Уладзімір Някляеў - Вяртаньне Веры

Калі я вяла рэпартажы з каралеўскіх вясельляў, дык не прызналася, што я ня Вера. У гэтым я вінаватая перад ёй, бо мы дамаўляліся, што прызнаюся. Але ж дамаўляліся мы жывая з жывой, а не жывая з мёртвай…

Канешне, калі б я прызналася, гэта была б бомба… Толькі што тады было б са мной?.. Са Сьвятаславам, якога я знайшла толькі тады, калі ў газетах напісалі, што яго арыштавалі, і якому трэба было тут, як і там, дапамагаць. Наста тут нічым дапамагчы не магла.

А там дапамагла: сьмерць маю ўсё ж прызналі самазабойствам. На тэлефон Веры Наста эсэмэску скінула:

«З вяртаньнем у Еўропу! Вось для чаго вы падобныя былі».

Лесьбіянка дыктатуры.

Прычыны для экстрадыцыі Сьвятаслава ня стала: не з-за ката ж высылаць… Ды яшчэ я так пра яго напісала, што шведы вінаватымі перад ім пачуваліся. Такога героя звар’явалі…

З псіхушкі яго забраў нейкі рускі, якому Сьвятаслаў, забіўшы беларуса, аказаў вялізную паслугу. За тую вялізную паслугу той рускі прыдбаў для яго вялізны дом, у падворку якога насыпаў, як Сьвятаслаў папрасіў, вялізную гару. І купіў вялізнага сабаку. Сьвятаслаў назваў гару Ваўкавыскай, вечарамі залазіў на яе з сабакам і глядзеў некуды на паўднёвы ўсход. Сонца сядала за ягонай сьпінай, сьвяціла ў той бок, куды ён глядзеў, і калі яно закочвалася за небасхіл і нічога ўжо не было відаць, ён пачынаў выць, а сабака — падвываць. Страшна, як воўк. На ўсю Еўропу.

Вясна 2004 г., Расьціла, Хельсінкі, Фінляндыя

Вясна 2008 г., Вісбу, в. Готланд, Швецыя

[*] «Kungen och drottningen gör inget annat än nyps när de ligger med varandra…». «Кароль з каралевай толькі тым і займаюцца, што шчыпаюцца, калі гэтым займаюцца…» (шведск).

[**] «Gör inget annat än nyps när de ligger med varandra...» «Толькі тым і займаюцца, што шчыпаюцца, калі гэтым займаюцца…» (шведск.)

[***] «Hej!... Har du kommit tillbaka?..» «Прывітаньне! Вы вярнуліся?..» (шведск.)

[****] «Hej... Jag har kommit tillbaka…» «Прывітаньне. Я вярнулася…» (шведск.)