StaVl Zosimov Premudroslovsky - Gekke detective. Grappige detective

– Ik begrijp niet wat je bedoelt? Ik zeg, shit en veegde zijn kont af met zijn palm…

– En wat ben je zo vulgair? Niet de Kents, allemaal hetzelfde met jou, en de deadline… Tien schijnt… Che lach niet?

– Tenminste apchi. – Harutun toegevoegd. – Plus – weerstand tegen de autoriteiten.

Het kind bloosde.

– En wat doen ze in Kazachstan niet voor anasha? – Ottila heeft haar toon veranderd.

– Nou, eigenlijk planten ze het, – Idot wreef over zijn neus. – maar ik werkte legaal.

– Wat is legaal? Sneezy. – verraste Harutun.

– Hennep verzameld? Ay! – Ottila sloeg opnieuw dezelfde vinger met een hamer.

– hoe is het? Iets wat jij, apchi, je rijdt onzin, klootzak. – Arutun sloeg.

– Waar heb je hem gepakt? – bug Klop. – ver van hier?

– Nee, door het huis, in de prullenbak. Apchi, en nog belangrijker, het groeit daar gelijkmatig, zoals in een tuin.. Heb je Apchi geplant, een hond?

– Wacht, Harutun,.. kom hier syudy? – besteld Klop.

Idot benaderde met tegenzin.

– Ga zitten. Ottila wees naar een emmer in de buurt en draaide hem om, maar hij had geen bodem. Idot ging zitten.

– Steek je handen naar me uit, handpalmen naar beneden… Hier. Nu, Harutun, breng de krant.

– Waar vandaan? Sneezy.

– Vraag je vrouw..

– Pisyunya, geef me een krant! Sneezy.

– wie Pisyuna?

– Apchi, apchi, apchi … – Harutun werd rood

Idot grinnikte.

– Waar lach je om? – Ottila draaide zich om naar de veranda. «Izolda, breng het papier hier!»

– Neem het zelf! Geen stiefmoeder groeide op! Isolda snauwde.

– Ga het halen. – met zachte stem gestuurd korporaal Klop. Harutun bracht de krant binnen een half uur, Ottila was er al in geslaagd om honderd nagels uit te lijnen.

– Wat ben je verdomme voor de dood gegaan? Kom maar hier.

Ottila pakte de krant en spreidde die uit op het aambeeld.

– drie. – Bestelde de bug

– Vier. – Idot beantwoordde in verbijstering.

– Wat, vier?

– Nou, drie – vier – vijf…

– Hou je me voor de gek? spuug in je handen en drie, drie gaten. Wis al je stront uit je handen.

– waarom?

– Wilt u dit demonstreren in het laboratorium van de districtspolitie?

– Nee

– Dan drie hier en snel.

Het kind wreef snel een bal met een erwt en gaf het aan Klop.

– In? Magosh! – verrast Klop.

– Onmiddellijk voelde, apchi, de hand van een professional.

Ottila-erwt verpakt in goud van een sigaret onder een stuk papier omhoog. En steek een aansteker in brand. Het papier verbrandde en droogde de erwt. Ottila ontvouwde zich en sloeg een erwt met een hamer. Losgemaakt met tabak uit een sigaret gehaald en terug gescoord. Aan het einde verzegeld en voltooid. Ik stopte een gedraaid stuk karton onder de luciferdoos in de filterplaats. En met zijn tong bevochtigde hij de bovenkant van de sigaret en stak deze aan. De stijl knarste en de terugtrekking zoog direct aan de longen van het district en hij herinnerde zich Afrika. De open ruimtes en de jungle. Danst daaronder met de papuasca’s die uit mijn mond stinken. Olivier uit het brein van een zwarte man van een naburige stam die voor zout kwam. Eerste seks met een nijlpaard en meer. Uiteindelijk hield hij, pruilend als een bel, zijn adem in en liet geleidelijk de gevleugelde rook van de jen in vlagen ontsnappen. Zijn bloed was verrijkt met vrolijke zuurstof en hij had het gevoel alsof hij zonder zwaartekracht was gevlogen. Alles rondom was helder en levendig. Ottila’s jeugd kwam en alles rondom begon te behagen. De hond klom uit de cabine en zag de stomme blik van de eigenaar, danste en kwispelde met zijn staart.

– Niets schijt jezelf?! – Hij uitte zijn stem niet en gaf de sigaret aan Intsephalopath. – op Harutun, wacht even. Vind als expert het verschil tussen shit en shal.

– En ik heb het nooit gerookt. Sneezy. Ik weet niet hoe.

