Erwin Dijkstra - Van au pair tot sub

Naast mijn studie deed ik veel aan joggen ’s morgens en ’s avonds en zwemmen was mijn lust en mijn leven, ook mountainbiken deed ik om mijn figuur mooi en in conditie te houden. Ik deed het puur voor mijzelf. Ik had een stel mooie billen en een goed voorkomen, maar om dat mooi in vorm te houden heb je wel conditie en discipline nodig en daar ging ik voor. Vaak werd er geclaxonneerd, dat vond ik wel altijd kicken, maar op mijn ontmaagding na, had ik daarna nog drie keer teleurstellende seks met op seks beluste knullen gehad. Maar ik wilde geen jonge knullen meer aan mijn lijf. Het waren stuk voor stuk macho’s en egotrippers, met hun mondje konden ze veel, maar in de praktijk vond ik ze teleurstellend, zielig en soms kwetsend. Nee, op de lange termijn zou ik wel zien.

Af en toe deed ik aan zelfbevrediging, waaraan ik voldoende had, en natuurlijk droomde ik weleens, zoals elk meisje toch. Hoe leuk en fijn seks wel niet kon zijn. Maar ik was een nogal verlegen, ­­beetje dromerige type om mij daaraan echt bloot te geven. ”Het komt weleens,” zei ik dan, ”ik heb geen haast.” Ook dit besprak ik weleens met Sara en dan lachten wij wat af. Volgens Sara kan het heel erg fijn zijn. ”Jou tijd komt echt wel,” hield Sara mij voor.

”Misschien sta jij meer open voor vrouwen,” zei Sara eens tegen mij.

Nou, dat wimpelde ik ver van mij af. ”Echt niet,” zei ik.

”Doe even normaal, Sara. Jij hebt immers jou figuur mee,” zei ze, ”en je hebt een leuke snoet, jij komt ooit echt wel een leuke vent of een leuke dame tegen.”

”Dat hoop ik ook,” zei ik dan maar.

”Jij hebt alles mee,” zei Sara dan, ”waarom ben jij verlegen?” Ik kon het niet verklaren maar het was zo. ”Het is dat ik naar Spanje ga, anders zou ik jou eens flink onder handen willen nemen, dat verlangen krijg ik de laatste tijd sterk bij jou.”

”O mijn god, wat zeg jij, Sara!” Van schrik keek ik om, terwijl ik twee glazen wijn inschonk.

”Je hoort toch wat ik zeg of niet?”

”Ja ja, dat wel, maar dat meen jij niet toch?”

”Heb jij weleens getwijfeld aan wat ik zei, Verona?”

”O nee, dat zeker niet, sorry.”

”Nou, dan heb jij mij dus goed gehoord, schat.”

”Sorry, ik bloos ervan. En hoe had jij het dan voor je gezien dan?” Wij proosten op haar goede reis de volgende dag naar Spanje.

”Nou, in de vorm van een sm-spel. Wat zeg ik! Ja, jij zou prima in mijn beeld passen eerlijk gezegd, als subje.”

Ik verslikte mij bijna in de wijn. ”Sara, alsjeblieft,” zei ik.

Ze zette haar glas op de tafel en pakte ook mijn glas uit mijn hand en zette het neer. Ze greep mij bij mijn haren en stond op met mijn haar in haar hand. Ik was zo beduusd, zo kende ik haar niet. Ze zette mij tegen de muur, en toen vloog haar mond op de mijne, wat nog nooit was gebeurd behalve een liefdevolle knuffel.

Toen onze lippen elkaar raakten, voelde ik mij verlamd raken, toen onze tongen elkaar vonden voelde ik een uitzonderlijk gevoel opkomen dat ik daarvoor nooit had gevoeld. Ik begon te tintelen over mijn hele lichaam. Als dan brutaal haar hand onder mijn topje gaat en ze mijn borst aanraakt, kom ik in ademnood van de schrik.

Het duurt slechts enkele minuten waarna ze zegt: ”Sorry, ik kreeg even een bevlieging, Verona, ik moest even.” Ik was duidelijk van slag, dat zag ze, ik was even mijn houding kwijt. ”Sorry,” zei Sara, ”vergeet en vergeef mij wat er is gebeurd. Ik zal het jou maar eerlijk zeggen, ik ga naar Spanje om jou te ontlopen, Verona. Anders loop jij gevaar dat ik meer met jou wil dan alleen hartsvriendin zijn. Vaak droom ik om met jou samen te leven en dat jij mijn speeltje bent, een soort lustslavinnetje. Jou figuur geeft mij een sterk signaal voor een sm-spel, jou billen hebben een magische aantrekkingskracht. Als wij lopen te shoppen, kijken vrouwen jou altijd na. Is het jou nooit opgevallen dat sommige vrouwen jou intens aankijken? En even achterom kijken. Ik heb het nooit tegen jou gezegd. Ook in winkels ben jij weleens gevolgd, die dame bewonderde jou billen, schat.”

