Яцек Дукай - Zbiór opowiadań Afryka Medjugorje Iacte Baśń 2

Czytaі historyczne analizy, te dane wejњciowe. Objawienia najczкњciej miaіy miejsce na wsi lub w maіych miejscowoњciach, prawie nigdy w metropoliach. Doznawali objawieс ludzie juї wierz№cy i przewaїnie mіodzi, czкstokroж dzieci. Przewagк miaіy kobiety. Objawiaі siк Jezus, Matka Boska, њwiкci, anioіowie. Za pierwszym razem nigdy w miejscach publicznych. Preferowan№ porк stanowiі њwit; takїe poіudnie. Porк roku - wiosna. Istniaіa korelacja pomiкdzy wiekiem teofantуw, a prawdopodobieсstwem grupowoњci objawienia. Wyraџnie dyskryminowan№ pod ich wzglкdem warstwк spoіeczn№ stanowiіa inteligencja.

Coњ siк poruszaіo za grubymi firanami dїdїu. Wstaі zaciekawiony. Wielka Murzynka pracowaіa rytmicznie w mкtnych strugach ciepіej wody. Co ona tam robi? Post№piі naprzуd osіaniaj№c oczy. Kopaіa њwieїe groby. Dojrzaіa go, wyprostowaіa siк, uњmiechnкіa zapraszaj№co.

- Akurat...! - zazgrzytaі zкbami.

Pobiegі do leprozorium. Torbк miaі prawie spakowan№, zostaіo parк rzeczy wrzuciж. De la Croix coњ czytaі i tylko zerkn№і przez ramiк. Kontener z intrenakiem staі w k№cie. Proszк bardzo, nie jestem zіodziejem. Przecieї poradz№ sobie beze mnie.

Z torb№ na ramieniu pognaі za kaplicк. Pod ruinami koсczyі siк prosty dojazd od wioski; tu, pod wiat№, staіy samochody: rdzewiej№cy minivan i ladcruiser z bebechami na wierzchu. Ladrovera i jeepa brakowaіo. Daniel zajrzaі do minivana. Kluczyki, oczywiњcie, w stacyjce - takie tu panowaіy zwyczaje. Wsiadі. Benzyna - trzy czwarte. Okay. Zapaliі. Usіyszaі rуwny warkot silnika i od razu siк uspokoiі.

Dobrze. (Odetchn№і gікboko). Dobrze, wszystko siк uіoїy. Uda mi siк. Mapa. Miaі wіasn№, ale w duїej skali. Zajrzaі do schowka - jest: laminowana, stara, pokreњlona. Po prawdzie nie bardzo jest siк tu jak zgubiж, to nie pustynia, nie sawanna, droga prowadzi prosto na pуіnocny zachуd i dopiero sto kilometrуw dalej siк rozdziela. Skrzyїowanie jest podpidane "Wodopуj". To њwietnie siк skіada, bo M'Ato idzie z przeciwnej strony. Ile zrobiк na takiej nawierzchni, w deszczu? Trzydzieњci-czterdzieњci. Za gуra cztery godziny powinienem byж bezpieczny.

Gdy przejeїdїaі przez Mutawahк, z wnкtrza niskich chat odprowadzali go wzrokiem tubylcy, apatyczni o tej porze. Zastanawiaі siк, ilu z nich uciekіo na wieњж o zbliїaniu siк niedobitkуw Armii Wyzwoleсczej. Raczej niewielu. A przecieї skoro Ducheй wiedziaі dzisiaj, oni wiedzieli wczoraj. Mimo to pozostali. Nie rozumiaі tego. Mogli nie mieж toalet, ale na pewno mieli telewizory i widzieli, co bojownicy z s№siedniego kraju robi№ z miejscow№ ludnoњci№. Na granicy dїungli staі Murzyn Wroсskiego, pomachaі mijaj№cemu go Redingowi. Na pewno miaі przy sobie krуtkofalуwkк.

Daniel wі№czyі radio, poszukaі angielskojкzycznej stacji. Samo w sobie zadanie - prawie wszкdzie lec№ piosenki po angielsku, trzeba czekaж serwisуw, їeby siк przekonaж. W myњlach sprawdzaі listк: paszport - w torbie; gotуwka - trzysta dolarуw, kilkadziesi№t funtуw. Trzeba podzieliж na іapуwki...

Chryste Panie, przecieї ja nie mam wizy! Jestem tu nielegalnie! Їaden celnik na lotnisku mnie nie przepuњci - w kaїdym razie nie za bakszysz, na jaki mnie staж. Zgіoszк siк do ambasady - ale bкdк musiaі siк jakoњ wytіumaczyж. Wskazaж KS? Dopiero siк wkopiк...!

Kl№і i waliі piкњci№ w kierownicк, znowu przeraїony i wњciekіy. Cholerna Voestleven! Nawet nie musiaіa groziж - groџba jest tak oczywista, їe tylko taki kretyn jak ja mуgіby j№ przeoczyж.

Zatrzymaі samochуd, wyі№czyі silnik. Znowu deszcz zawatowaі mu uszy, deszcz i trzaski radiowe. Wyі№czyі odbiornik. Њwiat za szybami byі gniazdem њmierci, zarastaі okna matowym bielmem. Schwycony nagі№ klaustrofobi№ Daniel otworzyі drzwiczki. Zapach afrykaсskiego deszczu wydaі mu siк nagle dziwnie orzeџwiaj№cy.

