Arthur Clarke: Rama île buluşma

Fakat derin uzay haberleşmesi pahalıydı. Endeavour ile temas, yalnız çalışmalarında disiplin ve yeterliliği ile ünlü, bağımsız bir kuruluş olan Planetcom aracılığıyla yapılacaktı. Planetcom’dan böyle bir hat sağlamak uzun süre alacaktı. Bir yerde, bazı insanlar bunu sağlamak için uğraşıyorlardı, fakat şu anda Planetcom’un katı yürekli kom-püterlerinin Rama Komitesinin varlığından haberi yoktu.

Dünya elçisi Sir Robert McCay „Bu Kumandan Norton” dedi „Üzerinde büyük sorumluluklar taşıyor. Nasıl bir insan acaba?” Profesör Davidson parmaklarını hafıza defterinin anahtarları üzerinde dolaştırırken „Buna ben cevap verebilirim” dedi. Bir ekran dolusu bilgiyi kaşlarını çatarak bir süre inceledikten sonra acele özetlemeye başladı.

„William Tsien Norton, doğum 2077 Brisbane Okyanusya. Sydney, Bombay ve Houston da eğitim görmüş. Sonra beş yıl Astrograd’da itici güçler üzerine uzmanlık çalışması. 2102’de göreve başlamış, bilinen rütbelerden geçerek yükselmiş. Üçüncü Persephone seferinde teğmen olmuş, Venüs’te üs sağlamak için yapılan beşinci teşebbüste göze çarpmış… daha… örnek alınabilecek bir sicil… çifte vatandaşlık… Dünya ve Merih… Brisbane’de bir eşi bir çocuğu. Merih — Port LoWell’de bir eşi iki çocuğu var, üçüncüye de niyetli…

Taylor safça sordu „Eş mi?” Profesör diğerlerinin gözlerinde beliren gülümsemeyi görmeden „Hayır” dedi „Üçüncü çocuk…” Masanın etrafında küçük gülüşmeler oldu. Komitede fazlalıkta olan Dünyalılar ise eğlenmekten çok imrenmişe benziyorlardı, çünkü bir asırlık ciddi bir çabaya rağmen Dünya hala nüfusunu hedefi olan bir milyarın altına indirememişti.

„… Güneş inceleme gemisi Endeavour’a kumandan tayin edilmiş. İlk seferi Jüpiter’in retrograt uydularına olmuş… sonra… asteroid görevindeyken bu operasyona hazırlanması emredilmiş… Rama ile zamanında buluşmayı başarmış-” Profesör ekranı temizliyerek arkadaşlarına baktı. „Kanımca” dedi „Böyle kısa bir sürede bulabildiğimiz tek adamın o olmasından dolayı çok şanslıyız. Her zamanki gibi sıradan kaptanlardan biri olabilirdi.” Abartılmış şekilde Uzay Yolları’nın tahta bacaklı, aksi, bir elinde tabanca diğerinde kılıç olarak karikatürize edilen kaptanlarını kastediyordu.

Merkür (Nüfus 112.500 fakat artıyor) elçisi itiraz ettir „Sicili onun iyi yetişmiş bir eleman olduğunu gösteriyor. Fakat, böyle tam anlamıyla yeni bir durumda nasıl davranacaktır?” Sir Levvis Sands Dünya’da boğazını temizledi, bir buçuk saniye sonra aynı şeyi Ay’da da yaptı. „Yeni bir durum değil bu” diye Merkür’lüye hatırlattı. „Son kez üç asır önce aynı durum meydana geldi. Eğer Rama ölü veya terkedilmiş ise — ki bütün veriler bunu gösteriyor — Norton çoktan yok olmuş bir kültürün kalıntılarını inceliyen bir arkeolog durumunda olacaktır” kendisini onayladığını gördüğü Dr. Price’a başıyla zarif bir selam verdikten sonra devam etti „Bunun apaçık örnekleri Truva’da Schliemann ve Angkor Vat’da da Mouhot’tur. Tehlike en az düzeydedir. Fakat, elbette bir kaza olasılığı hiçbir zaman hatırdan çıkarılmamalıdır.” Dr. Price sordu „Fakat, herkesin bahsettiği bubi tuzakları, tetikli mekanizmalar, Pandora halkı söylentilerine ne diyorsunuz?” „Pandora mı?” Merkür elçisi merakla sordu „Nedir bu?” Sir Robert bir diplomatın hiçbir zaman takınmaktan hoşlanmadığı sıkıntılı bir ifadeyle „Saçma bir düşünce akımı” dedi „Buna inananlara göre Rama ciddi bir tehlike taşıyor… açılmaması gereken bir kutu… biliyorsunuz…” Fakat Merkürlünün bildiğini pek de sanmıyordu. Merkür’de klasiklerin öğretimine pek önem verilmiyordu.

