Аляксей Дудараў - Чорная панна Нясвіжа
Здесь есть возможность читать онлайн «Аляксей Дудараў - Чорная панна Нясвіжа» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию без сокращений). В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Город: Мінск, Год выпуска: 2006, ISBN: 2006, Издательство: Мастацкая літаратура, Жанр: Исторические приключения, Поэзия, на белорусском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.
- Название:Чорная панна Нясвіжа
- Автор:
- Издательство:Мастацкая літаратура
- Жанр:
- Год:2006
- Город:Мінск
- ISBN:985-02-0871-6
- Рейтинг книги:4 / 5. Голосов: 1
-
Избранное:Добавить в избранное
- Отзывы:
-
Ваша оценка:
Чорная панна Нясвіжа: краткое содержание, описание и аннотация
Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Чорная панна Нясвіжа»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.
Драматычная паэма Аляксея Дударава напісаная на аснове аднаго з самых рамантычных паданняў пра трагічнае каханне беларускай магнаткі Барбары Радзівіл і польскага караля Жыгімонта.
Чорная панна Нясвіжа — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком
Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Чорная панна Нясвіжа», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.
Интервал:
Закладка:
Бона.
Ты абвявчаўся? Без благаславення?
Жыгімонт.
Нас, каралева, Бог благаславіў.
Нас абвянчалі, маці, я жанаты.
Яна мая… мая на ўсё жыццё.
Бона.
Ты пра Радзіму, ты пра Польшчу думаў,
Каго ты на пасад ёй прывядзеш?
Каго?
Жыгімонт.
Яе!
Бона.
Паганую ліцвінку?
Жыгімонт.
Кароль Ягайла быў літоўскім князем.
Ён продак мой, а значыць, я — ліцвін.
Багацце і вышэйшую уладу
Бог шмат каму дае сярод людзей.
Каханне ж — Яго ласка для абраных.
Бона.
На ейным полі пабыло паўкняства!
Жыгімонт.
Ў яе душы нікога не было.
Мне ўсё адно, што кажуць злыя людзі,
Хто быў — тых не было, нікога больш не будзе.
Бона.
Яна цябе, напэўва, апаіла
Чым-небудзь. Гэта зёлкі з іх лясоў!
Жыгімонт.
Я атруціўся, лекараў не трэба!
Дазволь ад шчасця мне памерці.
Бона.
Сын!
Ты разумееш, за табой краіна!
Жыгімонт.
Адна краіна… Там жа ўвесь Сусвет.
Бона.
Спусціся на зямлю!
Жыгімонт.
Навошта, маці?
Шчэ давядзецца быць зямлёю на зямлі!
Размову скончым. Зараз я паеду.
Сватоў да Габсбургаў павінны мы вярнуць.
Бона.
Яны ўжо там! Вярнуць іх немагчыма.
Прынцэса ўжо нявеста для цябе!
Жыгімонт.
Тады я на каленях перад ёй
Скажу: «Ты найцудоўнейшая ў свеце!
I я люблю цябе, як родную сястру,
Ты, можа, прыгажэй, ты лепей за Барбару,
Ды з ёй мая душа, маё жыццё і мары.
Даруй мне, я ні ў чым не вінаваты,
Я не жаніх табе. Прымі мяне як брата».
Бывайце, маці.
(Выходзіць.)
Бона. О, як ён змяніўся, Божа літасцівы! Што гэтая літоўская змяя зрабіла з ім! З ціхага, сціплага, пяшчотнага хлопчыка, які так любіў, калі яго гладзілі па галаве, ён ператварыўся ў нейкую жорсткую, непахісную істоту, якой ніхто… ніхто, апроч гэтай нясвіжскай сучкі, не патрэбны! Яна адабрала яго ў мяне! Яна адабрала яго ў Польшчы! Ён стаў прыгожым… Ён мне нават некага нагадвае… З маленства… Каго? Каго? Не помню… Нешта цёплае… Ласкавае… Жаданае… Ведзьма!!! Ведзьма!! Ведзьма!..
Нясвіж. Парк перад палацам Радзівілаў.
Барбараі Радзівілы.
Радзівіл Чорны.
Навошта Жыгімонт у Кракаў з’ехаў?
Табе вядома?
Барбара.
Захварэў кароль.
Радзівіл Руды.
I ўсё?!
Барбара.
Усё. Паехаў развітацца.
Радзівіл Руды.
А ці не развітаўся ён з табой?
Барбара.
Пра што ты, брат?
Радзівіл Чорны.
Паведамляюць людзі…
Ён з Кракава да Габсбургскай прынцэсы
Раптоўна выехаў.
Барбара.
Нашто?
Радзівіл Чорны.
Прасіць рукі.
Барбара.
Пакінь, мой брат, ды гэта проста смешна.
Радзівіл Руды.
Смех іншым разам і прадвесце слёз.
А калі праўда?
Барбара.
Гэтакая ж праўда,
Як я цяжарная. I вельмі-вельмі хутка
Ад Жыгімовта сына нараджу.
Даўно ўжо ў Вільві чэшуць языкамі.
Радзівіл Руды.
О, калі б так…
Барбара.
Калі б… Было б цудоўна.
Ды толькі Бог нічога не дае…
Радзівіл Чорны.
Так ці не так, а абвяргаць няварта,
Хай чуткі ў Кракаў вецер данясе
Да слыха найяснейшага.
Барбара.
Навошта?
Радзівіл Чорны.
Каб ведалі: нашчадак Жыгімонта
Народзіцца не ў Польшчы, а ў Літве.
Радзівіл Руды.
I яго маці гожая ліцвінка,
А не заморак з Аўстрыі.
Барбара.
Усё!
Мне гэта непрыемна чуць.
Радзівіл Руды.
Барбара!
Ты Жыгімонту верыш?
Барбара.
Ён кахае.
Любоў жа, брат, заўжды вышэй за веру
I за ўсё іншае.
Радзівіл Руды.
Няхай бы так было.
Тут холадна, хадзем, сястра, ў пакоі.
Барбара.
Я пагуляю ў парку яшчэ трошкі.
Интервал:
Закладка:
Похожие книги на «Чорная панна Нясвіжа»
Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Чорная панна Нясвіжа» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.
Обсуждение, отзывы о книге «Чорная панна Нясвіжа» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.