Зміцер Вішнеў - Тамбурны маскіт

АКУЛЫ ВАЛЯЮЦЦА НА ДАХУ ДУШЫ

я не існую
мяне няма
я па-за святлом бытла
я па-за святам Лондана
на плячы татуіроўка роўная
я не чалавек
я падлога вектарная
песня праектная
пад нагамі стоўчыка сусветнага
мяне няма
манка на матрацы
ёсць нейкая трансфармацыя вакууму
вайна на кукішках
вантробы без розуму
не існуе зоны зла
так на кансервавых заводах
робяць мінеральную ваду
з пахам селядца
гэта марная справа
заклятая леапарда
левы парад дада

мяне няма
2000

КАНСТАНЦІНУ АЛІМПАВУ
(АЛІМП ДЛЯ АПЬПІНІСТАЎ)

На сонечным куфры спала сама эпоха
фенаменальны эга-альпінізм дыхаў пухам
зорны россып граў у Лато
падаў на зямлю дождж залаты
па царскіх залах гуляў паэтавы
ток электрычнасць працінала рыфмы каток
на бессмяротных крылах уздымаўся
друкаванай паперы маток

УЛАДЗІМІРУ МАЯКОЎСКАМУ
(МАЙ ЯК ВЕЦЕР ВАКОЛ МАЯКА)

На цэнтральнай чырвонай плошчы
стаіць чалавек -
у руках аблокі
На галаве чыгуннае сонца
на штанах маціцовы лак
Ён разліў сваю лаву слоў
і фарбаў
Як тысячы сусветных лямп
і фараў
I грымяць пазыўныя
Грамадзяне!
маяк падае сігналы
Не варонам і Врангеля баронам
А па рангу рэвалюцыйным фараонам!

КАЗІМІРУ МАЛЕВІЧУ
(МАЛЯРЫЯ НА МАЛЫМ ПОЛЮСЕ)

Бубны забабоны і цені супрэматычныя
рэчы геаметрычныя з вуснамі феерычнымі
на квадратах розных п'юць каву аксамітную
яны выцягваюць з кішэні аспірыну вочы
і застыгаюць у подыху дынамічнай ночы

ІОСІФУ БРОДСКАМУ
(БУТЭРБРОДЫ ЯДУЦЬ КАЛІ ІДУЦЬ УБРОД)

Ля кісейнага мора стагнала Іосіфа аднавокая
рыба
Адвальвалася заморская луска Хадзілі людзі
міма
У кацялках і рэйтузах У мыльных робах з
Рыма
А паміж кантынентамі хрыпеў драўляны
мосцік
Па ім як па жывым караблі шпацыравалі
рознакаляровыя дзеці
Ім было напляваць на хвосцік рыбы і сонечны
дзень

ЖАНУ ТЭНГЛЕ
(НА ТЭЛЕФОНАХ ГЕЛЕВЫЯ МАТОРЫ 3 ТЭНТАМ)

На фешэнебельных партрэтах сінелі
супер-машыны
канструкцыі дэканструкцыі рукамі пілавалі
15-цю галовамі махалі і зубы тачылі
што былі 23 футы ў даўжыню і 27 у вышыню
шыпелі шэрыя механічныя палосы
як напалову змярцвелыя восы

ВІКТАРУ ВАЗАРЭЛІ
(ВЫЛІЗАМШЭЛЫЯ АРЭЛІIЧАМУСЬЦІГАРЭЛІ)

Прадказаў эльф нараджэнне сеткі звышновай
прытым з чорнымі і белымі рэльефамі
для пэўнага часу гэта сталася міфам
рэле ганяла святло і аліфу па ліфце
а на заднім плане плакаў морквай Нью-Йорк
новыя мегафоны і пражэктары ляцелі праз
фортку
у антычную аптычную запацелую норку

ФРАНСУ МАЗЭРЭЛЮ
(ФАКТУРА МАЦЕРЫКА НА МЕТАЛЕ)

На заводах Бельгіі ёсць экзатычныя кветкі
Іх сілуэты замацаваныя пляскатымі
варштатамі
Там жа выбівалі кувалдай металічныя дрэвы
Бровы вежы з Кранштата
I твары для таршэраў і вёдраў
А брукаванка рыпіць уверцюрай
Так — перад вачыма гравюра

МАРСЭЛЮ ДЗЮШАНУ
(ШАТАН ЗАДУШЫЎСЯ НЕ ШАМПАНСКІМ
А ЛІМАНАДАМ ДЗЮШЭС)

Чаму не душыцца спадар Разэ Селяві?
мабыць мармуровыя кубікі распушыліся да
стадыі цукру
тэрмометры выгнулі хвосцікі ртутныя па
тэорыі Кру
а суары муркаючы зжавалі саспелыя пі-радкі ва ўзорах сталёвай клеткі нарадзіліся белыя
піражкі
і ўся гэтая смачная тля падала ў бутляныя
фуражкі

ГЕОРГУ ГЕЙМУ
(ГЕАЛАГІЧНАЯ ГЕМАТОМА)

Пад ільдом кафляным ракі Хафель
на дне ляжаў жоўты партфель
у ім сядзелі мілыя вершы з крыльцамі
якія глыталі патаемна мёд праз рыльца
пляшкі
побач адзінока сінела шахматная фігура -
пешка

ВАСІЛЮ КАН ДЗІНСКАМУ
(НЕ КАНАДАI НЕ ЗІМБАБВЭ)

Абстрактныя піраміды Хеопса
быццам празрыстыя танкі
міндальны праносіцца ранак
астральны пануе хаос
на Марсе растуць каласы пшаніцы
яны шыпяць ад расы сініцай
разлятаюцца ад ветру валасы каханай
жанчыны
з бадуна баліць галава ў мужчыны
ён п'е халодны расол

ПАБЛА ПІКАСО
(ПІКІ КЛАСНЫЯ ПА БЛАТУ АД ГОРНАЙ КАСЫ)

Напэўна і ў Афрыцы ёсць мястэчка Малага
там пластыка ластаўкі ляжыць
на ружовых палёх контура талага
там дзяўчынкі ходзяць на шарах
і птушка Герніка сядзіць на зламаных марах