Logan J. Davisson - De Kleuren Van Een Optimistische Wereld

Het eigenlijke idee voor vitamine water kwam van J. Darius Bikoff, de oprichter van Glaceau en een bekende triatleet. Door een kou verrijkte hij zijn drinkwater met vitamine C en zink om sneller te herstellen. Vandaag is deze drank verkrijgbaar onder de naam Defense, het is vitamine water met appel en frambozensmaak. Niet alle frisdranken zijn echt caloriearm. In sommige daarvan wordt stevia als alternatieve suiker toegevoegd, maar normale huishoudsuiker kan ook worden opgenomen in de vitamine waterproducten die te koop zijn.

Vitaminewater is al lang een geliefd drankje onder professionele sporters, maar wordt ook veel gebruikt in onder andere bergbeklimmen. Afhankelijk van de variëteit en het merk worden vitamine C, vitamine B, vitamine E, calcium en magnesium aan het water toegevoegd. Biotine, natrium en pantotheenzuur kunnen echter ook in het vitamine water aanwezig zijn. Dit zijn functionele dranken, die in principe gebaseerd zijn op tafelwater, maar vitaminen, mineralen, elektrolyten en fruit- en kleuraroma's bevatten. Elektrolyten zijn ook zeer belangrijk voor ons organisme, omdat ze ons beschermen tegen hitteschade, die ons leven kan bedreigen samen met een gebrek aan vloeistoffen. De belangrijkste biologische elektrolyten zijn calcium, chloride, waterstofcarbonaat, kalium, magnesium, natrium en fosfaat.

Elektrolyten spelen een belangrijke rol in ons lichaam, omdat ze voornamelijk verantwoordelijk zijn voor de verspreiding van zenuwprikkeling. Ze zijn ook bekend als mineralen of ionen en zijn slechts in beperkte hoeveelheden aanwezig in ons organisme. Deze stoffen ontleden in positief en negatief geladen ionen en kunnen daarom ook in een waterige oplossing elektriciteit geleiden. Omdat ze een directe invloed hebben op de spanning van de celmembranen, zijn ze ook verantwoordelijk voor de verschillende samentrekkingsprocessen in onze spieren. Een tekort aan mineralen kan daarom tot uiting komen in pijnlijke spierkrampen. De belangrijkste ionen in ons organisme worden in water gebonden door ons lichaam. Als we veel zweten, verliezen we veel elektrolyten. Dit is ook de reden waarom we veel moeten drinken, vooral op warme dagen, anders kan het elektrolytgehalte gevaarlijk dalen. Dit leidt tot uitdroging, wat gepaard gaat met duizeligheid, misselijkheid, duizeligheid en hartritmestoornissen.

Met name wedstrijdsporters moeten bijzondere aandacht besteden aan hun elektrolytgehalte, omdat ze van nature worden blootgesteld aan extreme belastingen en daarom ook een veel grotere vraag naar vloeistoffen hebben. Ze zijn daarom afhankelijk van vochtabsorptie met elektrolyten en geven daarom de voorkeur aan isotone dranken in de sport.

Elektrolyten of mineralen gaan niet alleen verloren bij wedstrijdsporten. Ook het veelvuldig braken, diarree of overmatig zweten kan leiden tot een tekort. Omdat ons lichaam niet in staat is om calcium, chloor, kalium, magnesium en natrium zelf te produceren, is het afhankelijk van de voedselinname. In principe kan ons organisme via hormonen de juiste en noodzakelijke samenstelling van mineralen reguleren, want als bijvoorbeeld het elektrolytgehalte te hoog is, wordt het ook sterker uitgescheiden. Elektrolyten kunnen zich ophopen, vooral als de nierfunctie is aangetast. Ze worden dan niet meer voldoende uitgescheiden uit ons lichaam. Het gebruik van medicatie kan ook een aanzienlijke invloed hebben op de mineralenbalans en het elektrolytniveau verstoren. Ook ondervoeding, een verhoogd alcoholverbruik en een verstoorde werking van de endocriene klieren leiden tot een tekort aan elektrolyten.

Er is sprake van een elektrolytfout als de meetwaarde sterk afwijkt van het standaardniveau van de elektrolyten. Als dit over een langere periode het geval is, kan dit leiden tot hyperaciditeit, een verminderd zenuwstelsel en in het ergste geval tot overlijden door orgaanfalen. Ernstige elektrolytische stoornissen zijn meestal het geval met natrium, calcium of kalium en worden behandeld als medische noodgevallen.

