StaVl Zosimov Premudroslovsky - OP DE DAG. Humoristische waarheid

Ze schreven alles toe aan de genomen producten en straften de directeur van die winkel, ze zeggen dat zijn dochter, een zeventienjarig schoolmeisje, was vermoord. Slaveri Venadevich zelf betaalde de rouwsdief, uit redelijk geweten, wiens wissers een week later een hoofd vonden in de vuilnisbelt. Ze riepen hun technicus naar het toneel en vluchtten, zagen de politie en voelden angst voor wetteloosheid.

Voormalige ruitenwissers in het huis van de bommenwerper vestigden zich en omwille van alles begonnen ze op iedereen te kloppen, inclusief mij, waarvoor ik vervolgens werd verdreven door de administratie van de “nachtopvang” en op straat belandde.

Ik dwaalde door de stad en wist niet wat ik moest doen, ik wilde eten en drinken, slapen en schrijven, kak en huilen, scheet en grommen.

– Nou, geef de hel een paspoort, werk en huisvesting!! – kwam in me op. En de python vroeg om iets anders. – Op dit moment is het heet, vlees en meer…

– Ga stelen!! – de innerlijke stem sneed door als een sikkel.

– Nee Ik ben geen Russische democraat, maar een Sovjetman. Mijn geest was gevormd in de post-Sovjet-ruimte, toen de meerderheid niet alleen niet wist hoe te stelen, maar gewoon het laatste stuk brood gaf en deelde, zoals Jezus, de pijn van anderen realiserend en dit niet begreep. Ze hebben opnieuw degenen gestolen die op dit moment een oligarch en een democraat zijn, die in de winter niet eens sneeuw kunnen krijgen en hen weghalen van gewone mensen. Een afgevaardigde met een crimineel verleden is cool en zelfs heroïsch, zeggen ze, het oude regime dat wordt nagestreefd. Maar als een persoon een rebel is, dan is hij honderd keer gevaarlijker en wreeder dan gewone zakkenrollers. Het waren niet buitenlanders die ons land verwoestten, en niet wij – alleen stervelingen, maar deze dieven – nu afgevaardigden van de Doema. En alles zal alleen veranderen wanneer de laatste voormalige Sovjet-functionaris wordt verwijderd en zelfs als hij niet eens een communist is, is hij een dief van die tijd. En nu proberen ze gewoon steeds opnieuw in luxe te leven en ons leven van ons af te nemen. En hun kinderen, die het leven niet kennen, onmiddellijk aan de afgevaardigden. Snuffel om beter te denken en te stemmen op innovatie. En wij, gewone mensen voor hen, zijn gewoon insecten, zelfs geen vee. Een soort prima donna bezette de hele ether. Ze wordt geprezen en gezongen door haar liedjes. Ze is de meest democratische vrouw in ons land, ze trouwde met haar onwettige zoon en dat is alles: doe wat ze doet. En degenen die tegen zijn monarchie zijn, dat wil zeggen, het is beter dan een lied en geen familielid van Mozes, betekent niet een formaat zoals Viktor Tsoi, die bijvoorbeeld werd verwijderd nadat hij weigerde met haar samen te werken. En dit is in alle machtskringen. Onze democratie is het tegenovergestelde van de westerse democratie, en dus is de levensstandaard anders: we hebben shit en zij hebben Kaif. De Amerikanen associëren een democraat met eerlijkheid, maar met ons Russen wordt dit opgevat als diefstal en bandiet. En opnieuw kreeg ik. Nou, niets, niet in de eerste. Beesten in de jungle zijn gemakkelijker, ze hebben geen wet. En hier?! Het belangrijkste is om kalm te blijven. Je kookt – het is utopie, zenuwen zijn nog steeds nodig… Maar is alles er moe van?! Jagen is gewoon geen probleem. Als het volk tegen de koning is, dan is dit niet langer een land, maar een kazerne waar ze gedwongen worden te bestaan, niet te leven. Maar de eerste uren van een bewuste herstructurering in het leven zijn moeilijk, en als je al begrijpt wat ons te wachten staat, dan is het leven niet interessant en leef je zonder aan morgen te denken. Leven zonder doel. Daarom zal de jeugd van vandaag het land volledig verwoesten… Twee weken opheffen van nul, en opnieuw eet ik sociaal op. En sinds deze tijd zal ik niet meer handelen…

Nevsky Prospect is het hart van St. Petersburg. Van Alexander Nevsky-plein naar het opstandsplein van Decembristen; van de vuurtorens tot de Hermitage. Hoeveel zie je: jongleurs en acrobaten en zakkenrollers en bedelaars en uitlopers en oplichters. Iedereen werkt daar. En de gezichten zijn crimineel goed gevoed. Natuurlijk zijn toeristen in feite een wal. Kijk, McDonald’s bebrilde man met een schep zwelt op, dat wil zeggen met een portemonnee. En ik zie hoe een man naar hem toe komt met een flagrant sarcastische blik.