Conrad Taylor „Pandora paranoyası” diye homurdandı. „Elbette böyle şeylerin olması mümkündür, fakat ileri bir uygarlık neden böyle çocukça oyunlar oynamak istesin?” Sir Robert tamamladı. „Bu tatsız söylentileri dikkate olmasak bile; canlı, içinde yaşanabilir bir Rama bulmamız çok daha kötü bir rastlantı olur. O zaman durum, teknolojik düzeyleri birbirinden farklı iki kültürün karşılaşması olacaktır — Pizarro ve İnkalar, Peary ve Japonlar, Avrupa ve Afrika… sonuç taraflardan biri veya heriki taraf için kaçınılmaz şekilde felaket olacaktır. Herhangi bir öneride bulunmuyorum yalnız daha önce olmuş böyle olayları belirtmek istiyorum.

„Teşekkür ederiz Sir Robert” dedi Dr. Bose. İçinden de şu küçük komitede bile iki tane sir bulunmasının ne kadar sıkıcı birşey olduğunu düşünüyordu. Son zamanlarda asalet unvanı ancak birkaç İngilizin kurtulabildiği bir şeref haline gelmişti. „Eminim ki hepimiz bu korku veren olasılıkları düşündük. Fakat, eğer Rama’nm içindeki yaratıklar… nasıl desek… kötü niyetliyseler bizim yapacaklarımızın sonuca ne gibi etkisi olabilir?”

„Eğer onlardan uzaklaşırsak bizi önemsemeyebilirler.” „Nasıl! — Milyarlarca kilometre ve binlerce yıl yolculuk ettikten sonra mı?” Tartışma en kritik noktaya gelmişti Dr. Bose iskemlesinde arkaya yaslanarak çok az konuştu ve ortaya çıkacak fikri bekledi.

Sonuç tam onun tahmin ettiği gibi olmuş ve herkes hemen hemen aynı karara varmıştı. Kumandan Norton’un ilk kapıyı açtıktan sonra ikinciyi de açmaması düşünülemezdi.

Kumandan Norton ara sıra eşlerinin onun gönderdiği vidoegramları karşılaştırmalarının başına birsürü dert açacağını düşünürdü. O zaman çıkacak gürültünün yanında her eşi için ayrı video doldurması gerekecekti. Şimdi ise uzun bir video dolduruyor, kopyesini çıkartıyor, birbirinin aynı olan bu mesajları Dünya ve Merih’e postalamadan evvel sadece sonuna bazı özel haberler ve sevgiler ekliyordu.

Eşlerinin böyle bir karşılaştırmayı yapabilmeleri, yalnız uzay adamlarına uygulanan indirimli tarife üzerinden bile olsa, pahalı ve imkansızdı. Eşleri birbiriyle çok iyi ilişkiler içindeydiler. Doğum günlerinde, yıldönümlerinde karşılıklı olağan kutlama mesajları gönderirlerdi. Fakat herşeye rağmen kızlar birbirleriyle hiç karşılaşmamışlardı ve belki de hiç karşılaşamayacaklardı. Myrna Merih’te doğmuş olduğundan Dünya’nın yüksek çekim gücüne katlanamaz, Caroline ise yeryüzündeki en uzun yolculuk olan yirmi beş dakikadan bile nefret ederdi.

