Вольга Іпатава - Знак Вялікага магістра

І ў самой Польшчы ў Вітаўта ёсць родзічы – той жа Януш Мазавецкі, муж сястры Дануты. Ён, вядома, ня дасць Вітаўту прытулку, але ж можа пазычыць грошы, спадзеючыся на паслабленне прышлага караля, які ўсе гады, што сядзіць на троне, нялітасціва ставіцца да яго, Вітаўтавага швагра.

Разблытваць усе гэтыя клубкі заселі ў Вавелі палітыкі Кароны, і напружаная цішыня павісла над замкам, нават кухары стараліся цішэй стукаць сваімі катламі ды тарэламі. А па начах, казалі людзі, над Вавелем быў бачны чырванаваты водбліск, нібыта гэта пад гарой сапраўды варочаўся цмок і спрабаваў сваім агнём выплавіць выхад на белы свет, да дзеяў…

Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

Прочитайте эту книгу целиком, на ЛитРес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

варцобы – шахматы

малжонка – жонка

панцырныя баяры – баяры-воі, якія называліся так таму, што ў час вайны былі абавязаныя абараняць радзіму ў складзе войска (сваім “панцырам”).

гаспадар – так у ВКЛ называлі вялікага князя

Вітаўт быў сынам Кейстута(па некаторых крыніцах, Кейстут быў родным братам вялікага князя Альгерда па маці Вользе) і, такім чынам, пляменьнікам Альгерда і стрыечным братам Ягайлы

бедзявеі – верхавыя коні, рысакі

паводле археалагічных раскопак, у самым лідскім замку не было гаспадарскіх пакояў. Мяркуецца, што пакоі ўладальнікаў былі непадалёк ад самога замку.

печнікі, людзі, што паляць печы. На мой погляд, памылковае азначэнне гэтага слова прывяло да таго, што забойцамі Кейстута ў некаторых крыніцах называюцца БРÀТÛ ÆÛБЯНÖЯІ Кучук ды Лісіца, у той час як гэта былі проста печнікі з такімі імёнамі.

вялікакняскі трон

замкі і двары даваліся гаспадаром княства ў так званае дзяржанне – выкарыстанне на пэўны час.

чарніла

некаторыя беларускія даследчыкі абвяргаюць сцверджанні польскіх даследчыкаў, што Ягайла быў непісьменным

Свідрыгайла (у праваслаўі Ëеў, у каталіцтве Баляслаў, каля 1370–1452). Ïасля смерці Вітаўта вялікі князь літоўскі (1430-32).

трасяніца, трасца – малярыя

месца – горад, мястэчка

дзякло – прадуктовая рэнта за выкарыстанне зямельнага надзела. Àддавалася пераважна прадуктамі

гаціць – класці гаці на балоцістых участках дарогі

абозны – займаўся раскватараваньнем войска (ці атрада), выбарам месца пад лагер і яго ўмацаваньнем

рэйзы – кароткія паходы немцаў углыб чужой тэрыторыі

рэзаны – кароткія пасечаныя (абрэзаныя) кавалкі серабра

ручайкі нітак – складзенае ў некалькі нітак прадзіва

пра волатаў: археалагічныя даследванні гавораць пра знойдзеныя шкілеты волатаў (адсюль, мабыць, пайшла і назва “валатоўкі). А. Мулдашаў, усьлед за К. Блавацкай, піша пра сваю тыбецкую эксьпедыцыю, якая пацьвердзіла факты існа- ваньня папярэдняй цывілізацыі і веліканаў, называючы іх лямура-атлантамі

карзно – плашч

корд – кароткі кінжал

Добра, вельмі добра!

рабакі – чарвякі

віслены – гуляшчыя жанчыны.

урокі – заданні, якія даваліся ў гаспадарцы слугам

пенязі – грашовая адзінка ў ВКЛ

паны зацныя – паважаныя людзі гораду

клямры – шнуркі

Лель і Лада – бог і багіня кахання ў старажытных язычнікаў- славянаў

ірый – у дахрысьціянскія часы так называлі рай

у порты ўлез – звычайна хлопчыкі да 12 гадоў хадзілі ў ка- шулях без портак

гуфы – вялікія атрады. Ïочат мог быць зусім невялічкім атрадам.

галузь – вецце

Род і Парадзіхі – старадаўнія славянскія багі плоднасці