Маладзечанскі рэгіянальны архіў. Фонд Р-185, вопіс 3.
Валаханович И. А. Антисоветское подполье на территории Беларуси в 1944-1953 гг. Мн„ 2002. 146 с.
Струменскі С. Страты Беларусі, або Доля беларускага народа. Менск, 2005. 143 с.
Wołkowicz W. Leśne ścieżki. Opole, 1996. С. 155. 12
Граматыка i стыль гэтага документа, як i наступных, цалкам захаваныя.
ИТЛ - "исправительно-трудовыелагеря". Гэтак у Савецкім Саюзе назывался канцэнтрацыйныя лагеры, дзе выкарыстоўвалася рабская праца зняволеных (на залатых, медных ды іншых капальнях, на лесанарыхтоўках, на будаўніцтве чыгунак, каналаў i г. д.).
У Касуце нарадзіўся яшчэ адзін славуты беларус — Піліп Орлік (1672-1742), гетман Украіны пасля Івана Мазепы, аўтар першай украінскай канстытуцыі.
Лапіцкая Вольга (Алёна). З успамінаў // Беларуская маладзёжная. № 13 (121), 10 студзеня 1997 г.; Фурс (Умпіровіч) Аляксандра. З успамінаў /I Беларуская маладзёжная. № 13 (121), 10 студзеня 1997 г.
Уласава Ж. Прабачце, спадары пенсіянеры... // Наша доля, жнівень 1992 г.
Tyт i далей у дужках падаецца мясцовы варыянт назову.
Цяпер веска Нарач у Мядзельскім раёне.
Казлоўскі Міхась. Галасы разбуджаных птушак. Мінск, 2006. С. 146
Каспарэўская (Саладоўнікава) Лідзія. Успаміны пра Расціслава Лапіцкага // Прыватны архіў аўтара.
Вапаханович И. А. Антисоветское подполье на территории Беларуси в 1944-1953 гг. Мн„ 2002. С. 53.
Гэтая заява Лапіцкага стала прычынай пазнейшага памылковага меркавання, што подземная арганізацыя звалася "Маладая гвардыя".
Сельсовет размяшчаўся якраз у тым даме, дзе жылі Каспарэўскія, у прыбудове за сцяною.
Яна яго памятае амаль цалкам i сёння, больш як праз паўстагоддзя:
Желаю прожить тебе долгие годы
И встретить товарища будущих дней,
Никто чтоб твоей не похитил свободы,
Чтоб жила ты в обществе близких друзей.
Чтоб лучшие дни твою жизнь озарили
И вечно не знала ты бед и тревог,
Поступки твои тебя славой покрыли,
А враг покорённый лежал бы у ног.
Чтоб помнила детство, меня не забыла,
Дождавшись седых и морщинистых дней.
Качэрга Юзаф. Баліць дагэтуль: Успаміны // Прыватны архіў аўтара.
Цяпер у ёй месціцца Маладзечанскі рэгіянальны архіў.
Аўгусцін Ахрамовіч, чалавек паважнага веку (меў тады ўжо амаль 70 гадоў), пачуўшы такі вялікі прысуд, падзякаваў Стапіну, што гэтак шмат яшчэ пражыве.
Да такой літаратуры тады маглі аўтаматычна залічыць усе заходнебеларускія друкаваныя выданні, пагатоў выданні з часу акупацыі, у тым ліку кнігу "Беларусь учора i сяньня. Популярны нарыс з гісторыі Беларусі" Язэпа Найдзюка, што была практычна ў кожнага настаўніка, які вучыў дзяцей у вайну.
Аблана — абласны аддзел народнай асветы.
Маладзечанскі рэгіянальны архіў, фонд Р-2116, вопіс 3.