Norton iki tarafı da idare edecek bir başlangıçtan sonra; „Bu yayını bir gün geciktirdiğimden dolayı özür dilerim” diye anlatmaya başladı „Fakat ister inan ister inanma tam otuz saattir geminin dışındaydım… sakın telaşlanma her şey kontrol altında ve mükemmel yürüyor, iki günümüzü aldı ama hava deliği karmaşasının hemen hemen tümünü inceledik. Eğer şimdiki bilgimiz olsaydı iki saatta işin içinden çıkardık. Fakat hiçbir şeyi şansa bırakamazdık. Arkamızdan kapanmıyacağına emin olmak için bütün kilitleri uzaktan kumandalı kameralar göndererek defalarca kontrol ettik… her kilit bir tarafında küçük bir oluk olan basit bir döner silindir. Bu oluktan yararlanarak silindiri yüz seksen derece döndürünce kapı kolayca açılıyor, böylece içeri adımını atıyorsun… yani havada yüzerek giriyorsun… Bu Rama’lılar her şeyi iyice garantiye almışlar; dış gövde ile ilaç kutusunun girişi arasında bu silindir kilitlerden peşpeşe üç tane var… Düşün ki biri bu kilidi aça-mayıp patlayıcı madde kullansa peşinden aynı kilidi taşıyan bir kapı var, sonra bir tane daha… Bu daha başlangıç, son kilit yaklaşık yarım kilometre uzunluğunda düz bir koridora açılıyor. Koridor çok temiz ve tertipli. Her birkaç metrede belki de ışıkların yerleştirildiği küçük, gemi pencerelerine benzer lumbozlar var. Fakat şimdi herşey tam anlamıyla karanlık ve… sana rahatça söyleyebilirim… ürkütücü. Ayrıca koridor boyunca uzanan ve karşılıklı duvarlara oyulmuş bir santimetre genişliğinde iki paralel oluk var. Bunların, içinde eşya veya canlı taşıyan bir aracın rayları olduğunu tahmin ediyoruz. Eğer bunu işletebilirsek bize çok kolaylık sağlıyacak. Tünelin yarım kilometre uzunluğundan bahsetmiştim. Sismik deneylerimiz de bize Ra-ma’nın kabuğunun bu kalınlıkta olduğunu göstermişti., yani hemen hemen bu kalınlığı aşmış durumdayız. Tabii tünelin sonunda o silindir kilitlerden bulunca hiç şaşmadık., evet. peşinden bir tane daha sonra bir tane daha. Rama’lılar anlaşılan her şeyi üçlü yapmayı seviyorlar. Şimdi artık son hücrede., son kilidin karşısındayız ve içeri girmeden önce Dünya’dan son emri bekliyoruz. Rama’nın içi birkaç metre ötemizde. Şu bekleyiş bir bitse çok memnun olacağım.” „Benim ikinci kaptan Jerry Kirchoffu hatırlarsın. Onun hakiki kitaplardan oluşan büyük bir kütüphanesi var. Bu nedenle de bir türlü Dünya’dan göç edemiyor. İşte Jerry bana aynen böyle bir olayın yirmi birinci… hayır yirminci yüzyılın başlarında da olduğunu anlattı. Bir arkeolog hırsızlar tarafından soyulmamış bir Mısır firavunu mezarı bulmuş. Adamları son duvarı buluncaya kadar odadan odaya geçerek yollarını kazmışlar. Son duvarı da kırdıktan sonra içeri bir lamba tutup kafalarını delikten uzatınca kendilerini harikulade eşyalar, altın ve mücevherlerle dolu bir hazinenin karşısında bulmuşlar.” „Belki burası da bir mezardır; gitgide daha da çok mezara benziyor. Şimdi bile ne en küçük bir ses ne de en küçük bir canlılık belirtisi var. Neyse… Yarın anlıyacağız…” Kumandan Norton kayıt düğmesini kapattı. Ailelerine ayrı özel mesajlara başlamadan önce daha neler anlatabilirim diye düşündü. Normal olarak bu kadar açıklamaya gerek duymazdı. Fakat bu çok ender rastlanılacak bir durumdu. Belki de sevdiklerine yollayacağı son video olacaktı — Burada neler yaptığını onlara açıklamak zorunda hissediyordu kendini.