– Net als een sigaret, laat de rook gewoon niet ontsnappen. Ik zeg, stop het niet helemaal in je mond, laat een opening vrij voor het toevoeren van lucht naar de longen en trek in, trek in en laat niet uit. Trek het naar binnen en voel het in je.

Harutun liep langzaam naar hem toe en pakte de stijl op. Hij rookte, zoals de baas beval. Na een ogenblik veranderde hij in een groente en dommelde als een kalkoen.

– Geef het kind. – Ottila vergat en bestelde Harutun. – Laat de grap voor de gevangenis staan … – na een half uur ging Ottila verder – Arutun, alle. Waar zweeft u over?

– Ah? Geef … – de oude man zwaaide en werd weer gezond. Hij stak zijn hand uit met een sigaret. Idot pakte de stijl, pufte en gaf hem door de wijk. Hij begon de tweede ronde, en al snel eindigde de Incephalopath van de hiel.

– Nou, wat? – laat bedwants los. – roken? Wat rook je, jochie?

– Belomor. – Ik kreeg een pak Idot en nam elk een sigaret en mezelf. Uitgehouden. Ze namen en rookten.

– Vertel me eens hoe je legaal hennep hebt gemaaid? – Begonnen bedwants.

– Heh, kun je me in het begin vertellen hoe je Apchi legaal hebt geplant? – Harutun toegevoegd.

– Zoals, heh. – vastgezette Idot. – op de tractor.

– Wat vervolg je, salaga? – Harutun woedde. – Op een tractor krast het. Ga zitten, klootzak! Voor het leven!!!

– Ja, ga zitten, jij, anders sta je als een haak. Daar, ga op de veranda zitten. – stelde Bed bug corporal voor.

– Kortom, de grap was in de praktijk. – het begin van Idot.

– En wie heb je gestudeerd? vroeg Klop.

– Ja, voor een tractorbestuurder-generalist. Nou, ze stuurden naar de plannen, hennep om te reinigen voor touwen. Een dekzeil voor uw UAZ van henneptouwen is genaaid.

– Hier is hoe? – verrast Ottila. – en wat?

– Nou, ze zetten me op een cannabisoogstmachine.

– En wat is dit? vroeg Klop.

– ja. – Bevestigde Incephalopath.

– En waar weet je dat? – verrast Klop.

«Ik ben in mijn jeugd, Apchi,» begon Harutun, maar Idot ging verder:

– … was een drugsverslaafde.

– Zwijg, puppy! – Harutun was opgewonden. – je speelt, apchi, je gaat lang zitten.

– Rustig aan, Harutun. – Klop glimlachte. – doorgaan.

– Nou, in mijn jeugd woonde en studeerde ik in de Kaukasus in Sharaga, en we hadden een onderwerp – landbouwmachines werden genoemd. Dus gingen we door een cannabisoogstmachine. Zij, upchi, klampt zich vast aan Wit-Rusland of MTZ-40. Voot, Apchi.

– En wat is de volgende stap? – wendde zich tot het kind.

– Nou, ik ga naar boven … – vervolgde Idot.

– hoe is het? vroeg Klop.

«Ja, zoals combineert, apchi, de een na de ander,» verklaarde Intsephalopath. – alleen we hebben een detachement, en apchi, ze hebben een ladder.

– Ik snap het. En wat nu?

– Nou, ik ga. – het begin van Idot.

– Ik werd meteen dronken. – Klop toegevoegd.

– Wat, apchi, hennep is de zee. – Harutun vastgemaakt.

– Nee, chef, we werden door een UAZ met een districtpolitieagent en een verpleegster naar een tractor gebracht. Een bash met een ranetka kon worden gedragen, maar niet meer. De arts oefent voortdurend druk uit. Er zijn geen ramen op de tractor, de hitte, alleen het dak en de wind, zowel van de kachel als van het geroezemoes. Vier uur lang is de shift zo ademend dat roken niet nodig is. Je zit er immers zelf in. HIER. En over de velden langs de weg tussen de stuivers, vangen de Kazachs in een jeep de tractor en rijden omhoog, roepend: «Open de trommel. Ja.», Maar als je hem niet opent, zullen ze doden. Dus je gehoorzaamt. Je reinigt de trommelbladen van stof en het stof is Galimovy-hasj. Hiervoor gooien ze geld in de cabine en dumpen ze. Tot vijf kilogram getrokken gewicht, tel, pent!? De wedstrijdkop voor drie uur beslaat vijf. Dit is het onderwerp.