Аляксей Карпюк - Выбраныя творы ў двух тамах

Здесь есть возможность читать онлайн «Аляксей Карпюк - Выбраныя творы ў двух тамах» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию без сокращений). В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Город: Мінск, Год выпуска: 1980, Издательство: Мастацкая літаратура, Жанр: Современная проза, на белорусском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.

Выбраныя творы ў двух тамах: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Выбраныя творы ў двух тамах»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Другі том складаюць раман-быль «Вершалінскі рай» і апавяданні.
«Вершалінскі рай» — твор на антырэлігійную тэму. Пісьменнік расказвае цра авантуру саматужнага прарока Альяша Клімовіча, пра цемрашальства сектантаў.
У апавяданнях раскрываюцца лепшыя рысы нашага чалавека, высмейваюцца мяшчанства і перажыткі мінулага ў свядомасці асобных людзей.

Выбраныя творы ў двух тамах — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Выбраныя творы ў двух тамах», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

— I выганяць такія, чаго ад іх чакаць, калі гарадскую распусту перанялі! Мы пры сваіх старых нават вылаяцца не смелі, не то што закурыць!..

Альяш сябе ўзвінціў да такога стану, што аж тросся, вочы яго блішчалі, і на твары з'явіліся плямы.

— Настане, ужэ хутко настане тое, што ў святым пісанні сказано: «Будзе горкі плач і скрыгат зубоў, горы на нас палезуць і каменюкі ўсіх нас накрыюць!..»

Перапалоханыя бабкі ўжо плакалі наўзрыд. Дзядзька супакоіўся, хвіліну зноў перабіраў нагамі, сумна падумаў аб нечым, затым махнуў рукой:

— Ат, чаго мы тут будзем тырчэць? Пойдзем лепш у цэркаўку, памолімсо!

6

Пілігрымы з палёгкаю ўздыхнулі, удзячна загулі і, зачараваныя прастатой і мудрасцю легендарнага прарока, пачціва расступіліся — прапускаючы яго наперад.

Праз шчыльны шпалер целаў Альяш накіравауся да дубовых дзвярэй, паабапал якіх на сцяне былі намаляваныя два божыя асветнікі з сумнымі лікамі,— яны трымалі доўгія, разгорнутыя да зямлі хартыі са славянскай вяззю. Людзей, хто стаяў з краю, раптам абуяла шалёная адданасць да святога — бабы рынуліся цалаваць яму ногі. Дзядзька тады яшчэ не хадзіў з дужымі целаахоўнікамі, якія потым бесцырымонна адціскалі народ. Яшчэ не залашчаны, шчыра абураны Альяш то сілай выдзіраў нагу з нечых абдымкаў, то, як на распаленую патэльню, ставіў яе на штосьці жывое і мяккае, то выпадкова трапляў ботам у твары.

— Ты што, дурніца, хочаш?!— прастагнаў ён перапалоха-ны не на жарты, вырываючыся з клубка цел і шчэпленых рук.

На прыступках дзядзька перавёў дых, насцярожана азірнуўся.

Ніхто не крыўдаваў. Наадварот! Тыя, хто атрымаў у зубы ці ў галаву ботам, нібы дакрануліся да нечага запаветнага і нават шчасліва ўсміхаліся.

У крайняй дзяўчыны быў рассечаны твар і вусны. Бараду і шыю яе залівала кроў, жывымі макавымі кветкамі расплы-валася яна па белай кофце. Дзяўчына яшчэ нават не разумела, што адбылося, твар прамянеў маладой адухатворанасцю, а вочы блішчалі — у іх свяціўся водбліск спазнанага шчасця.

— Во, маеш, каб другі раз ведала!— з абураным шкадаваннем пракрычаў Альяш. — Бо выдумалі штось!.. Ікону цалуйце, я такі самы чалавек бы ўсе!

Дзядзька з-за халявы вывалак даўзёрны ключыска, са старэчай няўклюднасцю адамкнуў пудовы замок, і расхіліў да адказу масіўныя палавіны, ды пайшоў у сярэдзіну.

Праз акенца ў купале цадзілася цьмянае святло. З распяцця цяжка звісала абвітая гірляндай з дзеразы і барвінкавымі вянкамі худзёрнае і доўгае цела Хрыста. Зіхацелі падсвечнікі з тоўстымі, размаляванымі залатымі спіралькамі свечкамі — па дваццаць пяць злотых за штуку. Пад іконамі, абкладзенымі ручнікамі, трымцелі аранжавыя агеньчыкі лампадак, ад іх ірдзелі жывое серабро на абразах і незлічоныя пеўнікі на вышываных палотнах ручнікоў. Свежа памытую падлогу бабы густа пасыпалі падвялым аерам ды сітнікам.

Дзядзька патэпаў да алтара, апусціўся на адно калена і пачаў шаптаць малітву. На душы ў яго было моташна.

Альяш не мог забыцца Базылёвых шпілек і памятаў, як на яго глядзелі з падворкаў людзі. Баяцца, паважаюць. Але, нябось, грыбоўшчынцы не забыліся, як жонка з-за дзяцей цэлае жыццё кароткае ваявала з ім супроць царквы, надрывалася на рабоце, як ён яе лупцаваў. Сын яму не дараваў, папрасіўся на вайну і загінуў на аўстрыйскім фронце. Абедзве замужнія дочкі не захацелі яго нават прызнаваць. От праўда — хто хоча быць лекарам другім, не павінен паказваць ран сваіх.

Гэтым часам самазваныя памочнікі ўваліліся за прарокам першыя ды разбегліся запальваць свечкі.

На падстаўках перад абразамі і распяццем можна было ўжо разлічыць устаўленыя ў збаны букеты кветак — абвязаныя істужкамі, шнуркамі, травянымі вяночкамі ці загорнутыя ў тоўстую паперу, у якой іншая цётка з крамы прынесла мыла. У праёме паміж абразамі бялелі выразаныя з папяроснай паперы сняжынкі, густа ўтыканыя міртам.

— Куды вы, здаровыя?!— наводзіла Хрысціна парадак на прыступках.— Дайце раней іх упусціць!..

Пілігрымы паслухмяна спыніліся.

У царкву, рытмічна паскрыпваючы мыліцамі, першым пачыкілдаў інвалід.

На дошцы з ролікамі за ім пакаціўся абрубак чалавека. Ён упёрся далонямі ў зямлю, лёгка перанёс сябе цераз парог, і ролікі ўжо загулі па падлозе.

Прайшла высокая сухая дзяўчына з бледна-сіняватым, бы качынае яйцо, тварам, з ліхаманкавым позіркам.

Увалаклі на брызенце нерухомую бабу.

За насілкамі збедаваная маці ўнесла хлопчыка: тварык малога абліваўся потам, з грудзей вырывалася цяжкае дыханне, жанчына туліла худое і абвялае цельца сына да сябе ды штосьці яму, цалуючы ў лобік, шаптала.

Читать дальше
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Выбраныя творы ў двух тамах»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Выбраныя творы ў двух тамах» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.


Отзывы о книге «Выбраныя творы ў двух тамах»

Обсуждение, отзывы о книге «Выбраныя творы ў двух тамах» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.

x