Larry Niven - De splinter in gods oog

‘Zo voelt het ook aan.’

Rod knipte met zijn vingers tegen het dunne vel papier in haar hand. ‘Arrogant als de hel. Inderdaad, ja. Ik vond het ook een beetje stuitend, maar ik heb het me niet zo aangetrokken als jij. Ik sta al een hele tijd onder iemands bevelen. Mijn hele leven al, feitelijk.’

‘Het is anders wel de eerste keer dat je het bevel gekregen hebt met iemand te trouwen, neem ik aan.’

‘Jawel. Maar hebben we iets van dien aard niet allebei zien aankomen? In politiek opzicht vanuit een standpunt van het Keizerrijk bekeken, is een huwelijk tussen ons een veel te gunstige verbintenis om zo’n kans voorbij te laten gaan. We krijgen al die privileges, die bezittingen, die titels, en nu wordt ons de rekening gepresenteerd. Stom geluk dat we van elkaar houden, want we hebben dit te danken aan —’

‘Aan wie?’ wilde ze weten.

Rod grinnikte; hij kon zich niet bedwingen. Het denkbeeld was onweerstaanbaar grappig. ‘Aan Kevin Renner. Het Keizerrijk bestaat met het doel het Kevin Renner gemakkelijker te maken voor toerist te spelen. We hebben dit aan Renner te danken, en we worden goed betaald voor dat privilege, en hij plukt er de vruchten van.’ Ze stond paf. ‘Denkt hij er werkelijk zo over? Mijn God, ja, dat doet hij inderdaad! Hij commandeerde me naar je kajuit te gaan!’

‘Wat? Wat heeft-ie gedaan?’

Ze giechelde. ‘Gewoon te gek. We zouden het hem eigenlijk op de man af moeten vragen, alleen om eens te kijken wat hij doet. Maar laat me dit eerst eens even uitlezen, Rod.’

ALINEA IK HEB CARTE BLANCHE OM ANDERE LEDEN VAN COMMISSIE TE BENOEMEN STOP REKEN OP JOUW HULP STOP IEDEREEN BINNEN AFSTAND VAN VIJFTIG PARSECS WENST ER DEEL VAN UIT TE MAKEN STOP GEZIEN DE VOLMACHTEN DIE ZIJNE MAJESTEIT ONS GEGEVEN HEEFT KAN IK HET ZE NIET KWALIJK NEMEN STOP JE EERSTE TAAK ZAL ZIJN MIJ TE HELPEN BIJ AANWIJZEN OVERIGE LEDEN VAN COMMISSIE STOP TWEEDE ZAL ZIJN RANGSCHIKKEN VAN BEWIJSMATERIAAL EN OPSTELLING GETUIGENLIJST STOP

ALINEA ADMIRAAL KUTUZOV HEEFT OPDRACHT JE AAN BOORD VAN KOERIERSSLOEP TE ZETTEN VOOR TERUGKEER NAAR NIEUW-SCHOTLAND MET MAXIMUM TOELAATBARE SNELHEID STOP BRENG SALLY MEE ALS HET JE GOEDDUNKT EN SCHEEPSARTS DIT GOEDKEURT STOP ADMIRAAL ZAL VERANTWOORDELIJKHEID VOOR HORACE BURY OVERNEMEN STOP MAAK VOORT STOP GEEF SALLY ZOEN VAN ME STOP SPATIE SPATIE GROETEN BENJAMIN BRIGHT FOWLER KOMMA SENATOR HAAKJE VOORZITTER BUITENGEWONE KEIZERLIJKE COMMISSIE EN GEVOLMACHTIGDE VAN ZIJNE MAJESTEIT LEONIDAS IX HAAKJE SPATIE EINDE BERICHT XX

‘Mag ik mee met de koerierssloep?’ vroeg ze.

‘Dat mag je zelf beslissen. Je bent lichamelijk fit genoeg. Zou je het willen?’

‘Ja — er valt een heleboel te regelen voordat de Splinters daar aankomen — Mijn God, we moeten al die problemen met betrekking tot de Splinters oplossen, en dan is daar de bruiloft Rod, besef je wel wat ’n gebeurtenis een huwelijk tussen het Hof van Crucis en de erfgename van de familie Fowler voor zo’n provinciale hoofdstad zal zijn? Ik zal drie secretaresses nodig hebben, aan oom Ben zullen wc niets hebben, en we zullen een receptie voor de Splinters moeten organiseren, en — O, laat maar. Waar waren we ook alweer gebleven?’

