Зміцер Вішнеў - Тамбурны маскіт
Здесь есть возможность читать онлайн «Зміцер Вішнеў - Тамбурны маскіт» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию без сокращений). В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Город: Санкт-Петербург, Год выпуска: 2001, ISBN: 2001, Издательство: Невский Проспект, Жанр: Современная проза, на белорусском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.
- Название:Тамбурны маскіт
- Автор:
- Издательство:Невский Проспект
- Жанр:
- Год:2001
- Город:Санкт-Петербург
- ISBN:5-94716-002-1
- Рейтинг книги:5 / 5. Голосов: 1
-
Избранное:Добавить в избранное
- Отзывы:
-
Ваша оценка:
Тамбурны маскіт: краткое содержание, описание и аннотация
Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Тамбурны маскіт»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.
Тамбурны маскіт — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком
Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Тамбурны маскіт», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.
Интервал:
Закладка:
СКУРА СЯРОД СЦЮЖЫ
Сяджу ў чырвонай труне
і каву тронную п'ю і думаю
пра дрывасека Што засек мяне-трутня
утульна мне Бо вакол нябесная рунь
Таму і грукаю
зрздчас зубамі
зрэдчас рукамі
зрэдчас нагамі
Гучней музыкі
Бо пахаванне Змія Віша
шаманская гульня
ля-ля ля-ля
ля-ля ля
рукі над маёй галавой
радасным часам з квасам халвой
над чырвонай шаманскай труной
***
Зноў мае вочы вылецелі наперад, нібы більярдныя шарыны. Мільярды шыпучых шынаў пусцілі пад сякеру. Будзе смачная шынка. I не было сітуацыі парадоксу. Паўсюль былі баксёры. У гэты момант стары Тык калаціўся і клікаў на дапамогу. Гэта было ў цэнтральным моргу. Урэшце пачалі збірацца розныя паэты і пісьменнікі. У іх былі перакручаныя твары, як кружэлкі ад газавай гарэлкі. Я раблю адзін цікавы жэст рукой — і ўсе палохаюцца. Застаюцца толькі халодныя лохі. Я застаюся без сведкаў злачынства. Да мяне пачынаюць выскокваць з зямлі кактусы — гэта нагадвае ўспаміны...
1996
***
Я прачнуўся праз сто гадоў, паглядзеў на спарахнелыя косткі старцаў. Дзёўбнуў вуснамі дзяўчыну ў вуха. Паеў фінскай юшкі. Запусціў ваўчок — металёвую медузу. Восы палосамі. Там недзе гулялася восень. Хацелася песні. Я папрасіў пісталет і кастэт для пенсіі. Мне было ўсё да фені.
2000
я асадкай паэта нешта крыштальнае крэслю вёсламі махаю па вадзе талай
раскідваю талеры
на крэслах раслінавых слізгаюць штандарты з'есці торт маслінавы варта
і выпіць з цытрынай соннай гарбаты
між іншым
а сонца
схавалася пад газавым шатром
там яно глытае бром пад вершы Лоркі
паветра ватай для Латрэамона
гучаць скрыпкамі электраматоры
тромб пісьменніцкай паперы
раптам паляцеў у ваду сусветнай сферы
я брускі золата абмяняю з верай у фосфарнае
на бутэльку салодкага рому з Басфора і
сімфанічную дуду я
асадкай нешта крыштальна-фатальнае
крэслю
у маёй фатэльнай галаве варэнік летні вату разганяе балетны вецер
Зіма 2000
***
Кажаны - гэта не жах
гэта цёмнае сонца для нас
я бяру дынаміт і падрываю
розных скураных у піўных
кажаны - у іх доўгія сталёвыя нажы
я запаўзаю ў кокан жабны
там я спяваю пра блузную жанчыну
у лузу трапляе афіцэрскі чын
2000
№ 1
у кансервавым слоіку пасялілася сёмга
з лускай-зрэнкай памерам з фару да кожнага мяккага пуза цударыбіны
прышнуроўвалі
голас сусвету які раздвойваўся калідорамі урбаністычныя шыльды па форме вуснаў чырванелі на целах галеры
якая стагнала на хвалях
якія пляваліся медузамі
якія глыталі сліну цьмянага неба
N 2
у маім панцыры жылі мікробы малярыі
плюшчаныя маім языком
які гарэў месяцам
нервовым шэптам лушчыў зямлю
дрэвы-дубы смакавалі цішыню
якую лавілі праз паветраны шлюз
а недзе гучаў шведскі блюз
які з цыгарэты выпускаў туман
які коўдрай асядаў на буржуйскі твар
№ 3
у літаратуры жыў нехта
хто як Новы Мао пазнаваў гаркоту атраманту які як крыніца для гэтага маманта
на паперы квітнелі рэкі аплеценыя лазой малако шчэрылася рыльцам-лязом
поза - балерынная бутэлька на падлозе
якая бурбулілася крывёй
ад чаго свастыка выстывала
эклектыка лета
21 снежня 1999
Містэрыя аднаго дня
Сярэбраныя рагатыя каскі.
Чорныя сцягі.
Барыкады.
Вогнішчы.
Мы дзевяносцікі - у цытрынавых
бліскучых ботах. Наш вялізны, цяжкі
папуаскі молат вырабляе савецікі ў
сярэбраныя! А на плошчы, пад вежавым гадзіннікам, вісіць расфарбаваная клетка- савецікус. У ёй сядзіць пунсовая птушка- брылюшка, якая хлусліва кудысьці
заклікае.
У нашых шэрагах безупынна гучаць крыкі:
— Страляць шасцёрак і іншых паганцаў!
Мы палім, сплёўваем.
Вакол скрыгат... Танкі!
Што ж, мы
бабахнем
бомбу!
Маленькую
літаратурную
бомбачку!
1995
Я б'ю па кактусавым шпуляку. Бум! Вой-вуй-вуй! I ён залятае ў блакітнавокі клапападобны вазон. Бах! Грыміць, шчабеча, чмыхае там. Пасля я сядаю на абскубаную канапу і бяру ікластую птару. Я не я. А нейкая пачвара з сямю хворымі зубамі, з адным вокам і гнілой дзіркай замест носа. I конь мой не конь. А скакун без грывы, без яблыкаў, без колеру, увесь у бародаўках. Ён гойсае вакол канапы... Не ржэ! Рохкае і кукарэкае.
Читать дальшеИнтервал:
Закладка:
Похожие книги на «Тамбурны маскіт»
Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Тамбурны маскіт» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.
Обсуждение, отзывы о книге «Тамбурны маскіт» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.