Аляксей Дудараў - Чорная панна Нясвіжа
Здесь есть возможность читать онлайн «Аляксей Дудараў - Чорная панна Нясвіжа» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию без сокращений). В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Город: Мінск, Год выпуска: 2006, ISBN: 2006, Издательство: Мастацкая літаратура, Жанр: Исторические приключения, Поэзия, на белорусском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.
- Название:Чорная панна Нясвіжа
- Автор:
- Издательство:Мастацкая літаратура
- Жанр:
- Год:2006
- Город:Мінск
- ISBN:985-02-0871-6
- Рейтинг книги:4 / 5. Голосов: 1
-
Избранное:Добавить в избранное
- Отзывы:
-
Ваша оценка:
Чорная панна Нясвіжа: краткое содержание, описание и аннотация
Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Чорная панна Нясвіжа»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.
Драматычная паэма Аляксея Дударава напісаная на аснове аднаго з самых рамантычных паданняў пра трагічнае каханне беларускай магнаткі Барбары Радзівіл і польскага караля Жыгімонта.
Чорная панна Нясвіжа — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком
Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Чорная панна Нясвіжа», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.
Интервал:
Закладка:
Бона.
Што ў Вільні робіцца? I як там каралевіч?
Мнішак.
Жыве, як і належыць маладым.
Вясёлы баль змяняецца банкетам,
Банкет затым змяняецца на баль.
Ды ўсё ж часцей бывае паляванне.
Бона.
Без рызыкі?
Мнішак.
Без рызыкі, вядома.
Зуброў ён лічыць сімвалам і іх
Ніколі не чапае, а касулі,
Ласі, алені, козы, вепрукі…
Для рыцара ці будуць небяспекай?
Бона.
Ён п’е зашмат?
Мнішак.
Не дужа. Нейкі келіх.
Бона.
Ці мае ён жанчын?
Мнішак.
О каралева! У такім узросце…
Бона.
Мне ўсё вядома пра ягоны ўзрост,
Пытаюся: жанчыны ў яго ёсць?
Мнішак.
Так, ёсць ужо.
Бона.
І хто ж яны?
Мнішак.
Яны?.. Гэта яна.
Брыльянт найпершы у Вялікім княстве,
Як каралевіч кажа.
Бона.
Што… брунетка?
Мнішак.
Не, каралева…
Бона.
Ды няўжо бландзінка?
Мнішак.
Незразумела. Валасы ў яе
Нібы святлом пранізаны. Такія
Бываюць, мабыць, толькі у русалак.
Бона.
Або ў вядзьмарак…
Мнішак.
Мусіць, так і ёсць.
Бона.
Яна адна ў яго?
Мнішак. Мая нябожчыца маці, калі добразычлівыя суседзі сказалі, што ў яе мужа (майго, спадзяюся, бацькі) вельмі багата жанчын, сказала мудра і глыбока: «Чым больш, тым менш. Абы адна не завялася».
Бона.
Яна адна ў яго?
Мнішак.
Яна ў яго адна.
Бона.
Відаць, дурная пакаёўка з замка,
Ім аддаюць каханне хлапчукі.
Мнішак.
Ваш сын высакародяы, каралева.
Высакародныя ж кахаюць каралеў
Або нікога.
Бона.
У Вільні каралева?
Там нават роду добрага няма.
Мнішак.
Той род магутны. Гэта Радзівілы.
Бона.
Што? Радзівілы? Хочаш ты сказаць… I хто ж яна?
Мнішак.
Барбара.
Бона.
Не!
Мнішак.
Барбара…
Ён трэці месяц з ёй ужо шчаслівы… ёй вершы піша.
Бона.
Ўсемагутны Бог!
Як ты дазволіў?!
Чорная блуднідаі
Нікчэмнасць!
Ведзьма дзікае Літвы.
Разбэшчаная дрэнь майго дзіцёнка
Спіхнула ў багну бруду і граху.
Яна звяла ў магілу свайго мужа,
Ёй не хапае соцень мужыкоў,
Каб спаталяць юрлівыя жаданні.
I ёй цяпер патрэбны Жыгімонт?!
Я сына ад цябе абараню!
Перад табой сцяна агню паўстане!
Або адыдзеш прэч, або цябе не стане!
Вільня. Спальня Барбары.
Жыгімонті Барбарана ложы. Ноч.
Жыгімонт.
Ці дзень ці ноч цяпер на белым свеце?
Барбара.
Цяпер на свеце толькі ты і я,
I зоркі ўсе на наша ложа свецяць.
Жыгімонт.
Каханая, каханая мая.
Барбара.
Здаецца мне — я толькі што памерла
I нарадзілася… Мінулае маё
Ляжыць цяпер на могілках далёка.
I там не я… I там не я…
Жыгімонт.
Барбара…
Барбара.
Я толькі-толькі вершы раз дыхнула,
Заплакала… і я яшчэ дзіця.
Жывая мама… Бацька на руках
Мяне ласкава гушкае… А потым
Бягу па парку… Родны мой Нясвіж!
Мая Літва, мае лясы і пушчы…
Я — чыстая… Нічога не было,
Што без цябе… Сплыло… Сплыло… Сплыло…
(Засынае.)
Жыгімонт.
Спі, любая… Хай прыляціць анёл…
Не! Не хачу! Ён будзе любавацца
Тваім празрыстым целам… Толькі змрок
Цябе схавае ад вачэй нясціплых.
Але ж тады не буду бачыць я…
Як мне цябе схаваць, але каб бачыць.
Самому… Трэба ў сэрца увабраць,
З табою зліцца і адзіным стаць.
Засынае. Грукат у дзверы.
Голас Радзівіла Рудога.
Барбара! Барбара! Зараз жа адчыні!
Барбара.
Хто там?
Радзівіл Чорны.
Не прыкідвайся, ты пазнала нас. Адчыні!
Барбара.
Што вам трэба?
Радзівіл Руды.
Читать дальшеИнтервал:
Закладка:
Похожие книги на «Чорная панна Нясвіжа»
Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Чорная панна Нясвіжа» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.
Обсуждение, отзывы о книге «Чорная панна Нясвіжа» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.