Larry Niven - De splinter in gods oog

Op weg terug naar zijn kajuit las hij het bericht nog eens voor de tweede keer. Sally stond op toen hij binnenkwam. ‘Rod, zo raar heb ik nog nooit iemand zien kijken!’

‘Heb ’n brief gekregen,’ zei hij.

‘O — nieuws van thuis?’

‘Iets in die geest, ja.’

Ze glimlachte, maar haar stem klonk verwonderd. ‘Hoe gaat het met iedereen? Maakt je vader het,goed?’ Rod scheen erg nerveus en opgewonden, maar hij was te opgewekt om slecht nieuws ontvangen te kunnen hebben. Wat had hem dan zo van zijn stuk gebracht? Het was alsof hij een of andere opdracht uit te voeren had, iets wat hij graag wilde, maar waarvoor hij toch een beetje bang was —

‘Mijn familie maakt het uitstekend. En die van jou ook trouwens — maar dat zul je spoedig genoeg zelf te horen krijgen. Senator Fowler is namelijk op Nieuw-Schotland.’

Vol ongelovige verbazing keek ze hem aan. ‘Oom Ben is hierheen gekomen? Maar waarom?’

‘Hij zegt dat hij zich zorgen begon te maken over jou. Er was niemand om voor je te zorgen, en dus moest hij —’ Ze stak haar tong tegen hem uit en graaide naar het bericht. Ondanks de acceleratie van anderhalve gee zag Rod kans haar behendig te ontwijken.

‘Goed dan,’ zei hij. Hij lachte, maar het klonk geforceerd. ‘De Keizer heeft hem gestuurd. Als zijn persoonlijke afgevaardigde en om als voorzitter op te treden van een Keizerlijke Commissie die met de Splinters moet onderhandelen.’ Rod zweeg even. ‘En jij en ik zijn allebei tot lid van die Commissie benoemd.’

Eerst keek ze hem niet-begrijpend aan. Maar toen begon het langzaam tot haar door te dringen en zette ze grote ogen op. Dit was een professionele erkenning die alles te boven ging waarvan ze ooit had kunnen dromen.

‘Proficiat, gevolmachtigde,’ lachte Rod. Met beide handen greep hij haar bij haar middel en hield haar op armslengte van zich af. ‘En de Heer Voorzitter van Zijner Majesteits Buitengewone Commissie heeft me tevens gevraagd wanneer we gaan trouwen. Ik vind dat een redelijke vraag.’

‘Maar — ik — Rod — we —’ Ze hapte naar adem.

‘Bij God, ik heb kans gezien je sprakeloos te laten staan. Eindelijk weet je eens een keer niet wat je zeggen moet.’ Hij maakte van de gelegenheid gebruik om haar een zoen te geven. En toen nog een. Die nam heel wat tijd in beslag.

‘Het lijkt me beter dat ik die brief maar eens lees,’ zei ze, toen ze zich van elkaar losmaakten. ‘Als je zo goed zou willen zijn.’

‘Je hebt de vraag van je oom nog steeds niet beantwoord, en eerder krijg je die brief niet te lezen.’

‘Zijn vraag!’ Haar ogen schoten vuur. ‘Rod Blaine, als ik úberhaupt met iemand trouw — Iet wel, als — dan zal hij me dat zélf moeten vragen!’

‘Goed dan. Vrouwe Sandra Liddell Leonovna Bright Fowler, wil je met me trouwen?’ Zijn stem klonk nu niet schertsend meer, en hoewel hij probeerde te blijven grijnzen, lukte hem dat al evenmin. Hij keek als een jongetje van vier, dat op het punt staat voor het eerst bij het Kerstmannetje op schoot te gaan zitten. ‘Zodra we op Nieuw-Schotland terug zijn —’

‘Ja, natuurlijk wil ik met je trouwen — wat, op Nieuw-Schotland? Maar Rod, je vader zal verwachten dat we aan het Hof zullen trouwen. Al onze vrienden zijn op Sparta —’

‘Het lijkt me beter dat je eerst maar eens die boodschap leest, liefste. Het zou wel eens een poosje kunnen duren voordat we naar Sparta kunnen gaan.’ Hij overhandigde haar het bericht en ging op de leuning van de stoel zitten, waarin ze zich liet zakken. ‘Het staat allemaal in dit gedeelte.’ Hij wees het haar aan.

