Габделҗәббар Кандалый - Шигырьләр / Стихи (на татарском языке)

Күз күрергә дилбәри күп [310] Дилбәри күп – күңелгә ягымлылыгы күп. , назәнин – хәйр-ел-бәнат [311] Назәнин – хәйр-ел-бәнат – иң назлы – кызларның гүзәле. ,
Дешләре дил рәгъдидәндер [312] Дил рәгъдидәндер – күңел бизәгедер. , агъзыдыр къәнд-у-нәуат [313] Къәнд-у-нәуат – шикәр, вә нәуат. .

Йөзләре шәмсекъәмәрди [314] Шәмсекъәмәрди – шәмсекамәрдәй: кояш һәм айдай. , мисле тавис рәфтәсе [315] Рәфтәсе – йөреше, хәрәкәте. ,
Ауазы хуш гъәндәлибди [316] Гъәндәлиб – сандугач, былбыл. , тутый кеби гөфтәсе [317] Гөфтәсе – сөйләшүе, сөйләве. .

Һилялә охшар йөзеңә төшде күңлем рәгъбәте [318] Күңлем рәгъбәте – күңелем теләге, мәелем. ;
Күз күрекле йарны сәүмәк әнбийалар сөннәте [319] Әнбийалар сөннәте – пәйгамбәрләр сөннәте (гадәте, кушкан эше). .

Сән икәнсең, белмәс идем, кыйлды мәдех [320] Кыйлды мәдех – мактады. бер фәлян,
Галимә дип, гыйлемле дип кыйлды тәфсил ул бәйан.

Җәмилә [321] Җәмилә – күркәм, матур, гүзәл. дип, кямилә [322] Кямилә – камил, уңган, һәр яктан да килгән. дип, кәлмеш икән һәр тараф,
Къамәте [323] Къамәте – сыны, буй-сыны. йәш тал кебидер, дешләре мисле сәдәф [324] Сәдәф – энҗе кабырчыгыннан эшләнгән зиннәт (төймә); энҗе. .

Маһеруйи [325] Маһеруйи – ай йөзен (айдай йөзен). күрсәм идем, укыр идем күп сәна [326] Сәна – мактау, мактау догасы. ,
Садрыма [327] Садр – садыр: күкрәк, күңел, йөрәк. гәр гъилләт [328] Гъилләт – авыру, чир. улса, гъилләтенә сән дәуа!

Гъилләтемнең юк дәуасы күрмәенчә вәҗһеңи [329] Вәҗһеңи – йөзеңне, чыраеңны. ,
Мәрхәмәт кыйл бу мәризъга [330] Мәризъ – авыру, чирле (кеше). , дидерерсән вәҗгъеңи [331] Дидерерсән вәҗгъеңи – әгәр тидерсәң (гыйшкың) чирен. .

Гәр җәсәдем [332] Җәсәд – тән, бәдән. монда булса, дил вә күңлем сәндәдер,
Бәхри-дәрдкә [333] Бәхри-дәрд – дәрт-хәсрәт диңгезе. гаркъ улыбмын [334] Гаркъ улыбмын – гарык булганмын, батканмын. , – мәгънәсе юк
бәндәдер.

Күрдекем сагъәт җиһанда китде зольмәт, килде нур,
Йә кояш сән, йаки ай сән, йаки җәннәт эчрә хур!

Гыйшыкның пәйаны [335] Пәйаны – ахыры, чиге. юкдыр, баскан туфрак улмаса,
Интиһаи гыйшык улмаз [336] Интиһаи гыйшык улмаз – гыйшыкның соңы (чиге) булмас. , тән череп хакъ [337] Хакъ – туфрак, җир. улмаса.
Гъәрзыхаль итмәк өчен [338] Гъәрзыхаль итмәк өчен – хәлне бәян итмәк өчен. бер намә яздым сәңа мән,
Та беләсән гыйшкъ удына янмышым кап-кара мән!
И гүзәлем, егъламагыл бу гамеңә сән җәзил [339] Сән җәзил – син бик тә, син бик күп. ,
Гамь җөдадин [340] Гамь җөдадин – кайгы-аерылудан. , эш Ходадин – фасбир ул съәбран
җәмил [341] Фасбир ул съәбран җәмил – күркәм сабырлык белән сабыр ит. !
Ятка куйма мәйелеңи – куйсаң, күрерсән вәйлеңи [342] Күрерсән вәйлеңи – хәсрәтеңне, бәла-казаңны күрерсең. ,
Сакла, җаным, гайреләрдин садрең илә зәйлеңи [343] Садрең илә зәйлеңи – күкрәгең белән итәк-чабуыңны. !
Гакыйль улан [344] Гакыйль улан – гакыллы булган. үзенә һәр кемсәи йар әйдәмәс,
Һәр белер-белмәс катында кәшфе әсрар әйләмәс [345] Кәшфе әсрар әйләмәс – серләрне ачмас. .
Йар илән сохбәт [346] Сохбәт – сөйләшү, әңгәмәләшү, серләшү. гаҗәбдер, тәгъне әгъйар [347] Тәгъне әгъйар – читләрнең шелтәсе (ятларның гайбәте). улмаса,
Багъ ара гөл-сәбез хушдыр, михнәти хар улмаса [348] Багъ ара гөл-сәбез хушдыр, михнәти хар улмаса – бакчаларда гөл һәм яшеллек хуштыр, әгәр хурлыклы михнәте (нәтиҗәсе) тигәнәк (чәнечке) булмаса. .
Бөйлә мөстәсна [349] Бөйлә мөстәсна – болай тиңдәшсез (искитәрлек). гүзәлсән, кем сәңа юкдыр бәдәл [350] Бәдәл – алмаш, тиң. ,
Хөснедин, и җан, мөнкъәтыйгъ кыйлмас бәне илла
әҗәл [351] Хөснедин, и җан, мөнкъәтыйгъ кыйлмас бәне илла әҗәл – аның күркәмлегеннән мине әҗәлдән (үлемнән) башка бер нәрсә дә аера алмас. .
Къәсд идәрсә әһле тогъйан [352] Къәсд идәрсә әһле тогъйан – азгынлык әһелләре явыз ният итсәләр. алгалы җаным бәнем,
Нә гамем вар, ки Хода улса мәдәдкярем бәнем [353] Хода улса мәдәдкярем бәнем – Ходай минем ярдәм итүчем булса. ?