– Hé broer,.. geweldig! – hij begroette de sukkel.

– Ja, gezond, godzijdank!

– Wel, wat is het leven normaal? Aan god? God geeft niks om je. Kortom, – kwam in een strakke kerel naar een sukkel, bestuur een schop, anders zal ik hem doden als een hond. Pak de rekeningen, sluit de schop en stop hem in je zak… En nu, ga. Niet slippen; uw God heeft geboden te delen.

– Hoe gaat u rapporteren aan God?

– En ik beken voor de dood en ik zal je nog steeds oplichten in het paradijs. Hahaha.

En dan kom ik naar boven en zonder waarschuwing por de man in de bogey. Hij snakt naar adem en probeert zich te verzetten, houdt me instinctief met één hand vast en pakt de lever met de andere. Drankjes, dat is een zwakke lever.

– Neem je geld, kameraad. – Ik zeg sukkel en sla het mes weg van die vent.

– Bedankt!!! – hij bedankt me, en de man in sterfelijke convulsies verliest het bewustzijn en sterft. En hij kon ergens werken en de staat en het volk ten goede komen, maar de democratische chaos in het land bracht hem in slaap … – Hier, neem een beloning. – port me een sukkel en rent snel weg, springt in zijn Lexus en breekt af. Een kopje thee en twee worstjes in het deeg, bedankt voor het redden van tienduizenden en dieven blinddoek. Maar centen moeten worden gered. Ja, er zijn hier veel mensen en iedereen loopt. En de prijs is woedend en groeit nog steeds. Hoe armer de mensen in het land, hoe duurder de prijs.

Wat is het hier?! Ik sta op en kijk naar een andere kerel die voorbijgangers lastig valt. Ik zie mensen uitsteken en niet koken, bier zuigt en een dakloze. Hij vraagt om iets en zweeft meteen naar hem.

– Beste!!! Hulp voor brood, een klein beetje geld geven?! – zegt een mysterieuze bedelaar.

– Ga weg, kameraad Huy!! – de man tussengekomen in een gesprek. – Ga stelen, stinker!! – hij brak de zwerver af. – Ben je daklozen zat? – de man glimlachte. Loch vestigde de aandacht op hem, onderzocht hem en nam zijn uitgangspositie in en nam de man voor zijn niveau van burger. Hij ging verder. – Alleen een biertje gekocht en je zult niet echt drinken.

– ja hij tekende. – Ik heb net bier gekocht, de een komt naar boven: “Geef me twee roebel?”, Nam een slokje en de ander: “Help me de metro te verlaten, ze laten me gewoon van de politie af.” Neemt onze dappere politie persoonlijk geld weg? Een soort absurditeit, op tv zeggen ze het tegenovergestelde.

– Hmm ja! – ondersteunde stijgende sukkel. En hij ging verder:

– Hij nam nog een slokje: “Help de broer, de veroordeelde zwerver …", je neemt al een slokje voor de zevende … – benadrukte hij.

– De twaalfde. – Ik won de man met behulp van neuro-linguïstische programmeertechnieken en Carnegie’s advies.

– wat? – Ik begrijp Loch niet.

– En jij bent de twaalfde…

– waarom?

– En omdat we zelf moe zijn van dit leven, deze winter, verwarring in het land. De ziel doet al pijn. Dus besloten ze om een onafhankelijke openbare organisatie voor daklozen te organiseren, kortom: NOBL! We hebben al een kantoor gehuurd en hebben veel geholpen met huisvesting, werk, een reis naar huis, omdat documenten voor ons onbelangrijk zijn. Dit is het werk van paspoortbureaus en de FMS. Eerlijkheid zit in het hart, niet op papier. Welke maatregel u neemt, God zal u terugbetalen…

En de goof opende de schop, en achter zijn rug verbrandde de politie de man al en wachten op de Magarychs. Meestal is het bier en shoarma. Maar ik stoof niet, ik wil de tas niet afschrikken, ik kom dit niet vaak tegen, maar een kleine druk op celrekeningen stroomde uit en wenste welvaart, en de man bedankte hem en verdween snel…