Arthur Clarke - Rama île buluşma

„Fakat diğer yandan bazı kasabalar veya şehirler var. Hiç olmazsa altı tane; eğer insanlar için yapılmışlarsa herbiri en az elli bin insanı barmdırabilir. Onları Roma, Pekin, Paris, Moskova, Londra ve Tokyo diye isimlendirdik……

Şehirler birbirine yollar ve demiryollarına benzeyen bazı şeylerle bağlanıyor.” „Bu donmuş dünya kalıntısında asırlar boyunca araştırma yapılabilecek kadar malzeme var. Önümüzde keşfedilecek dört bin metrekarelik alan fakat bunu yapabilmek için sadece birkaç hafta bulunuyor. İçeri girdiğimizden beri aklımdan çıkmayan iki sorunun cevabını acaba öğrenebilecek miyiz? Kimdi bunlar? Ve başlarına ne geldi?”

Kayıt burada bitiyordu — Dünya ve Ay’da Rama Komitesi üyeleri arkalarına yaslanarak önlerine yayılmış olan fotoğraf ve haritaları incelemeye başladılar. Bunları daha önce saatlerce incelemiş oldukları halde Kumandan Nor-ton’un sesi onlara hiçbir resmin anlatamıyacağı bir boyut kazandırmıştı. O, gerçekten orada bulunmuştu — uzun zaman sürmüş olan gecesinin işaret fişekleriyle aydınlatılması anında bu olağan üstü, dışı içinde olan dünyaya kendi gözleriyle bakmıştı. Ve o, bu dünyayı keşfedecek ekibi yönetecek adamdı.

Dr. Perara, galiba bize anlatmak istediğiniz bazı fikirleriniz var.” Elçi Bose, bir an yaşlı bilim adamı ve aralarındaki tek astronom olan profesör Davidson’a ilk sözü vermesi gerektiğini düşündü. Fakat yaşlı evren bilimcinin hâlâ hafif bir şok geçirmekte olduğu ve kendini toplamamış olduğu görülüyordu. Bütün profesyonel meslek yaşamı boyunca Profesör, evrene dev çekim, mıknatıslık ve radyasyon güçlerinin egemen olduğu bir alan gözüyle bakmıştı. Hayatın maddenin düzeninde önemli olduğuna hiç inanmamış ve Dünya, Merih ve Jüpiter’de hayatın belirmesini de tümüyle rastlantıya bağlamıştı.

Fakat şimdi hayatın sadece Güneş Sistemi dışında da var olduğu değil, aynı zamanda insanlığın erişebildiğinin veya önündeki yüzyıllarda erişebileceğini umduğunun çok ötesindeki ölçülerde var olduğuna ait bir kanıt vardı. Üstelik Rama’nm bulunuşu, Profesör Olaf’ın yıllardır savunduğu başka bir fikre de meydan okuyordu. Ara sıra gönülsüz bir şekilde, başka yıldız sistemlerinde hayat olabileceğini kabul etmişti — fakat bu onca manasız bir tartışmaydı ve o herzaman hayatın yıldızlararası uçurumları aşmayı başaramayacağı fikrini savunmuştu.

Eğer Kumandan Norton’un bu dünyanın bir mezar olduğu hususundaki düşüncesi doğru ise, Romalılar belki de gerçekten başaramamışlardı. Fakat hiç olmazsa geleceğe yüksek güvenlerini gösteren bir girişimde bulunmuşlardı. Eğer böyle bir olay bir kere olduysa, üç milyardan fazla güneşi olan Samanyolunda defalarca tekrarlanmış demekti… ve biri… bir yerde, sonunda başarılı olmuş olmalıydı.

Bu da, Dr. Carlisle Perera’nm hiçbir kanıtı olmayan fakat oldukça taraftar toplamış olan yıllardır savunduğu teziydi. Dr. Perera şimdi çok mutlu fakat aynı oranda düş kırıklığına uğramış bir insandı. Rama onun görüşlerini harikulade bir şekilde kanıtlıyordu — fakat o ise; Rama’dan içeri giremiyor hatta onu gözleriyle bile göremiyordu. Şu anda şeyten birdenbire ona gözükerek aniden onu Rama’ ya nakletmeyi teklif etse, şartlarını bile okumadan önüne süreceği sözleşmeye imzasını atardı.

„Evet sayın elçi” diye söze başladı.

„İlginizi çekeceğini umduğum bir bilgi vereceğim. Bence Rama kuşkusuz bir (uzay Nuh gemisi)dir. Bu astronomik literatürde eski bir düşüncedir. Bu yoldan yıldızlararası ko-lonizasyonu teklif eden bir kitabı 1929 da yayınlanmış olan İngiliz fizikçisi J. D. Kernal’e kadar bu fikri geri izleyebildim — evet iki yüz yıl önce. Ve büyük Rus öncüsü Tsilkovski buna benzer bir düşünceyi daha da önce ortaya koymuştu.” „Eğer bir yıldız sisteminden diğerine gitmek isterseniz önünüzde çeşitli seçenekler vardır. Işık hızının en son limit olduğunu varsayarak — aksine birşey duyulmamasına karşın bu da kesin olarak halledilmemiştir — Profesör Davidson’ dan protesto yerine yalnız bir hiddet homurtusu duyuldu — ya küçük bir gemi ile hızlı bir yolculuk yahut da büyüğü ile yavaş bir yolculuk yapabilirsiniz.” „Bir uzay aracının ışık hızının yüzde doksan beşine e-rişmemesi için bir neden yoktur. Bunun da anlamı komşu yıldızlara beş yıldan on yıla kadar bir yolculuk demektir-özellikle yaşam süreleri asırlarla ölçülebilen yaratıklar için sıkıcı fakat yapılamayacak birşey değil. Bizimkilerden daha büyük olmayan gemilerle bu sürede yolculuklar düşünülebilir.” „Fakat, belki taşınan yükler nedeniyle böyle bir hız mümkün olamıyabilir; dönüşü olmayacak bir yolculuk için bile olsa yolculuğun sonunda yavaşlamak için yakıt taşımanız gerektiğini düşünün. O zaman zamanınızı daha uzun tutmak daha akıllı bir iş olur-on bin…… yüz bin yıl…….