Een lichte stoornis, zoals hyperzuur, kan meestal gemakkelijk worden gecompenseerd door het consumeren van water of vitamine water. Als het gebrek aan water of uitdroging al te ver is gevorderd en niet meer gecompenseerd kan worden door drinken, dan is een infusie met elektrolyten onontbeerlijk. Zelfs een watertekort van slechts twee procent in ons lichaam kan symptomen veroorzaken zoals droge mond, hoofdpijn, weinig urine, lage bloeddruk en duizeligheid. Andere symptomen zijn een verminderd gezichtsvermogen, agressie, mentale verwarring en flauwvallen. Als het watergebrek niet wordt verholpen, zwelt de tong sterk aan en treedt delirium op. Echter, degenen die zorgen voor een optimale vochtinname gedurende de dag hebben meestal geen problemen met dit. Als u niet per se vitamine water wilt drinken, moet u op zoek gaan naar groenten en fruit die pectine bevatten en naar voedingsmiddelen die rijk zijn aan voedingsvezels. Ze kunnen water binden en vervolgens langzaam door de darmen laten ontsnappen.

Elektrolyten regelen onze waterhuishouding in het organisme, wat belangrijk is voor de gal, maar ook voor de maag- en darmvloeistof, de gewrichtsvloeistof en ook voor het hersenwater. Ze zijn van groot belang voor bijna alle fysieke processen, omdat ze zich binnen en buiten het lichaam cellen. Ons zenuwstelsel vertrouwt trouwens op elektrolyten om informatie en impulsen door te geven. Door een evenwichtige voeding kunnen voldoende mineralen worden opgenomen. Ze worden aangetroffen in verse groenten en fruit en in volkorenproducten. Het is echter essentieel om ze voorzichtig te bereiden, anders gaan de waardevolle ingrediënten verloren als groenten te lang gekookt worden, bijvoorbeeld, of te lang gewassen worden onder de kraan. Overigens bevatten desserts en witte bloemproducten vrijwel geen mineralen, en daarom moet de consumptie van deze levensmiddelen worden beperkt. Vitaminewater is daarom een echte aanrader, omdat het ons organisme van waardevolle voedingsstoffen voorziet en daardoor veel ziekten echt kan voorkomen.

Water is, zoals algemeen bekend, de bron van het leven, en ons lichaam is GEEN uitzondering. De meeste mensen maken zich echter helemaal geen zorgen over hun eigen drinkgewoonten en drinken alleen als ze een uitgesproken dorstgevoel opmerken. Voor ons organisme is drinken echter bijna belangrijker dan eten. Een mens kan enkele weken zonder voedsel overleven, maar slechts enkele dagen zonder vochtinname, aangezien bijna tweederde van ons lichaam uit dit vitale element bestaat. Water is het transportmiddel voor bloed, zweet en ook voor urine. Het is ook een noodzakelijk oplosmiddel voor de meeste pulpsoorten. De lichaamstemperatuur wordt geregeld door het water in het lichaam, door zweten en zweet. Om het vloeistofniveau op peil te houden, moeten de constante verliezen regelmatig gecompenseerd worden door een optimale aanvoer van vloeistof, aangezien we er ook dagelijks grote hoeveelheden van uitscheiden, zonder er veel aandacht aan te besteden. Een deel van onze behoeften wordt gedekt door voedsel, maar op zichzelf is dat nog lang niet genoeg. Niet voor niets is de aanbevolen hoeveelheid vloeistof minstens twee liter water per dag. We hebben overigens alleen dorst als er al een vochtverlies is!

Een waterverlies van slechts twee procent van ons lichaamsgewicht kan ertoe bijdragen dat het rendement er sterk door wordt aangetast. We krijgen dorst als er al een half procent ontbreekt. Hoewel ons organisme in staat is om een licht gebrek aan water te compenseren, is dit op lange termijn zeer gevaarlijk voor onze gezondheid. Het leidt tot een droge huid en uitgedroogde slijmvliezen, waardoor we veel gevoeliger zijn voor bacteriën en virussen. Een gebrek aan vloeistoffen leidt ook tot verstopping, urineweginfecties en nierproblemen. Als we veel te weinig drinken, wordt ons lichaam ook minder van bloed voorzien, wat kan leiden tot verlies van hersenprestaties en concentratiestoornissen. Gebrek aan vocht in ons lichaam uit zich niet alleen in dorst, maar ook in verlies van eetlust, droge mond, hoofdpijn en misselijkheid. Ons organisme geeft duidelijk alarm als het niet voldoende wordt voorzien.