— Ты памятаеш, як мы размаўлялі пасля таго, як ты выпіў таблетку?
— Не, здаецца, што не памятаю.
— Маявер, згадай: праз некаторы час я зайшоў у пакой.
— Не.
— Я папрасіў цябе ўстаць і прайсціся. Спытаў, як ты сябе адчуваеш. Памятаеш?
— Не, не памятаю. Магчыма, нешта цьмянае.
— Пасля мы крыху паразмаўлялі і я выйшаў. Ты памятаеш, пра што мы размаўлялі?
— Не, я ўвогуле не памятаю, што мы размаўлялі.
— Добра. Не хвалюйся, гэта нармальна.
— Колькі часу?
Даявед паглядзеў на гадзіннік на руцэ:
— Амаль поўнач. Ты можаш застацца тут.
— Не. Я лепш паеду дамоў.
— Разумею. Я таксама люблю перад сном чысціць зубы ўласнай шчоткай. Але яшчэ некалькі пытанняў. Раскажы падрабязна, як ты сябе адчуваеш.
— Галава баліць. Слабасць. Увогуле такое ўражанне, быццам бы я моцна выпіў напярэдадні. Лёгкае галавакружэнне, млоснасць.
— Хочаш кавы або гарбаты?
— Не, вады, калі можна.
— Добра, зараз прынясу. Скажы, табе снілася што-небудзь?
— Не, здаецца, нічога. Магчыма, нейкі мутны і цяжкі сон, але я нічога не памятаю.
— Успамінай. Ці не было ў цябе галюцынацый? Не толькі візуальных, але і слыхавых...
— Не, здаецца, нічога не было. Не памятаю.
— Як ты ўжо, напэўна, здагадаўся, прэпарат — снатворнае. Сродак досыць эфектыўны, але пакуль мае некаторыя хібы. Пра самыя распаўсюджаныя я цябе папярэджваў, але былі выпадкі, калі ў людзей здараліся яскравыя галюцынацыі, калі людзі трызнілі. Таму мы зараз яго і дапрацоўваем. Ну, добра.
Даявед устаў, узяў са століка пустую шклянку і выйшаў на кухню. Вярнуўся з вадой і нейкімі паперамі. Даў Маяверу шклянку:
— Вось абяцаныя грошы. Запоўні дакумент, што ты сапраўды іх атрымаў.
Маявер папіў вады, упэўніўся, што яму далі ўсю суму, і запоўніў дакумент. Уключыў тэлефон і паклаў яго ў кішэню. Пасля схадзіў у прыбіральню і ў ванную. Доўга мыў халоднай вадой рукі і твар, імкнучыся асвяжыцца, але ўсё роўна адчуваў сябе досыць кепска.
Калі ён ужо апрануўся, Даявед сказаў:
— Калі заўтра або пасля будуць якія-небудзь праблемы з самаадчуваннем — абавязкова тэлефануй або пішы. Але яшчэ раз нагадаю, што нічога такога быць не павінна. Карацей, усе неабходныя паперы ў цябе ёсць. Ну ўсё, шчасліва даехаць! Да пабачэння!
Мужчыны паціснулі рукі, і Маявер выйшаў з кватэры.
Канец
...Даявед сядзеў перад камп'ютарам, праглядаў відэазапіс эксперымента і гаварыў у мікрафон: «...кантакт пачаўся прыкладна праз 15 хвілін пасля прыёму прэпарата. Паводле слоў аб'екта, дзеяння прэпарата і якіх-небудзь змен у самаадчуванні ён не заўважыў. Каардынацыя нармальная, гаворка крыху запаволеная. Аб'ект заўважна разняволіўся і актыўна падтрымліваў размову. Хутка цалкам пераняў ініцыятыву. Паддоследны пераважна займаўся рэфлексіяй, закранаў рэлігійныя тэмы. Разважанні абстрактныя. Тэматыка разважанняў накіравана ў асноўным на асобу самаго аб'екта, што адпавядае прынцыпу дзеяння прэпарата. Форма разважанняў, наяўнасць вобразнасці, рэлігійныя матывы тлумачацца суб'ектыўнымі прычынамі і асобаснымі характарыстыкамі аб'екта і дзеяннем прэпарата не абумоўлены. Гаворка звязная, лагічная, крыху запаволеная. Аб'ект не губляў сувязь думак і не рабіў рэзкіх пераходаў з адной тэмы на іншую. Такім чынам, можна зноў канстатаваць: дзеянне прэпарата не ўплывае на кагнітыўныя функцыі. Аб'ект можа падтрымліваць размову, разумець пытанні і адказваць на іх, ён захоўвае здольнасць думаць і размаўляць лагічна. Таксама падчас дзеяння прэпарата не назіраецца праблем з памяццю. Больш за тое, у аб'екта прысутнічае тэндэнцыя да ўспамінаў з дзяцінства. У канкрэтным выпадку гэта было ў завуаляванай форме, аднак увогуле стасуецца з вынікамі папярэдніх эксперыментаў. Такім чынам, можна зрабіць выснову пра пэўную заканамернасць, пра дадатковую праяву дзейнасці прэпарата...
Сярод мінусаў у першую чаргу зноў трэба назваць залішнюю балбатлівасць аб'екта. Лічу, што гэты пабочны эфект можа ўскладніць ці як мінімум замарудзіць вырашэнне непасрэдных задач, ускладзеных на прэпарат. З іншага боку, дзякуючы гэтаму аб'ект можа даць нават больш карыснай інфармацыі, чым чакалі. Аднак нагадаю, што пакуль у большасці выпадкаў у якасці такой залішняй інфармацыі выступае рэфлексія, пра даставернасць і аб'ектыўнасць гаворка не ідзе. Занадта «перагнулі»: ад адназначных адказаў пераскочылі да разгорнутых апавяданняў, трэба шукаць баланс.
Так. Аб'ект пад уздзеяннем прэпарата становіцца вельмі камунікабельным, адкрытым і шчырым, што адпавядае вынікам папярэдніх даследаванняў.
Читать дальше