Невядома: Быць (або ня быць) сярэднеэўрапейцам [сучаснае польскае мысьленьне]

OZON — Obóz Zjednoczenia Narodowego (Лягер нацыянальнага задзіночаньня) — польская cанацыйная палітычная арганізацыя. Існавала з 1937 па 1939 гг. Асноўнай мэтай абвяшчала спробу задзіночаньня элемэнтаў, што падтрымлівалі санацыю. Вызнавала лёзунгі мілітарызацыі краіны, засяроджаньня грамадзтва вакол войска і Э. Рыдз-Сьміглага.

General Gouvernement — адм.-паліт. утварэньне нямецкіх акупацыйных уладаў на частцы польскіх земляў, ня ўлучаных у ІІІ Рэйх (дата фармальнага ўзьнікненьня — 26 кастрычніка 1939 г.); у жніўні 1941 г. да General Gouvernement былі далучаныя тэрыторыі львоўскага, станіслаўскага, цярнопальскага і валынскага ваяводзтваў; General Gouvernement падзялялася на т.зв. дыстрыкты. Генэральны губэрнатар, Г.Франк, меў рэзыдэнцыю ў Кракаве.

АК — Армія Краёва — кансьпірацыйная вайсковая арганізацыя, падпарадкаваная польскаму эміграцыйнаму ўраду ў Лёндане. Узьнікла 14 лютага 1942 г., распушчаная 19 студзеня 1945 г.

«Pax» — польская грамадзкая арганізацыя сьвецкіх каталіцкіх дзеячоў, заснаваная ў 1945 г.

ZWZ — Związek Walki Zbrojnej (Зьвяз збройнай барацьбы) — кансьпірацыйная вайсковая арганізацыя, створаная польскім эміграцыйным урадам на пачатку 1940. Галоўнай мэтай прызнавалася дывэрсійна-сабатажная дзейнасьць. Галоўнакамандуючы — ген. К. Сасноўскі (з чэрвеня 1940). У 1942 годзе перайменавана ў Армію Краёвую.

apokatástasis (грэц.) — узнаўленьне, вяртаньне ў папярэдні стан, колазварот) — у нэатамісцкай філязофіі паймо, якое сымбалізуе адраджэньне ўсяго і ў пэўнай меры выступае хрысьціянскім адказам на пытаньне аб цярпеньні усяго жывога.

Strzelec — Związek Strzelecki (Стралецкі Зьвяз) — польская дзяржаўная грамадзка-выхаваўчая арганізацыя, створаная ў сьнежні 1919. Засяроджвала перадусім працоўную моладзь, рыхтуючы яе да войска.

Legion Młodych — афіцыйны назоў Związek Pracy dla Państwa (Зьвяз працы для дзяржавы) — польская санацыйная маладзёвая арганізацыя, якая існавала ад 1930 па 1939 гг.

Bratnia pomoc (Братняя дапамога) — студэнцкая арганізацыя, што мела на мэце матэрыяльную ўзаемадапамогу і кіраваньне жыцьцём студэнцкага асяродзьдзя. Першая ў Польшчы Bratnia pomoc узьнікла ў 1889 г. пры Варшаўскім унівэрсытэце як напаўлегальная арганізацыя, заангажаваная ў палітыку. Яна змагалася з русіфікацыяй унівэрсытэту і вяла асьветную працу.

S.P.Hintington, Wojna cywilizacji? «Res Publica Nowa», 1994, № 2, s. 72 (першапублікацыя ў «Foreign Affairs», Summer, 1993).

A.Besanson, Wschodnie granice Europy, «Res Publica Nowa», 1996, № 1, s. 4 (першапублікацыя ў «Commentaire», № 71, восень 1995).

Z. Sikiewicz, Mentalność radziecka w wiadomości masowej Rosjan. Referat wygіoszony na IX Ogólnopolskim Zjeździe Socjologicznym, Lublin, 27–30 czerwca 1994 r. (машынапіс).

Гл. «Свабода», 16 ліпеня 1996 г., с. 3.

«Свабода», 19 красавіка 1996 г., с. 5.

J. Kurczewski, Siedem klas њrednich, «Res Publica Nowa», 1994, № 3, s. 34.

E. Mokrzycki, Nowa klasa њrednia, «Studia Socjologiczne», 1994, № 1, s. 40.

Падрабязныя вынікі гл. у: «Свабода», 13 верасьня 1996 г., с. 3.

«Свабода», 16 жніўня 1996 г., с. 8.

У праграме III Тыдня Палянiстаў «Старое й новае лiтаратуразнаўства» зьявiўся наступны абмыл: «Дэканструктывiзм — кансэрваторыя».

Дэрыда шматкроць выказваўся на гэтую тэму. Тут мы прывялi толькi яго ўзглядна нядаўнае iнтэрвiю з Ч.Норысам, апублiкаванае ў «Architetural Design», vol.58, 1989.

J. Derrida, Positions, Paris, 1972, s. 11–24.

F.Nietzsche, Narodziny tragedii, przekł. L. Staff, Warszawa, 1907, s. 25.

F. Nietzsche, Wola mocy, przekł. S. Frycz, K. Drzewiecki, Warszawa, 1911, s. 319.

F. Nietzsche, Wiedza radosna, przekł. L. Staff, Warszawa, 1910, s. 160 (af. 115).

F. Nietzsche, Wola mocy, op.cit., s. 35.

F. Nietzsche, Wiedza radosna, op.cit., s. 164 (af. 121).

F. Nietzsche, Poza dobrem i złem, przekł. S. Wyrzykowski, Warszawa, 1905, s. 10 (af.4).

Z. Freud, Wstęp do psychoanalizy, przekł. S. Kempnerówna, W. Zaniewicki, Warszawa, 1958, s. 14.

F. Nietzsche, Wola mocy, op.cit., s. 367.

Z. Freud, Wstęp..., op. cit., s. 16.

F. Nietzsche, op. cit., s. 299.

M. Guyau, Zarys moralności bez powinności i sankcji, Warszawa, 1960, s. 105.

M. Guyau, op. cit., s. 202–3.

J. A. Paulos, Mathematics and Humor, Chicago, 1980, s. 27.

J. M. Guyau, Zarys..., op. cit., s. 110.

Derrida, Różnia, przekł. J.Skoczylas [w:] Drogi wspуłczesnej filozofii, red. M. Siemek, Warszawa, 1978, s. 374.

Пытаньне «пачатку» й «канца» ўзьнiмалася Дэрыдом шматкроць, досыць хаця б згадаць трактат «Les fins de l’homme» 1968 г. або трактат «D’un ton apocalyptique adopte naguere en philosophie», Paris, 1983.