Frank Fodderwestje - Dornrösjche un de böse Froschkönisch

Здесь есть возможность читать онлайн «Frank Fodderwestje - Dornrösjche un de böse Froschkönisch» — ознакомительный отрывок электронной книги совершенно бесплатно, а после прочтения отрывка купить полную версию. В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Жанр: unrecognised, на немецком языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.

Dornrösjche un de böse Froschkönisch: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Dornrösjche un de böse Froschkönisch»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Frank Fodderwestje schlüpft in die Rolle des Märchenonkels («De Märjscheongkel») und erzählt mit unverwechselbarem hessischem Humor, ein urkomisches Märchen für Erwachsene in Mundart. Der Autor bedient sich dabei ausschließlich Märchen, der aus Hanau stammenden Gebrüder Grimm, welche die Basis für diese originelle und glänzend geschriebene Märchenparodie bilden. Beliebte Märchen wie Dornröschen, Schneewittchen, Rapunzel, Rumpelstilzchen, Der Froschkönig und viele andere, werden zu einer einzigartigen Geschichte miteinander verflochten und auf Hessisch neu erzählt.
Ein unterhaltsames Lesevergnügen zum «Schmunzzsele un Schebblache», für Mundart-Fans und Märchenfreunde gleichermaßen.
Inklusive «Dollmättscher» Hessisch – Hochdeutsch!

Dornrösjche un de böse Froschkönisch — читать онлайн ознакомительный отрывок

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Dornrösjche un de böse Froschkönisch», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Dodedruff hodde Könisch nix mehr gesäscht, hot von auße en Holzkeil unnäer die Dier [Tür] geklobbt un däs arme Mariesche ganz elaans [ganz alleine] in de Strohkammäer eigesperrt.

Däs is jetzz abbäer aach net die feine hessische Artt un e bissi unsensibbel vom Könisch geweese, gell. Däs muss mär sischema vorstelle. Do kimmt schonnema aanäer rein zufällisch uff de Könisch zu un wille'm aus'm Schlamassel helwfe gell, un dann dreht de Kronkorgge [Kronkorken] erst am Rädsche un dann en Strick drauß, un droht mit de Enthauptdung von de lieblische Mülläersdochder. Fäer wåss hältd'n de Kerll sisch iwwerhaabt – fäer die King oddäer wåss?

Dodedraa [Daran] siehstde abbäer aach, dässe'm Könisch de Äbbelwoi bis zum Hals gestanne hot.

Oddäer solle mer sei leischt uffbrausende Üwwerreaktzjoon eifach uff de Restalgohol [Restalkohol] vom verfluchde Wieschefest [Wiegenfest/Geburtstagsfeier] schiebe?

Jeedefalls hot däs arm' Dinggelsche doodsterbensungligglisch un ganz elaans in dem klaa Kabeusje [enger Raum] drin gesesse un hot ka Ahnung dodevon gehabbt, wie mär aus Stroh Gold mäscht. Ei, wåss hodd'n de Herr Mülläer sisch iwwerhaabt dodebei gedengkt? Däs grenzt jo fast schonn an grobb fahrlässische Verantworddungslosischkeit oddäer wåss waaß isch, wemmäer däs Leebe saanäer unschuldisch' Dochder so leischtferddisch uffs Spiel setdze duud.

Un weil's Mariesche Ängst um ihr jung Leebe gehabbt hot, hot se sisch in ihräer Verzweifflung draa gegebbe un gemacht un gedaan un zum Herrgott im Himmel gebeet'.

Abbäer so viel se sisch aach bemieht hot, se konnt's halt beim besde Wille net.

Un de Herrgott konnt ihr aach net helwfe.

