Михалина Вислоцкая - Sztuka kochania

Jak widzimy na rys, l, krzywa meska wspina sie stromo osiagajac maksymalne wartosci miedzy okresem pokwitania a dwudziestym, dwudziestym piatym rokiem zycia, po czym stopniowo obniza sie az do wartosci zerowej w wieku podeszlym. Krzywa kobieca rowniez od momentu dojrzewania Wznosi sie, jednak niezbyt znacznie, w gore, po czym przebiega poziomo od osiemnastego roku zycia bez wiekszych zmian az do spadku w okresie starosci.

Porownujac Kinseyowskie krzywe wydalania hormonow z krzywymi napiecia seksualnego widzimy w ich przebiegu wyrazna zbieznosc. Z powyzszych analogu autor wysuwa przypuszczenie, ze wysokosc napiecia seksualnego jest przede wszystkim uzalezniona od wydzielania hormonow kory nadnercza oraz hormonow plciowych testosteronu u mezczyzny i estrogenow u kobiety, stanowiacych pozostala czesc wydalanych z moczem 17-ketosterydow.

Jak wynika z wnioskow wyciagnietych przez Kinseya, krzywa napiecia seksualnego nie ulega wiekszym zmianom w przebiegu zycia kobiety z wyjatkiem dosc szybkiego wzrostu w okresie dojrzewania.

W czasie wieloletniej praktyki w dziedzinie ginekologii zauwazylam, podobnie jak i inni ginekolodzy, ze napiecie seksualne w ciagu zycia kobiety nie jest niezmienne, ale ulega bardzo wyraznym wahaniom.

Rowniez liczne eksperymenty na zwierzetach wykazuja ogromny wplyw hormonow estrogennych na wystepowanie objawow rui u samic, a ruja u zwierzat jest w pewnym sensie odpowiednikiem napiecia seksualnego u ludzi.

Pragnac znalezc zrodlo rozbieznosci miedzy codzienna obserwacja lekarska a wynikami badan Kinseya postanowilam zbadac: 1) jak wyglada krzywa poziomu estrogenow w zyciu kobiety zdrowej oraz 2) uzyskac krzywa napiecia seksualnego w przebiegu jej zycia.

Zestawienie tych dwu krzywych daloby mi odpowiedz, czy przebieg krzywej estrogenowej jest zgodny z przebiegiem krzywej napiecia seksualnego, co przemawialoby za wspolzaleznoscia tych dwu spraw, a takze, czy odpowiada ona krzywej Kinseya.

Poniewaz uwazam, ze liczba stosunkow w tygodniu nie moze byc uwazana u kobiety za jedyny wykladnik napiecia seksualnego, nawet bowiem przy duzej czestotliwosci stosunkow moze ona w ogole nie przezywac orgazmu, ocenialam wysokosc napiecia seksualnego za pomoca specjalnej tabeli okreslajacej to napiecie w sposob jakosciowy, a nie tylko ilosciowy.

Tabela uwzglednia rowniez, oprocz czestotliwosci stosunkow, orgazmy wystepujace w marzeniach sennych i przy podraznianiu lechtaczki (onanizm). Ponadto bralam pod uwage rowniez stopien inicjatywy seksualnej (ze strony mezczyzny czy kobiety?). Dalej roznicowalam przezycia w trakcie stosunku na orgazmy wylacznie lechtaczkowe, lechtaczkowo-pochwowe i wielokrotne orgazmy w czasie jednego stosunku.

Wszystkie wyzej wymienione dane podzielilam na cztery grupy charakteryzujace napiecie seksualne jako niskie, srednie, wysokie i maksymalne.

W ocenie napiecia seksualnego u mezczyzn posluzylam sie metoda Kinseya, to jest liczba stosunkow w tygodniu, wliczajac w to rowniez onanizm i polucje nocne.

By uzyskac meska i kobieca krzywa napiecia seksualnego, ankietowalam piecset kobiet i stu siedemdziesieciu mezczyzn. Krzywa meska ma przebieg analogiczny do krzywej Kinseya, natomiast krzywa kobieca przebiega zupelnie inaczej.

Nastepnie opracowalam krzywa poziomu estrogenow w zyciu kobiety zdrowej. Nie opieralam sie, jak Kinsey, na badaniach hormonow przeksztalconych przez watrobe i wydalanych z moczem, lecz na wskaznikach okreslajacych dzialania hormonow estrogennych na narzad rodny kobiety (komorki nablonka pochwy, sklad sluzu szyjkowego), a takze na wykresie temperatury porannej, ktorej zmiennosc zwiazana z napieciem ukladu nerwowego wegetatywnego rowniez ilustruje oddzialywanie hormonow jajnikowych na organizm kobiety w cyklu miesiaczkowym.

Pomiary cieploty zwane krzywa temperatury porannej, opisane po raz pierwszy przez Van de

Veldego, sa zapewne dobrze znane czytelnikom, poniewaz od wielu lat szeroko je popularyzowano dla celow antykoncepcji.

Na podstawie dwustu siedemnastu cykli miesiaczkowych u kobiet w roznym wieku, zbadanych wyzej opisanymi metodami, wykreslilam krzywa poziomu hormonow estrogennych w przebiegu zycia kobiety zdrowej.

