Wiktor Pielewin - Helm Grozy

Taaa, na to bym nie wpadł.

Sartrik

Nie pajacuj, palancie.

Organizm)-:

Odłączam się. Sami z nim gadajcie.

Sartrik

Monstradamus powiedział przed chwilą, że wszystko zależy od tego, co widzimy. Czyli jeśli ktoś widzi to, co najważniejsze, musi być Tezeuszem, tak? Monstradamus, dobrze gadam?

Monstradamus

Może i dobrze. Tylko co jest najważniejsze?

Sartrik

Czekaj, luzik. Zauważyłeś, że nie istniejemy tu jednocześnie, tylko po kolei?

Monstradamus

Ciekawe. Chodzi ci o ten czat?

Sartrik

Nie, tak w ogóle. Jak nie łapiesz, zapytam inaczej. Hełm grozy jest maszynerią. Co ją napędza? Zamiast benzyny?

Nutscracker

Temu panu już dziękujemy. Delirium. Niech mu dadzą kroplówkę.

Monstradamus

Zaraz, Dziadku. No więc co zamiast benzyny?

Nutscracker

Niech zgadnę. Wódka?

Sartrik

Czemu zaraz wódka? Myślisz, że jestem jakimś zapitym xxx i nic już nie jarzę?

Monstradamus

Sartrik, do rzeczy.

Sartrik

Pamiętacie, Ariadna spojrzała w lustro i zobaczyła kapelusik z woalką, a potem dotarło do niej, że to był hełm grozy? Benzyną dla całej tej jazdy była sama Ariadna, łapiecie? Wszystko zrobione jest z tego, kto widzi. Dlatego że z niczego innego nie da się tego zrobić. Bez Ariadny nie będzie żadnych kapelusików, woalek ani konwalii. Nic nie będzie. Jasne? Tezeusz to ten, kto przegląda się w lustrze, a Minotaur to to, co Tezeusz widzi, bo ma na głowie hełm grozy.

Monstradamus

Chcesz powiedzieć, że Minotaur to po prostu iluzja?

Sartrik

Słuchaj, co mówię, to dowiesz się, co chcę powiedzieć. Tezeusz widzi ten spiżowy pysk z rogami dlatego, że patrzy na swoje odbicie przez dziurki. Bez Tezeusza nie ma żadnego Minotaura, xxx.

Nutscracker

Monstrum, rozumiesz coś z tego?

Monstradamus

Naturalnie. Jeśli założysz maskę Batmana i spojrzysz w lustro, zobaczysz Batmana. Ale maska nigdy nie zobaczy samej siebie.

Sartrik

No mówię. Cały ten hełm grozy to zwykłe odbicie, które widzi Tezeusz, i tyle. Ale jeśli Tezeusz uzna, że w lustrze naprawdę stoi jakiś Minotaur, i zacznie na niego bluzgać i wciągać go w dyskusje o życiu, wtedy Minotaur faktycznie się pojawi. I to jak się pojawi. I koniec zabawy, hełm zostaje na zawsze. Dotarło do was, idioci? Jak mówię, że wiem, to wiem.

Nutscracker

Taaa, malutkie białe minotaury brykają mu po ścianach, to ci dopiero labirynt! Nawet nie trzeba wychodzić.

Monstradamus

A dlaczego niby tacy z nas idioci?

Sartrik

A dlatego, że jesteście częściami tego hełmu grozy. Już dawno się połapałem. Co za xxx. Wszyscy, ale to wszyscy: wszyscy przyjaciele, wszyscy wrogowie są tylko częściami tego xxx hełmu! Nie mówię teraz o was. W tym sensie, że nie jesteście moimi przyjaciółmi. Ani wrogami. Jesteście tylko częściami. Na przykład ty, Monstradamus, i ty, Dziadu, wy jesteście rogami. I jeszcze kiedyś dostaniecie po rogach. Ariadna jest labiryntem, ale poza tym całkiem w porządku panna. Ugli to przeszłość, od której chce mi się rzygać. A Organizm – przyszłość, od której rzygam jeszcze pięć razy bardziej. Kto został? Romeo ze swoją Izoldą? Oni są tym obosiecznym xxx, który xxx cały ten xxx.

Nutscracker

A ty pewnie jesteś Tezeuszem, co?

Sartrik

Jestem. Dlatego nigdy z wami nie gadam.