Do hot däs klaa Sensiebelsche [das kleine Sensibelchen] uff einmol biddäerlisch aagefange ze flenne un ze kreische – ei jei jei-jeijeijei. Un die Träänschäer sinnäer übbäer ihrn rosaroode Bäggelsche gelaawfe, bis dief enunnäer in de Ausschnitt nei. Däs armme, armme Mädsche war doch so lieb un konnt ei'm rischdisch leid due.

Wo die Triebsinnischkeit ihrn absoluude Diefpunkt erreischt gehabbt hot, kimmt uff aamol so e klaa babbisch Hutzelmännsche mit korrze Baa, riesische Gehäermuschele [Gehörmuscheln] , em unwahrscheinlisch große Zingke [große Nase] in de Wiesaasch un schuldäerlange feuäerroode Borschde [Haare] , die unnäer'm große Huut nebbe nausgeguggt habbe, in die Stubb neigedabbt un säscht: »Hieääär Fräulein Mülläer, wåss gibbt'n däs wenn's ferddisch is?«

»Huch!« Die Müllersdochder is ganz erschrogge zesammegezuggt un guggt däs klaa Wischdelmännesje, däs wo plötzlisch do gestanne hot, verwunnäert [verwundert] aa un säscht dann: »Ach, isch bin fix un ferddisch midde Nerffe. Isch soll Stroh ze Gold spinne. Abbäer däs muss mer erstdema aanäer verkliggere, wie däs gehe soll. Däs is doch uuuunmöööschlisch.«

»Abbäer do muss mär doch net rummheule, wie e Mimösje«, säscht de runzelische Zwoggel [Knirps] .

»De Könisch hot gesäscht, wenn isch däs net uff die Reih bekomm, dässäer mir wie'n zerrobbde Giggel de Kobb abhagge un misch wie e dreggisch Hex verbrenne will.«

»Da hodde Vaddäer disch abbäer ganzs schee in de Puddelkaut [Jauchegrube] nei geridde«, säschtde Kobbold.

»Däs kannstde laut saache du. Abbäer woher waaßst'n du däs alles? Wer bist'n du übberhaabt? Un wie bistd'n du aschentdlisch hier neigekomme?«

»Isch waaß so Einisches. Abbäer däs duud jetzz nix zur Sach. Mach däer ma net glei ins Hemd. Dir wäerd schonn kaanäer de Kobb abrobbe. Geh ma beiseit un låss misch dässe ma mache!«

»Un du kanns' däs aach wärkklisch?«, frääscht die Mülläersdochder skebbdisch, die sisch net vorstelle konnt, däss en klaane Zwoggel mit so digge Worschtgriwffel derarddische Feinarbbeide verrischde kann [derartige Feinarbeiten verrichten kann] .

»Ei wåss dengkst'n du? Hähähä. Däs is aanäer maanäer [einer meiner] leischdesde Übbunge«, säscht de klaane Kobbold. »Zugegebbe: Gold ze Stroh spinne isse bissi problemaddisch gell. Abbäer umgekehrt ka Probleem. Awwer fäer umsonst is de Dood, gell. Also wåss hostde mer dann als Geescheleisdung aazebiede?«

» Ei wåss soll isch däer dann gebbe? Isch hab doch nix. Isch bin doch nuär e armm, unschuldisch Mülläersdochder.«

»Hmm… Abbäer e Hübbsche bisde. Wie wär's dann mit dei'm Hemdsche, Böbbsche [Püppchen]

»Mei Hemdsche? Wåss willstde dann dodemit? Däs kann isch dir uff gar kaan Fall gebbe!«

»Ei werumm dann net?«, frääscht däs gruuselische Männesje un guggt dodebei [dabei] fast e bissi dämoonisch aus der Fratz.

»Ei, isch habb doch nix unnedrunnäer!«, jammert es Mariesche.

»Ei, däs is abbäer net mei Probleemsche, gell«, säscht de Kobbold.