Kutuzov en Mikhailov sloofden zich uit om het afscheidsdiner voor Rod en Sally tot een bijzondere gebeurtenis te maken. De koks van de Lenin zwoegden er een hele dag aan om een traditioneel Ekaterinees feestmaal te bereiden: dozijnen verschillende gangen, soepen, pasteien, gebraad, gevulde druivebladeren uit de hydroponische moestuin, sjisjkebab, kortom een eindeloze stroom gerechten; en tussen de gangen door dronken ze kleine glaasjes wodka. Het was onmogelijk gedurende de maaltijd te praten, want zodra ze met de ene gang klaar waren brachten de hofmeesters van de MacArthur de volgende alweer binnen, of voerden de Mariniers van de Lenin, om de spijsvertering even rust te gunnen, dansen uit die van de Russische steppen naar de heuvels van St.-Ekaterina overgebracht waren en al negenhonderd jaar lang in ere gehouden werden door fanatici als Kutuzov. Eindelijk vertrokken de muzikanten en haalden de hofmeesters de schalen en de borden weg, waarna de gasten thee kregen en nog meer wodka. De jongste cadet van de Lenin bracht een toast uit op de Keizer, waarna kapitein Mikhailov een toast uitbracht op de Tsarewitsj Alexander, terwijl de admiraal stralend toekeek. ‘Hij kan een aardige show opvoeren wanneer de angst hem geen parten speelt,’ fluisterde Renner Cargill toe. ‘Nooit gedacht dat ik ooit zo iets zou zeggen — Nou komt het. De Tsaar gaat zelf een toast uitbrengen. Op wie valt er nog te toasten?’

De admiraal stond op en hief zijn glas. ‘Ik wil nog een ogenblik wachten met mijn heildronk,’ zei hij met een dikke tong. Het was mogelijk dat de talloze glaasjes wodka hun uitwerking op hem begonnen te krijgen, maar niemand kon daar zeker van zijn. ‘Kapitein Blaine, wanneer wij elkaar volgende keer ontmoeten, zullen rollen omgedraaid zijn. Dan zult u mij moeten vertellen hoe met Splinters om te springen. Ik benijd u die opgave niet.’

‘Waarom zit Horvath eigenlijk zo zuur te kijken?’ fluisterde Cargill.

‘Hij kijkt alsof iemand ’n kikker in z’n kooi gestopt heeft.’

‘Jae. Is ’t nie mogelijk dat hij ’n zetel in gindse Commissie wil?’ vroeg Sinclair.

‘Ik durf wedden dat dat het is,’ deed Renner een duit in het zakje. ‘Ik zou er zelf ook niets op tegen hebben daar deel van uit te mogen maken.

‘Dat geldt voor iedereen hier,’ zei Cargill. ‘En hou nou je mond en luister.’

‘Er is nog méér waarmee wij Heer Blaine moeten feliciteren,’ hoorden ze Kutuzov zeggen, ‘en dat is waarom ik nog even met heildronk gewacht heb. Aalmoezenier Hardy heeft mededeling.’ David Hardy stond op. Er was een brede en vrolijke grijns op zijn gezicht. ‘Vrouwe Sandra heeft mij de eer verschaft, formeel aankondiging te mogen doen van haar verloving met Gevolmachtigde Heer Blaine,’ zei Hardy. ‘Privé heb ik hen al gefeliciteerd — laat ik thans ook de eerste zijn dit in het openbaar te doen.’

Iedereen begon door elkaar te praten, maar de admiraal legde hen het zwijgen op. ‘En nu mijn heildronk,’ zei Kutuzov. ‘Op de toekomstige Markiezin van Crucis.’

Blozend zat Sally daar, terwijl de anderen opstonden en hun glazen ophieven. Nu is het dus officieel, dacht ze. Ik zou er nu niet meer onderuit kunnen als ik dat zou willen — niet dat ik dat doe, maar het is nu allemaal zo onherroepelijk…

‘En ook op Mevrouw de Gevolmachtigde,’ voegde Kutuzov eraan toe. Opnieuw dronken ze allemaal. ‘En op Mijnheer de Gevolmachtigde. Een lang leven en vele kinderen. Moge u ons Keizerrijk beschermen, wanneer u straks met Splinters onderhandelt.’

‘Onze dank,’ zei Rod. ‘We zullen ons best doen, en ik ben de gelukkigste man ter wereld, dat spreekt vanzelf.’

‘Misschien wil Vrouwe Sandra wat zeggen,’ dronk Kutuzov aan.

Ze stond op, maar wist niets te bedenken. ‘Ik dank u allen,’ stamelde ze, en ging vlug weer zitten.

‘Alwéér sprakeloos?’ vroeg Rod ondeugend. ‘En dat nog wel met al die mensen om ons heen — ik heb een zeldzame kans voorbij laten gaan!’ Daarna verdween de formaliteit als sneeuw voor de zon. Allen verdrongen zich om hen heen.

‘Al het geluk dat u zich maar wensen kunt,’ zei Cargill, terwijl hij Rod krachtig de hand schudde. ‘En dat meen ik van harte, meneer. En het Keizerrijk had geen betere keuze kunnen doen voor de Commissie.’

‘Ge zult toch nie trrouwen voorrdat wij daarrginds arriveerr’n?’ vroeg Sinclair, ’t Zou nie éérrlijk zijn in mijn stad te trrouwen zonderr dat ik daarrbij ben.’

‘We weten nog niet precies wanneer,’ zei Sally tegen hem. ‘Maar in ieder geval niet voordat de Lenin aankomt. U bent natuurlijk allemaal uitgenodigd op de bruiloft.’ En dat geldt ook voor de Splinters, voegde ze er voor zichzelf aan toe. En ik vraag me af wat die ervan zullen denken?