Nutscracker

Weź nam to lepiej udowodnij.

Sartrik

Co tu udowadniać, wszyscy jesteście jakimiś widziadłami, ja jeden zostałem żywy. Wisicie jak kajdany na zwojach mojego mózgu. Wszystkie te wasze rollsrojsy i Lolity, Ferrari i Berlusconi, te wasze świeżo wygolone mordy, to wasze koło fortuny, na którym dzień w dzień xxx was w xxx blenderami z telezakupów – całe to xxx zrobiliście z mojej głowy! I jeszcze macie mnie za nic, a ja was za wszystko. Tak? W mojej własnej głowie!! Ale przyjdzie dzień, kiedy was wszystkich wyxxx, jeszcze jak wyxxx! Zęby będziecie wybierać z własnego xxxxxxxxxxxx!

Nutscracker

I co, Monstrum, dalej wszystko „naturalnie” rozumiesz?

Monstradamus

Tak, zdaje mi się, że tak. Chociaż nie jestem pewien.

Nutscracker

No to przetłumacz z tej łaciny.

Monstradamus

Całkiem niegłupia myśl. On chce powiedzieć, że hełm grozy to cała zawartość umysłu, która próbuje ten umysł zastąpić, przekonując, że zawartość istnieje, a umysł, który ją produkuje, nie. Albo że umysł to tylko jego funkcja.

Nutscracker

Kogo przekonując?

Monstradamus

Siebie. Przecież nie umysł. Dla umysłu to wszystko jest, jak powiedział Sartrik, jednym wielkim xxx.

Nutscracker

A gdzie przekonując?

Monstradamus

Jak to gdzie. W umyśle. A gdzie niby?

Nutscracker

Bez flaszki nie idzie się połapać w tych waszych mądrościach. W każdym razie ja odpadam.

Sartrik

Ty, Monstradamus, a ty jesteś gość, no w xxx! Ale walnąłeś! Nawet do mnie dotarło! No, xxx, to jest coś! Jak tak dalej pomyśleć, wychodzi, że wszystkich tych angielskich astrofizyków, całą tę xxx akademię trzeba by zapuszkować!

Monstradamus

Czemu zaraz zapuszkować. Niech się dalej wygłupiają.

Sartrik

No jesteś se!!! Kurna, no mówiłem – Tezeusz. O w mordę!

Nutscracker

Tak, tak, Sartrik, z ciebie też niezły Tezeusz. Co, znalazłeś już wyjście?

Sartrik

Dawno znalazłem, tylko teraz pełza tam w xxx węży, same węże. Sxxx stąd, jak tylko się rozpełzną.

:-(())

Monstradamus

Dzień dobry, Ariadno!

Ariadna

Dzień dobry.

Monstradamus

Spotkałaś karła?

Ariadna

Spotkałam.

Monstradamus

Opowiadaj.

Ariadna

Byłam w budynku na placu przed fontanną. Pamiętacie, już wam o nim mówiłam. Jest jakiś ponury, jakby kiedyś był w nim pożar, a potem kilkakrotnie ktoś usiłował zrobić remont, ale bez rezultatu. W środku to samo. Po prostu odmalowane pogorzelisko. Sama nie wiem, dlaczego mi się tak zdaje. Niby wszystko jest nowe, drogie i eleganckie, jak w szklanych pałacach-biurowcach. Świeże, chłodne i czyste powietrze, nie czuć spalenizny. Ale cały czas miałam wrażenie, że wystarczy zdjąć ze ścian dębowe boazerie i pod nimi będzie osmolony kamień.

Monstradamus

Skąd wiedziałaś, że to ten sam budynek?

Ariadna

Podeszłam do okna i wyjrzałam. Na dole była fontanna z wężami, ta, przy której po raz pierwszy zobaczyłam Asteriska. Dalej zaczynała się szeroka ulica z palmami w donicach. Biegła aż na skraj miasta, zamykał ją wielki łuk tryumfalny zasypany żółtymi liśćmi. Przed łukiem stała na ziemi ogromna spiżowa głowa, pewnie wielkości ciężarówki. Do jej ucha prowadziła drabinka linowa, a na czole była gwiazdka i napis: Pomnik Nieznanego Hełmiaka.

Monstradamus

Skąd znasz takie szczegóły?

Ariadna