„Bernal ve diğerleri bunun, birkaç kilometre uzunluğunda ve nesiller boyu devam edecek yolculuklarda binlerce yolcu taşıyabilen hareketli küçük dünyalarla gerçekleştirilebileceğini düşünmüşler. Şüphesiz bu, bütün yiyecek ve diğer harcanabilen şeylerin yeniden işlenip kullanılır hale getirildiği sıkı şekilde kapalı bir devre olacaktır. Fakat, zaten Dünya da bu şekilde çalışmaktadır. daha geniş bir çapta.” „Bazı yazarlar bu gibi uzay gemilerinin tam bir küre şeklinde inşa edilmesi gerektiğini ileri sürerken bazıları tıp. kı Rama’da bulduğumuz gibi santrfüj kuvvetin yapma bir çekim yaratabilmesi için içi boş bir silindir şeklinde olmasını teklif ediyorlar…….

Profesör Davidson bu saçma konuşmaya daha fazla katlanamazdı. „Santrfüj kuvvet diye birşey yoktur” dedi. „Bu mühendislerin bir hayalidir — Sadece süredurum bir gerçektir.” „Elbette çok haklısınız” diye Perera kabul etti „Bilimle yeni karşılaşmış kimseleri buna inandırmak çok zor olabilir. Fakat matematik kesinlik gereksiz gözüküyor…” Dr. Bose biraz öfkeli bir tavırla araya girdi. „Bravo, bravo. Ne demek istediğinizi biliyoruz veya bildiğimizi sanıyoruz. Lütfen konuşmaları kişisel çekişme haline sokmayınız.” „Pekala, fakat ben yalnız Rama’da kavramsal olarak yeni hiçbir şey olmadığını belirtmek istiyordum, sadece ölçüleri çok şaşırtıcı. İnsanlık bu gibi gemileri iki yüz yıldır hayal ediyor. Şimdi müsadenizle başka bir konuya dokunmak istiyorum. Rama ne kadar süredir uzayda seyahat etmektedir? onun yörüngesi ve hızı hakkında elimizde kesin rakamlar var. Hiç yolundan sapmamış olduğunu farzetsek, onun durumunu milyonlarca yıl geriye kadar izleyebiliriz. Onun yakın bir yıldızdan geldiğini tahmin edenler var. Fakat bu yanlış. Benim Hesaplarıma göre Rama son kez bir yıldızın yanından geceli iki yüz bin yıl olmuştur, ve bu da düzensiz değişken bir yıldızdır — hayat olan bir Güneş Sistemi için düşünebileceğiniz en uygunsuz yıldız. Elli ile bir arasında değişen parlaklığı var; çevresinde döndüğünü düşünebileceğimiz bir gezegen her birkaç yılda bir fırınlanmakta veya donmaktan olmalıdır.” Dr. Price araya girdi; „Bir fikrim var. Belki de bu herşeyi açıklıyor. Bir zamanların normal bir güneşi zamanla kararsız hale gelmiş olabilir. Bu nedenle de Rama’lılar yeni bir güneş aramak zorunda kalmış olabilirler.” Dr. Perera yaşlı arkeologu takdir ettiğinden sözlerini bitirmesini bekledi. Fakat işin bu derece basitleştirilmesi-ne hem kızıyor, hem de üzülüyordu. Kibarca; „Bunu dikkate aldık” dedi. „Fakat yıldız evrimi hakkındaki şimdiki teorilerimiz doğruysa bu yıldız hiçbir zaman kararlı, olamamış ve hiçbir zaman da hayat taşıyan gezegenleri olmamıştır. Demek oluyor ki Rama uzayda en az ikiyüzbin yıldan beri yolculuk yapmaktadır… belki de bir milyon yıldan fazla… Şimdi Rama soğuk, karanlık ve belirgin şekilde ölü. Ben bunun nedenini bildiğimi sanıyorum. Rama’lılarm başka çaresi kalmamış olabilir — belki de Ra-ma’lılar bir felaketten kaçıyorlardı — fakat hesapları yanlış çıktı.” „Hiçbir kapalı ekoloji yüzde yüz randımanlı olamaz; her zaman kullanılamayan, ziyan olan maddeler — çevrede bir azalma ve artıkların bir birikimi olur. Bir gezegeni zehirlemek ve yok etmek için milyonlarca yıl gerekir, fakat eninde sonunda bu olur. Okyanuslar kurur ve atmosfer kaçar…” „Bizim ölçülerimize göre Rama olağanüstü büyük — fakat evrensel ölçülere göre ise çok küçük bir gezegen. Benim hesaplarım gövdesindeki sızıntılara ve ekolojisinin ancak bin yıl kendini kurtarabildiğini gösteren biyolojik bir dönem ile ilgili akla yakın tahminlere dayanıyor. En çok on bin yıl dayanabilmiş olduklarını kabul edebilirim.”