»Ei, bis' du narrisch? Isch mach misch doch hier net naggisch! Isch habb grad ganz annäern Sorsche. Wåss bist'n du übberhaabt fäer'n klaane pärwärsse Siddestrolsch? Un aaßerdeem is däs Hemdsche doch sowwiesso ganzs feuscht von de ganzse Flennerei.«

»Trääne troggne aach wieddäer. Du kanns' däer's aassuche. Entwäeddäer Hemdsche aus oddäer Kobb ab. Es wär doch wärkklisch schaad wenn dei hübbsch Gesischtsche korrz nach Sonneuffgang ins Galgekörbbbsche [Galgenkorb] neiporzzele [hineinpurzeln] wördd.«

»Ei guud, däs isse Arggument. Dann gebb isch dir halt ebbe nachhäer mei Hemdsche, wenn de ferddisch bist midde Rumspinnerei.«

»Naa, naa, nix da! So habbe mer net geweddet, Fräuleinsche. Erst es Hemdsche un dann däs Gold!«

»Isch dacht immäer erst die Arbbeitt un dann däs Vergniesche?«, entgeeschend Mariesche. »Abbäer wåss blaabt mer aach sonst annäeres üwwerisch, als misch ze beusche.«

»Eeeebe host es! Klewwäer Mädsche. So is braav«, säscht däs Männesje.

»Abbäer gaff mer net alls uff mei Marmelle [weibl. Brustwarzen] , gell! Un behalt schee dei babbisch' Worschtgriwffel [Wurstgriffel] bei dir, häerstde [Hörst du] ? Isch bin nämlisch e aaständisch Mädsche, wo sisch net von jeedem zwoggelische Spinnäer im Nachthemd begrabbsche låsse duud.«

De klaane Wischt hot däs dorschnässde Hemdsche von de verheulde Mülläersdochder mit so'm rischdisch fiese un dreggische Grinse entgeeschegenomme un sisch dann abbäer aach, wie versproche, emmsisch an die Arbbeitt gemacht un am Rädsche gedreht: Schnurr, schnurr, schnurr . Dreima draa gezooche, un ratzifatzi war die Spuul [Spule] voll.

Do hot däs Mariesche abbäer net schlescht gestaunt un gesäscht: »Saachema, worher kannst'n du däs so guud?«

Säscht de Kobbolld: »Ei gelerrntd is halt gelerrntd. Un jetzz mach die Fladdäer un zieh Leine, un loss misch in Ruh mei Arbbeitt mache!«

Schnurr, schnurr, schnurr . Dreima draa gezooche, war die zwaade Spuul voll. Schnurr, schnurr, schnurr . Dreima draa gezooche, war aach die dridde Spuul voll.

Un so is däs die ganzse Nacht lang so weiddäer g'ange, bis die Mülläersdochder ärschendwann eigeschlåafe is. Un bei Sonneuffgang war de klaane Kobbold verschwunne, un däs ganze Stroh, wo in de Kammäer drin war, hot sisch übbäer Nacht in Gold ve'wandeltd.

In alläer Hergottsfrieh kaam aach schonn de Könisch mit saane schweere Kwadraatschlabbe [große, schwere Schuhe] ins Kämmersche neigepoltdäert un hot net schlescht gestaunt, wo er die halbnaggisch Mülläersdochder in Gold gebeddet in de Stubb hot liesche sehe.

Däs war fäer de Könisch so, als wie wenn Osdäern un Weihnachde uff ein Daach gefalle wäre – so wie, als wördd e schneeweiß' Osdäerhäässche unnäer'm goldene Tannebäumsche liesche. Do hoddäer sisch gefreut wie e Schneekönisch, bei dem wo die Karoddenaas unnäer de Görddel gerutdscht is.

Читать дальше
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Dornrösjche un de böse Froschkönisch»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Dornrösjche un de böse Froschkönisch» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.


Отзывы о книге «Dornrösjche un de böse Froschkönisch»

Обсуждение, отзывы о книге «Dornrösjche un de böse Froschkönisch» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.

x