Carlos Rasch: Taniec potworów

Ze świecących mas, z kosmicznego mrozu i z kosmicznej nocy powstały w wielu światach istoty obdarzone rozumem. Wiele trudu, niezliczonych pomyłek i bolesnych ofiar trzeba było, by we wszechświecie powstało rozumne życie. Ale raz powstawszy, zwycięża. To ono jest najwyższym dobrem w całym kosmosie. Pamiętajmy więc o tym i utrzymujmy dobrosąsiedzkie stosunki! Przekazujemy wam też w posiadanie naszego tłumacza — Uniwersalnego Robota Towarzyszącego Sem3Seta, który stanie się waszym przewodnikiem podczas naszej nieobecności.

Pal Torsen ze zdumieniem wpatrywała się w widoczny na ekranie umieszczonym w sali kulisty statek kosmiczny, którym za kilka lat powrócą na Ziemię, by zademonstrować w ten sposób konkretny dowód przyjaźni i gościnności panującej wśród wysoko rozwiniętych cywilizacji kosmosu.

— No, stary — zwrócił się Sem3Set do swego nowego dowódcy — cieszysz się z tego prezentu, czy też chętniej zamieniłbyś mnie na ogromną trąbę świetlną, którą do nas przybyliście?

Pytanie robota wytrąciło Hassana z podniosłego nastroju. Na jego twarzy pojawił się kpiący uśmieszek:

— Sem, stary, jesteś tak niepowtarzalny, że chyba będziemy musieli z ciebie zrezygnować. Nie bylibyśmy w stanie zrewanżować się gospodarzom niczym równie oryginalnym, nawet naszą świetlną trąbą, starą, poczciwą TransSol1.