не чапляйце маю шаблю
я зразаю душу па самую шайбу
ідадаю
у сусвеце мае вершы як сола
я пасыпаю раны содай

1999

***

У тысяча першы раз паўтару слова: «Салёны». У мільён
другі - скажу слова: «Вочы». У прывітанне дыктатара паўтару слова:
«Крывавы».
Каб не задыхнуцца, зноў крыкну:«Дайце
кіслароду!»
Як наркаман у трыльённы раз пацалую
кававы вобраз.
Паўтару, паўтару, паўтару сваю жанчыну -
сваё каханне.
Яшчэ раз перажыву свой трамвайны шлях.
Але выпаўзу.

***

Ты калі ласка напоўні кубак грогам
Поўня як маг стварае грымучы гам
Гамлет на сцэне
Праз кашулю прасвечваюцца рэбры
Расцягваюць яго на дзве паловы жанчыны
цэрэбральныя
Гамлет Гамлет
Шэпт прабягае маленькім шакалам Жанчыны
дзеляць нябожчыка на кавалкі
неба ножыкам Калі
ласка не чапайце генія - гэта не
прыватнае жытло
Гэтыя жывыя чытаюцца ў стагоддзях
гэтыя нябожчыкі каля ног Бога

***

Параноікі на кожным рагу. Пара ахутвае не кіно —
конскае рагу. Я люблю горы! Тут я раблю чорныя
чалавечыя норы! Рота! Штык карталыгай у рот гэтага
вырадка! ! на слуп выблядка! Я-ха! Як мне падабаецца
замест мяча — галава! У турмах параноікаў і герояў зашмат! Прапаную іх колькасць змяншаць! Таму і раблю у дакуменце подпіс і штамп!

2001

тут у павуцінні гэтага дня
мы вітаем рэвалюцыю шкла
мы глядзім на святло
праз шкляныя сківіцы
мы не людзі — мы правадыры лямпачак
цяпер на сонцы растуць вокны
праз вітрыны крамаў сонца
мы чытаем паэзію
крыштальных гарматаў
а на плафонах
тэлевізарах і дысплеях
і лямпачках
мастакі ствараюць шкляныя краявіды да пабачэння
сустрэнемся ў шкляным горадзе
да пабачэння
сустрэнемся ў шкляным горадзе
да пабачэння
сустрэнемся ў шкляным горадзе
гэй
лямпавыя тэлевізары тэлеаб'ектывы
і фотаапараты

***

у чорным раялі нараджаецца хрып мой
людзі-бамжы ля фантана паляць цыгаркі
тынк адвальваецца з вачэй на палатно
Саламаціна
дзе на арэне да бою рыхтуецца бык
у чорным раялі нараджаюцца вершы
я на падлозе сяджу
як джыгіт
1998

***

На магутнай магме-спіне
ляжыць сфінкс з вокам-фінікам
ён глядзіць на Каўказ
дакладней на мапу
чароўную калейдаскоп-карціну
дзе ёсць сіні туман і ціна
сіні барабан і «Маrtinі»
барытонам гучыць сон
у аксамітнай барадзе жыве матылёк
я бяру малаток і забіваю шпынёк
на магутнай спіне Каўказа
гэта нібыта ў сне
быццам побач дзед з сенам
у самавітай барадзе серпам
10.06.99

***

Я прысвячаю гэты верш сваёй музе з Кітая
Яна аголеная худая на камянях танчыць
На руках яе плёскаецца гейзеравае віно
Праз тунэлі яе галавы праходзяць магістралі
Сотні львоў ліхтарных чытаюць кнігі
маргінальныя
Вінт пяцілапісты закручваю
Віно на вуснах вые сумна
Спыняю танцы
Спыняю табакавыя оргіі
Вясна 2000