Jak widac, krzywa ta przebiega inaczej niz krzywa wydalania 17-ketosterydow u kobiety, podana przez Kinseya. Krzywa poziomu estrogenow rosnie stopniowo od okresu dojrzewania osiagajac swoje maksymalne polozenie miedzy trzydziestym piatym i czterdziestym piatym rokiem zycia, po czym z wolna spada az do szescdziesiatego roku zycia kobiety. Jak widzimy, krzywa poziomu estrogenow i krzywa napiecia seksualnego u kobiety (por. rys. 2 i 3) maja ksztalt prawie identyczny.

Jak wynika z powyzszych badan, zmiany napiecia seksualnego w zyciu kobiety sa znacznie bardziej zwiazane z hormonem wydzielanym przez jajniki niz z poziomem hormonow nadnerczy, jak to przypuszczal Kinsey.

Powyzsze rozwazania byly konieczne dla zrozumienia i dalszej analizy przebiegu i ksztaltowania sie napiecia seksualnego w zyciu kobiety i mezczyzny. Podsumowujac wyzej opisane wyniki wlasnych badan nalozylam na wspolny wykres krzywe napiecia seksualnego mezczyzny i kobiety.

Jak widac, przebieg tych Krzywych jest zupelnie rozny, krzyzuja sie one ze soba w wieku dojrzalym, rozbiegaja znacznie w okresie mlodzienczym i przedklimakterycznym. Wykres dzieli sie na trzy wyrazne odcinki. Pierwszy — obejmujacy okres miedzy dwunastym a dwudziestym piatym rokiem zycia, wykazuje ogromna rozbieznosc napiec. Nazwalam go I faza konfliktowa. Okres miedzy dwudziestym piatym a czterdziestym piatym rokiem zycia, gdy krzywe napiecia seksualnego u kobiety i mezczyzny przebiegaja na poziomie wysokim i maksymalnym, jest okresem harmonii seksualnej. Okres po czterdziestym piatym roku zycia, gdy krzywa meska i kobieca rozbiegaja sie podobnie jak w okresie mlodzienczy ni, nazwalam II faza konfliktowa.

Analiza krzywych pozwala zrozumiec wiele zmian i konfliktow w ukladach miedzy partnerami w toku ich zycia. Do krzywych napiecia seksualnego. bede niejednokrotnie powracac w dalszych rozdzialach ksiazki. Tu ogranicze sie tylko do ogolnej charakterystyki rozwoju i zmian napiecia w przebiegu zycia oraz wyjasnie pokrotce wplyw tych przemian na ksztaltowanie sie kontaktow seksualnych dwojga ludzi.

I faza konfliktowa obejmuje, jak juz powiedzialam, okres miedzy dwunastym a dwudziestym piatym rokiem zycia. Od poczatku pokwitania poped seksualny u chlopca szybko osiaga wartosci najwyzsze. Juz miedzy dwunastym a szesnastym rokiem zycia polucje nocne i onanizm sa wyrazem mimowolnych, a potem swiadomych prob rozladowania napiecia seksualnego. Onanizm u chlopcow od pietnastego do osiemnastego roku zycia wystepuje prawie w stu procentach, co wskazuje na intensywnosc potrzeb w tej dziedzinie (wysokie napiecia na krzywej).

Przejawom tym towarzyszy energiczne poszukiwanie partnerki, nierzadko uwienczone powodzeniem, o czym mowia dane statystyczno stwierdzajace rozpoczecie stosunkow plciowych u wiekszosci chlopcow okolo siedemnastego roku zycia. Znalezienie partnerki wsrod rowiesniczek nie jest proste, nierzadko wiec wystepuje nawiazywanie kontaktow z kobietami dojrzalymi seksualnie.

Gwaltowny wzrost napiecia seksualnego chlopcow w tym wieku absorbuje ich tak bardzo, ze w efekcie wystepuje niedorozwoj uczuciowosci. Rozwoj psychiczno-uczuciowy po prostu nie nadaza za fizycznym rozwojem seksualnym.

U dziewczat w wieku od dwunastu do szesnastu lat napiecie seksualne jest stosunkowo niskie, a wiec i pobudliwosc niewielka. Niewyksztalcona jeszcze wrazliwosc receptorow seksualnych (skora, sutki, narzad rodny) daje w efekcie male zapotrzebowanie na przezycia fizyczne.

Rekompensuje ten „fizjologiczny niedorozwoj" wrazliwosci seksualnej szybki i intensywny rozwoj uczuciowosci, przejawiajacy sie w poszukiwaniu chlopca „na wlasnosc". Onanizm w zwiazku z niewielkim napieciem seksualnym wystepuje w tym wieku znacznie rzadziej niz u chlopcow, bo tylko w okolo dwudziestu prezentach. Dziewczeta ponizej lat szesnastu rozpoczynaja wspolzycie plciowe zwykle pod naciskiem chlopca i najczesciej nie osiagaja satysfakcji seksualnej. W zwiazku z tym nie daza do kontaktow fizycznych pomimo intensywnych przezyc uczuciowych.