”Sara, stop alsjeblieft, ik durf straks niet meer naar een winkel of shop toe.” Ik raak sprakeloos en verward. ”Ja, dat is mij wel vaak opgevallen, ook als ik alleen ben.”

”Nou schat, dat zijn de dominanten die jou graag zouden willen bespelen of bi zijn.”

Ik dacht: het is Sara in haar hoofd geslagen met haar fantasiegezwam.

Wij hebben zeker nog een uur gepraat en ze liet mij verbluft achter, na een innige knuffel. Ze moest naar huis, want ze zou de volgende dag vertrekken.

De laatste woorden waren: ”Hopelijk zie ik je een keer in Spanje.” Dat beloofde ik. ”Vergeet maar wat er is gebeurd, schat. Sorry, neem het mij niet kwalijk.”

”Dat doe ik ook niet,” riep ik haar nog na.

Daarna heb ik het helemaal verdrongen. Het was een bevlieging van dat moment, dacht ik, en zal vast niet serieus bedoeld zijn, een soort opwelling. Lekker naïef gedacht achteraf.

Toch was het mij inderdaad de laatste tijd erg opgevallen dat het vooral dames waren die met de neus omhoog liepen. Mijn god zeg, zagen ze mij als een lustobject misschien? Het zal toch niet zo zijn, hoopte ik. Zonder enige bijbedoeling keek ik de laatste tijd wel naar dertigers en veertigers die vooral sjiek gekleed waren en dus enig niveau bezaten. Ik schrik van mijzelf, ik deed het ook. Maar ik was beslist niet bi. Verre van dat.

Mijn vertrek

Ik besloot om ’s nachts te gaan rijden en wilde overnachten in Parijs waar ik een hotel had geboekt, aangezien ik in Parijs naar het winkelcentrum Lafayette wilde en ook het parfummuseum, waarna ik een heerlijk terrasje wilde pakken. Parijs had wel iets magisch, Parijs moet je tot in je tenen voelen.

Daarna wilde ik mij richting Millau begeven, ik wilde hoe dan ook dolgraag het Viaduct de Millau zien, het is een fascinerend bouwwerk. Mijn koffer was goed gepakt, ook presents voor Sara. Ik had geen tijdslimiet afgesproken omdat ik enkele tussenstops zou maken en de afstand voor mij te groot zou zijn om het in twee dagen te gaan doen. Ik zou Sara op de hoogte houden door mijn tussenstops en e-mailen waar ik zou overnachten. Maar de planning zou toch zijn ergens eind van de week aan te komen.

Ik vertrok ’s nachts om 03.00 uur, het was heerlijk rustig op de weg en ik had een muziekje aan. Wow, ik genoot zeg. Ik nam diverse keren even een heerlijke koffiepauze en om even te smikkelen, want bij tijd en wijle knorde mijn maagje natuurlijk ook.

Ik kwam om elf uur aan bij mijn hotel. Zo, Verona is weer in Parijs, in mijn studietijd was ik er twee keer geweest om alle bezienswaardigheden te leren kennen en de historie, het waren vooral lange werkweken.

Na te zijn ingecheckt bezocht ik mijn kamer, waar ik wel content mee was, bescheiden maar vooral netjes, dat was voor mij genoeg. Ik nam een heerlijke frisse douche. Aangezien het warm was in mijn autootje zou dat geen overbodige luxe zijn. Het was superweer, een heerlijk zonnetje en ik besloot dan ook om heerlijk de stad in te gaan. Gekleed in mijn mooie spijkerbroek en leuk topje. Zo mocht ik wel voor de dag komen, dacht ik. Ik zou in Parijs wel de aandacht trekken met mijn figuur, niet dat ik daarop uit was, integendeel, maar het zou niet anders zijn dan in Nederland. Zelf was ik meer introvert en bescheiden en zocht het niet bewust op om aandacht te vragen. Ik was nu eenmaal zo, dat kon ik ook niet veranderen toch?

Het hotel uitwandelende, richting de metro, zie ik door mijn zonnebril al dat ik door mannen word opgenomen. Kijk maar lekker, dacht ik, zolang jullie maar nergens aankomen. Even later zat ik in de metro. Als ik aankom in het centrum, wandel ik heerlijk richting het geweldige winkelcentrum Lafayette. Na twee uurtjes heerlijk geshopt te hebben vertrok ik met enkele mooie topjes en een nieuw kort rokje, dat mij nog van pas zou komen in het hete Barcelona. Een korte broek had ik wel in mijn koffer dus ik had in dat opzicht genoeg meegenomen.