Мифтахетдин Акмулла - Шигырьләр / Стихи (на татарском языке)

Чәрхнең җәүренә – (язмыш) тәгәрмәче изүенә.

Мәрдүд – кире кагылган, инкяр ителгән.

Каза (къәза) – язмыш, күрмеш.

Һәргиз – һәрвакыт.

Ләтаиф зимн – уен-көлке генә.

Гыйбарындан зимар әйләр – гыйбрәтләреннән уйланыр.

Лотф – чибәр, гүзәл.

Игъзаз идәр – газиз итәр.

Хар әйләр – хур итәр.

Дидәсендән – күзләреннән.

Сәйр итдерү – гиздерү.

Мәкам – урын.

Гөлгозар – гөлбакча, чәчәклек.

Мәсрүр – шатлыклы, сөенечле.

Гыйбадын – коллыгын.

Назыйм – нәзым сөйләүче (шагыйрь, автор).

Мәкян – урын, торган җир.

Нар – ут.

Ләкаб – кушамат.

Хибес – төрмә.

Хөллан – якын дуслар.

Сезгә күп игътизар әйләр – сезгә күп зарын әйтер.

Къәдәр – тәкъдир, язмыш.

Яшерен эшеннән (сәбәп) эзләп.

Мөбтәля – дучар.

Әхъяр – яхшы, изге, дус кеше.

Асылда, фетнә өчен явызларның сүзләре чыганак.

Нәкъ шулай ук күпме мәшһүрләр дучар ителгән.

Бөекләр дәвасын да, бәла-казасын да күрә килгән.

Әфазыйл – хәкимнәр; белем ияләре.

Вәли – хуҗа, башлык.

Лаикъдап – лаеклап.

Аса җөйрек – бик йөгерек.

Бөстан – гөл-бакча.

Язылган язмыш тактасы дигән тәхеткә.

Илтимас – үтенеч.

Сад-һәзәран – йөз-меңнәрчә.

Төсеп тормын – төшеп торам.

Мәзар – кабер, гүр, зират.

Сатылдым бер шом илнең базарына.

Һичбер кешедән хәбәр итү сүзе ишетмәдем.

Сунда да – шунда да.

Хибестә интизар буп – тоткында интизар булып.

Дананың ләфзы – белекленең сүзе.

Айтканды дип – әйткән иде дип, әйткәндер дип.

Нәзарың сал – күзеңне сал, яхшы мөнәсәбәтең күрсәт.

Кыйбласиде – кыйбласы иде.

Сүз полын – сүз бәясен (пол – акча).

Дат җогу – кер тию, тап йогу (тутыгу).

Бәләнд – югары, дәрәҗәле.

Саркыт – табындагы ризыктан өлеш; күчтәнәч.

Ташыйдыр сезнең дәүләт казаныгыз.

Багыңыз – бәхетегез (бакъ – бәхет).

Әрүагыңыз – әруахыгыз, биредә: нәселегезнең даны.

Данишмәнд – белемле.

Мивәсидең (мивәсе идең) – җимеше идең.

Көелдәсен – гүелдәсен (шауласын).

Китбәгән – китмәгән.

Икъбал – алга барган эш, киләчәк бәхет.

Юмартлыгың Гоман диңгезенең тамчысыдай.

Канча җорт – күпме халык.

Ихсан – изгелек, юмартлык.

Бәхетеңмин (бәхетең менән) – бәхетең белән.

Сул – шул.

(Ау кошының) бүреге – көмештән, ауың – алтын.

Дәрәҗәсе югары – бөек шоңкарыбыз.

Нәкыйс – кимчелекле.

Һиммәтең – тулы куәтле, дәүләтең – киң.

Кот җоккан – бәхет эләккән.

Пәнаһлау – сыену.

Торымтай – ау кошларының бер төре.

Гыйнайәт – кайгыртучанлык, ярдәм.

Остап бирү – тотып бирү.

Тәңре калап – Тәңре теләп.

Бигөнаһ – гөнаһсыз.

Усы – шушы.

Саескан шикелле, авызы нәҗес түбән җаннарга.

Эс – эш.