Siedziaі tak, zamkniкty w ciasnej klatce zmysіуw, niezdolny do podjкcia їadnej decyzji, dokonania koniecznego wyboru. Zawrуciж - њmierж; nie pewna, lecz jednak prawdopodobna. Jechaж dalej - przesіuchania, proces, grzywna, wiкzenie, diabli wiedz№, co, imaginacja strachu pracuje peіn№ par№; i nie do unikniкcia.

Walka tchуrza z oportunist№, pomyњlaі. I kto tu wygra? "Nкdzny pкtak".

Wyj№і telefon.

- Bella.

Dіugo. Wreszcie.

- Tak?

- Gdzie jesteњ? W domu?

- Daniel? Nie. Jadк do Espozito.

- Cholera.

- A co?

- Potrzebujк numer Swansona.

- Tego adwokata?

- No. Zostawiіem e-notatnik w Londynie, a wiem, їe do terminarza go nie przepisaіem, ani nie przekopiowaіem bazy do satki.

- Na co ci tam Swanson?

- Muszк siк jakoњ urwaж; pamiкtasz, mуwiіem ci o tutejszych maoistach...

- Aha, skansen dwudziestego wieku z їywymi atrakcjami.

- Moїesz sobie їartowaж, ale dostaіem potwierdzenie, їe parк tysiкcy tych pojebaсcуw idzie przez granicк prosto na nas i nie mam zamiaru...

- ...

- ...

- Daniel?

- ...

- Daniel?

- ...

- Daniel, do cholery, nie rуb takich kawaіуw!

- ...

- Jezu, Daniel!

Obaj mieli kaіasznikowy, proletariusze wszystkich krajуw od prawie wieku і№cz№ siк pod tym znakiem. Stali i gapili siк na Daniela, nawet specjalnie nie celuj№c - ale palce spoczywaіy na spustach, nie na osіonach. Mіodszy byі pуіnagi, czarny tors lњniі od deszczu; starszy miaі na sobie panterkк z jeszcze nie zaszytymi dziurami po kulach. Panterka stanowiіa czкњж standardowego umundurowania oddziaіуw rz№dowych, nawet nie zdarto z niej naszywek. Dla odrуїnienia mкїczyzna nosiі zatem na lewym ramieniu opaskк z logo zawieraj№cym miкdzy innymi czarn№, zaciњniкt№ piкњж i czerwon№ gwiazdк. Daniel dobrze znaі to logo: telewizyjne kanaіy newsowe opatrywaіy nim wszystkie informacje dotycz№ce Armii Wyzwoleсczej M'Ato.

Їoіnierze zaczкli їartowaж miкdzy sob№. Daniel siedziaі jak skamieniaіy, zdobywszy siк jedynie na maіy ruch palca, ktуrym wyі№czyі telefon. Ze strachu prawie nie mуgі oddychaж. Baі siк teї zmieniж pozycjк ciaіa i miкњnie drкtwiaіy mu boleњnie.

Tamci jeszcze poњmiali siк, po czym mіodszy obszedі samochуd od tyіu, znikaj№c Danielowi z oczu. Starszy (Jezu, przecieї on nie ma nawet trzydziestki; a tamten drugi to jeszcze nastolatek) ruchem lufy wyprowadziі Daniela z wozu i ustawiі przed mask№. Daniel, ktуremu nie chciaіo siк wczeњniej ubraж koszuli, przyjmowaі teraz wodne bicze na nagie plecy. Mіodszy wyj№і z minivana torbк, poіoїyі przed szyb№, szarpn№і za zamek. Starszy podszedі do niego i zaczкli wyrzucaж zawartoњж. Starszy wyj№і golf Redinga i odwiesiwszy karabinek na pasku, j№і przymierzaж mokre ubranie. Byі teraz odwrуcony do Daniela tyіem. Mіodszy szczerzyі zкby. Zaњmiawszy siк z jakiegoњ dowcipu towarzysza, uniуsі kaіasznikowa i strzeliі Danielowi w gіowк.

Daniel Reding zrozumiaі, їe umrze moment wczeњniej, kiedy jeszcze wisiaі w powietrzu gardіowy њmiech Murzyna; moїe wіaњnie dziкki temu њmiechowi. Natychmiast przeskoczyі do stanu euforii: gіowa lekka, dіonie mrowi№, pusta energia spіywa nerwowodami. Skoczyі na tego w panterce i zacz№і waliж jego іbem o karoseriк, torba spadіa w bіoto. Strzaі, ktуry przeszedі tuї obok, usіyszaі, ale w ogуle nie zwrуciі uwagi. Њmiaі siк i szarpaі gіow№ Murzyna na wszystkie strony, jakby postanowiwszy wyіadowaж caі№ tк nadmiarow№ energiк w prуbach oderwania jego czaszki od krкgosіupa.

Potem siк wszystko pomieszaіo, bo tamten przewrуciі siк na ziemiк, wpуіzapl№tany w zielony golf oraz rzemieс kaіasznikowa, poci№gaj№c za sob№ Daniela. Mіodszy їoіnierz skakaі nad nimi wykrzykuj№c coњ w deszcz (zapewne przekleсstwa) i na przemian: skіadaj№c siк do strzaіu i kopi№c skікbione ciaіa. W koсcu (po piкciu sekundach) albo rozeџliі siк aї do tego stopnia, albo teї obsun№і przez nieuwagк palec, bo wystrzeliі w walcz№cych caі№ seriк.