StaVl Zosimov Premudroslovsky - Gekke detective. Grappige detective

– Oh, ben je al hier? – Wat schreeuw je? – sprong uit bedwants. – Snel, lof.

– Blablabla, apchi, beschermheer, ben je hier? Ik dacht dat je in huis was, dus schreeuwde ik.

– waarom?

– Dus, dit, apchi, ik bracht…

– wie?

«Apotheker, apchi,» antwoordde Intsephalopath, en in plaats van zijn mok verscheen er een roodharige in het gat, bedekt met acne en paling, een schuine, blauw-rode-ogen snuit van een dorpeling en veranderde onmiddellijk in het gezicht van Arutunov.

– Nou, hoe? – vroeg de korporaal.

– Wat, hoe? – Otila bevroor vragend zuur. «Bied je het mij aan?» Ik ben getrouwd, alsjeblieft…

– Nee, de patroon, ik heb hem vastgehouden, apchi, – En de Incephalopath duwde de Chemicus in het gat, – kruip, kom op, dikke klootzak. – Maar hij liep vast met de genoemde plaats in haar. Zoals ze zeggen: noch tudy noch syudy. Dat klopt, een halve centner op de geadverteerde plaats. Dus de ezel kwam niet binnen. Acephalopath bleef achter de muur, naast de ezel van de apotheek op straat.

– Wat heeft hij gedaan? Dezelfde hennep wrijven?

– Nee, erger. Thuis spottende apchi, dieren. – antwoordde Harutun van achter de muur.

– Mijn vee, wat ik wil, dan creëer ik.., fu, ik creëer. – besprenkelen met olifanten, met een scheikundige lisped.

– En wat deed hij? – de grootvader kwam tussenbeide.

– Ja, ik heb het zwijn van de hoef afgezaagd met een kettingzaag, apchi, buren en gebeld. – gemeld Harutun.

– En wat is het? Als ik gelei-vlees wilde, zat ik voor het excuus vast. – mij dan bevelen om het hele varken te snijden? Bovendien zit er nog steeds niet genoeg gewicht in en is de koelkast doorgebrand.

– Ja, ze zou voor je zijn gestorven?! – Verrast, achter Isold’s echtgenoot staan en lachen.

– Ja, ik zou niet doodgaan, zeg ik je, ik heb de wonden onderzocht en genezen en daarna dichtgenaaid.

«Vislijn, apchi,» voegde Harutun toe.

– En wat is het?

– En wat wordt het verwerkt? vroeg Klop.

– Moonshine.

– Ja, verdoofd, apchi, – Harutun grijnsde. – dat het varken om het hele dorp schreeuwde, dat zelfs de Apchis, drugsverslaafden van de hennepnikkel zijn verlost. En ik, Apchi, heb ze trouwens twee dagen gepasseerd, zonder slaap, zonder een havik, zonder Isold Apchi, een tape.

– Wat voor soort elektrische tape? – vroeg de grootvader.

Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

Прочитайте эту книгу целиком, на ЛитРес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.