Габделҗәббар Кандалый - Шигырьләр / Стихи (на татарском языке)

Бәне ничек ишегеңдин сөрәсең?
Үзең дә һәм аны бер-бер күрәсең:

Сәнең кебек күтәргәнләр борынны
Сирәк буладыр уңдырган урынны.

Баралсаң бәндин артыкка – ярый ла,
Сәнеңдик сайлаган – тазга тарый ла.

Бәне ташлап, күтәрмә бер дә борның,
Йәшем төшсә, ки һич дә уңмас урның.

Йә алдалап, үзеңне бер мут алсын,
Утырыр йиреңне, баргач, ут алсын!

Сәламулла йөрәгем парәсыйга,
Тәнем рухы, күземнең карасыйга.

Сәлам, и куәти рухы рәуаным [477] И куәти рухы рәуаным – и җанымның ургылып торган куәте. ,
Сәлам, и дилбәри җан-у-җиһаным [478] И дилбәри җан-у-җиһаным – и җан һәм дөньялыгымның иясе (гүзәл хуҗасы). !

Сәлам, и миһербани дилнәуазем [479] И миһербани дилнәуазем – и миһербанлы (шәфкатьле) күңел юатучым. ,
Сәлам, и бостанә сәрвийе-назем [480] И бостанә сәрвийе-назем – и бакчалардагы назлы сәрвием. !

Сәлам, и лаләи руй гөлгъөзарем [481] И лаләи руй гөлгъөзарем – и лалә йөзле алсу йөзем. ,
Сәлам, и куәти җан-у-бәһарем [482] И куәти җан-у-бәһарем – и җанымның һәм (тормыш) язымның куәте. !

Бәңа сәнсез бу эчкәнләр кызыл кан,
Бәңа сәнсез ачыйгъ ирер сөчек җан.

Бәңа сәнсез газаб ирер бу рахәт,
Бәңа сәнсез йөрәкдә мең җәрәхәт.

Бәңа сәнсез хәрәм ирер бу сохбәт [483] Сохбәт – сөйләшү, әңгәмәләшү, серләшү. ,
Бәңа сәнсез бу сохбәтләр чү михнәт [484] Чү михнәт – михнәт шикелле. .

Бәңа сәнсез мөсыйбәтдер [485] Мөсыйбәтдер – бәхетсезлектер. мәгъишәт [486] Мәгъишәт – тормыш, яшәү, тереклек. ,
Бәңа сәнсез мәгъишәтләр мәшәкъкъәт.

Сәнең гыйшкың белә ахир үләрмен,
Фиракъең [487] Фиракъең – аерым булуың, аерым торуың. утыйда әксәр [488] Әксәр – бик, күп, көчле. көйәрмен.

Кыйлыбдыр такъәтем такъ иштийакың [489] Кыйлыбдыр такъәтем такъ иштийакың – сиңа көчле мәхәббәтем теләге тәкатемне (сабырымны) җуйды. ,
Ки үртәр хәстә җанымны фиракъең.

Эчәрмен ширбәти һиҗран [490] Ширбәти һиҗран – аерылу ширбәте. һәмишә,
Фиракъида күзем гирйан [491] Күзем гирйан – күзем йәшле. һәмишә.

Сәнең йадың [492] Сәнең йадың – сине йад итү белән. белән гөлзар [493] Гөлзар – гөлбакча, чәчәклек. ачылыр,
Сәне күрмәй йөрәкдә кан сачылыр.

Мән, и бидил [494] Бидил – шәфкатьсез, каты бәгырьле. , сәне къәндин [495] Къәндин – кайдан, кайда. күрәрмен? –
Фиракъең утында бисйар көйәрмен [496] Фиракъең утында бисйар көйәрмен – синнән аерылу утында бик көярмен. .

Сәламулла йөрәкем парәсыйга,
Тәнем рухы, күземнең карасыйга!

Каләм язды бераз монча кәлями [497] Кәлями – кәлямне: сүзне. ,
Кабул идеп ала күргел сәлами.

Боны яздым сәне гайәт сәүгәндин,
Ки гыйшкың утыйла эчем көйгәндин.

Гафил улма, сүзем тот, и нигярем [498] Нигярем – гүзәлем, чибәрем. ,
Ике гыйшык онытмас бере-берен.

Мәгъшукый җан, күзләрем күрде сези,
Шул замандин хәйран әйләде бези.

Күзләрем күрде – сезә улдым биһуш,
Имди сәнсез күңлем һич улмаз хамуш [499] Хамуш улмаз – телсез, тыныч булмас. .

Җәмалең хур кебидер, күзләрең нур,
Кыйла күрмә висалеңдин [500] Висаль – кавышу, күрешү, очрашу. бәни дур [501] Дур – ерак. .

И җаным, кыйл бәнем сүземи кабул,
Шаде-харәм [502] Шаде-харәм – шатлыклы; күңелле. әйләгел, кыйлма мәлүл [503] Мәлүл – күңелсез, боек; кайгылы. .

Әйа мәхбүб [504] Мәхбүб – сөекле, сөйгән яр. , тутый кош сән җиһанда,
Бәнем илә күрешсәнә ниһанда [505] Ниһанда – аулакта, яшерен урында. .

Күңелдин чыккусы юкдыр хыялың,
Дәрига [506] Дәрига – үкенеч, кызганыч. , күрмәдем ширин җәмалең.

Сәлам улсын сәңа, фәлян, ки бәндин,
Ки мондин соң көтәрмен мән дә сәндин.

Робагыйлар чыкарып яздым хатый,
Язмаз ирдем бу хатымны – гыйшкым катый.

Мәгъшукый җан, сән кабул кыйлсаң бәни,
Җан-дилилә [507] Җан-дилилә – җан-күңел илә. бән кабул кыйлдым сәни […]