Зміцер Вішнеў - Тамбурны маскіт
Здесь есть возможность читать онлайн «Зміцер Вішнеў - Тамбурны маскіт» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию без сокращений). В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Город: Санкт-Петербург, Год выпуска: 2001, ISBN: 2001, Издательство: Невский Проспект, Жанр: Современная проза, на белорусском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.
- Название:Тамбурны маскіт
- Автор:
- Издательство:Невский Проспект
- Жанр:
- Год:2001
- Город:Санкт-Петербург
- ISBN:5-94716-002-1
- Рейтинг книги:5 / 5. Голосов: 1
-
Избранное:Добавить в избранное
- Отзывы:
-
Ваша оценка:
Тамбурны маскіт: краткое содержание, описание и аннотация
Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Тамбурны маскіт»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.
Тамбурны маскіт — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком
Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Тамбурны маскіт», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.
Интервал:
Закладка:
***
Трамвайны шлях спіралямі абкручвае мой жоўты дом. У вокнах пустэчы я вынаходжу адлюстраванні ворагаў. Яны стаяць слупамі. Іх рукі цягнуцца да мяне і ператвараюцца ў шоўкавыя канаты. Усмешкі цягнуцца ніткамі... і раптам усё ірвецца.
Я прымаю лекі смерці - белыя таблеткі, падобныя да вітамінаў, падаюць у шахту. Чуюцца крыкі. Я здыхаю і разумею, што душа - гэта дымавая шашка.
2001
***
У яечнях ёсць свая цішыня. Жаўткі — падобныя да запаленых вачэй. Так-так — усе мы аматары смажанага кан'юнктывіту. А белая махра вакол жоўтага - гэта нечы мёртвы голас. Зрэдку мне падаецца, што і мае вершы запякаюцца на патэльнях нашых грамадзянаў. У гэткія хвіліны я ўяўляю свой доўгі распараны язык, які выпрастаўся і нападае на нечы відэлец. Ша!
2001
***
Цыклопы таксама не лохі
у іх на штрыфелях клацаюць блохі
цыклопы жывуць у холах і лазах лімоннасці
у іх на спіне ёсць бэзавыя лопасці
яны любяць культурныя вольнасці
яны схільныя да лекарства
там займаюць першынства
сярод
афрыканскіх
брыгад
1999
ЗВАНОК 3 ГАРАЧАЙ КРАІНЫ
ДЗЕ НЕБАСТЫК ТАМ ДЗІВОСНЫЯ БЕРАГІ
— Гэта Алена Твая залатая карова
дасылае шыфроўку з какосавага Зімбабвэ
Вельмі хочацца секчы дровы Брускву
і тваё ўсходняе цела Праходчык
Валасы мае ў жоўтых пёрах Тут вятры
і птушкі нерастуюць кожныя хвіліны тры
Твар мой у чырвоным атраманце
бо тубыльцы пырскаюцца з Атрабанта
п'ю шмат крыштальнага віскі
на руках узрастаюць выспачкі-міскі
ты пішы ты чуеш ты напішы
мой партрэт вясельны ў поўны рост
з цаглічнай вагой як у кіта
каб усмешка мая спявала жалезнай
каруселлю каб у
вачах свяціліся бэзавыя сяляне
а вушы зелянелі смачным салямі
не праміні пра грудзі Яны ў мяне
вялікія Як вялікія два матавыя плафоны
як два кірзавыя патэфоны
з флаконамі славянскага адэкалону «Трайны»
Гэтак значыць цябе абдымаю моцна
каб тут не загнуцца каля салёнага вала
бо я твая навала
я цябе не змяняла
я камянямі кідала ў ворагаў
19 чэрвеня 1999
Ха! На шыю 9 прычапіў амуле- ты з трупных вершаў.
А ў 2000 годзе ў сталічным Доме літаратара я цягаў на ашыйніку двух маленькіх кракадзілаў. Апрануты ў нацыянальны беларускі гарнітур, я ажыццявіў поўную афрыканізацыю беларускіх земляў. Публіка ў зале была шакіравана па самыя копчыкі. Ша! У самы нечаканы момант я пачаў жаваць адну зялёную шэльму... Паяданне кракадзіла і чытанне вершаў уразіла ўсіх!.. У зале заплакала дзяўчынка. Няшчаснае дзіцё Яно і не ведала пра свае шчасце: Хутка ў кожным культурным цэнтры будуць стэнды з муміяй кракадзіла. Не плач, дзяўчо. Я выратаваў зямлю запаветную. Я — кракадзіл! Я — нашчадак вялікіх беларускіх шаманаў! Свабода!
***
напэўна на маёй зялёнай радзіме
ёсць такія фруктовыя кракадзілы
якія нерастуюць як рыбіны
і лятаюць на хвастах
як на ластах
1998
Кароста маёй галавы скінула валасы. Цяпер я — лысы. Скура блішчыць салам, і мылам, і маслам. Чысціня галавы канцэнтруе чалавечую нацыю. Бо каска цудоўна адзяваецца менавіта на аголены чэрап! Валасы - гэта непатрэбны бруд! Да прыкладу, расейскі паэт Іван Ігнацьеў абраў шлях брытвы! Ягоная шыя скінула паразітную вопратку! У рукі — брытву!
2001
***
Нашыя мазгі засмактала сістэма. Працоўны дзень мне нагадвае вялікі морг з незлічонай колькасцю маразільных камераў. Я рухаюся сантыметрамі, бо вакол бегаюць вусатыя чыноўнікі і падсоўваюць пад нос усялякія загады. Перад вачыма перасоўваюцца вар'яцкія рэзалюцыі. Ды ў маім пантофлі ляжыць рэвалюцыя. Я раблю ёй штучнае дыханне. Яе сінія рукі чырванеюць.
Супраць сістэмы дыктатуры ёсць сістэма аўтамата Калашнікава!
2001
ЛАПКІ ІМПЕРАТАРСКІХ ПАЛАЦАЎ
партвейн хвалі Нявы
усё гэта нагадвае глінтвейн
цёплага горла невад
я раскладаю горад вейкамі
мёртвымі голкамі Іосіфа
адчуваю горад рыбнымі пальцамі
кальцыем вокнаў
дыхае п'яны сіні сіфон
фон - даміно трушчаных дамоў
праз думкі
праз белую муку
праплывае фестывальны кубрык
галава - труна перакуленая
у сэнсе бяссонага кубіка
няголенай шчакой цалую паветра
гетэру у вел ьветавых гетрах
школьніцы з кантрабасамі штосьці
абстрактнае
заключаю мастацкі кантракт
з горадам дзе жыве трап
майго твайго
паласатага сэрца
24 красавіка 2001
Санкт-Пецярбург
Интервал:
Закладка:
Похожие книги на «Тамбурны маскіт»
Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Тамбурны маскіт» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.
Обсуждение, отзывы о книге «Тамбурны маскіт» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.