EERSTE REACTIE HIER ONZEKER OF ZE NU HELD OF SCHURK VAN JE MOETEN MAKEN STOP VERLIES VAN MACARTHUR BIJ ADMIRALITEIT NIET MET VREUGDE BEGROET STOP CRANSTON SPRONG UIT ZIJN VEL STOP ARMSTRONG ZEI AANHALINGSTEKENS HOE KAN IEMAND VERDOMME EEN SLAGKRUISER VERLIEZEN AANHALINGSTEKENS STOP

ALINEA RAPPORT KUTUZOV IN JOUW VOORDEEL STOP KUTUZOV NEEMT VOLLEDIGE VERANTWOORDING OP ZICH VOOR VERLIES STOP KUTUZOV BERICHT MOGELIJK DAT HOGERE KASTEN SPLINTERWEZENS MACARTHUR VAN ONGEDIERTE, HADDEN KUNNEN ZUIVEREN MAAR ZIJN BESLUIT RISICO DAT TECHNOLOGISCHE GEHEIMEN KEIZERRIJK IN GEVAAR GEBRACHT ZOUDEN WORDEN TE GROOT STOP KUTUZOV NOG STEEDS NIET ZEKER VAN OMVANG DREIGING VAN SPLINTERWEZENS MAAR ADVISEERT ADMIRALITEIT GROTE SLAGVLOOT TE VERZAMELEN STOP VOLGENS RAPPORT HORVATH SPLINTERWEZENS VRIENDSCHAPPELIJK GEZIND GEEN VLOOT NODIG EN SPLINTER WEZENS AANHALINGSTEKENS GROOTSTE BUITENKANSJE VAN HELE GESCHIEDENIS AANHALINGSTEKENS STOP PROBLEEM IN MIJN SCHOOT GEWORPEN STOP

‘En in die van ons,’ zei Rod. ‘Maar lees verder.’

ALINEA OP LAST VAN ONZE SOUVEREIN BEN IK THANS VOORZITTER BUITENGEWONE KEIZERLIJKE COMMISSIE VOOR ONDERHANDELINGEN MET BUITENAARDSE WEZENS STOP OP PERSOONLIJKE AANWIJZING VAN ZIJNE MAJESTEIT ZIJN RODERICK HEER BLAINE HAAKJE DAT BEN JIJ MAAR JE HAD HET BIJNA VERSPEELD DOOR JE SCHIP TE VERLIEZEN STOP MAAK DAAR GEEN GEWOONTE VAN HAAKJE EN VROUWE SANDRA BRIGHT BENOEMD TOT GEVOLMACHTIGDEN STOP COMMISSIE GENIET VOLLEDIGE BEVOEGDHEID OM IN NAAM VAN SOUVEREIN TE HANDELEN STOP GEVOLMACHTIGDEN DIENEN OP NIEUW-SCHOTLAND TE BLIJVEN TENZIJ RAADZAAM BUITENAARDSE AFGEVAARDIGDEN NAAR SPARTA TE BRENGEN STOP

ALINEA MOCHT COMMISSIE BESLUITEN DAT BUITENAARDSE WEZENS DREIGING OF POTENTIËLE DREIGING VOOR KEIZERRIJK BETEKENEN DAN ZAL COMMISSIE IN SAMENWERKING MET ONDERKONING TRANSKOLENZAK DIE MAATREGELEN TREFFEN DIE ONMIDDELLIJK NODIG GEACHT WORDEN STOP HEB JE NOG VOORSTELLEN VRAAGTEKEN ALINEA ROD TENZIJ DIE SPLINTERS SIMPELE BOERUN ZIJN EN DEZE VERKENNING HEEFT ME VAN TEGENDEEL OVERTUIGD ZULLEN JIJ EN SALLY NOG LANGE TIJD DAAR MOETEN BLIJVEN STOP NEEM AAN DAT JE VERSTAND NOG BIJ ELKAAR HEBT EN DUS VERLOOFD BENT MET SALLY STOP WANNEER IS BRUILOFT VRAAGTEKEN JE VADER STUURT ZIJN ZEGEN STOP IK OOK STOP MARKIES VERWACHT DAT JULLIE VOLGENDE KEER DAT HIJ JE ZIET GETROUWD ZULLEN ZIJN STOP ALS JE SOMS DENKT DAT MARKIES EN IK DIT BEKOKSTOOFD HEBBEN DAN HEB JE NOG NIETS MEEGEMAAKT STOP ZIJNE MAJESTEIT KEURT ONMIDDELLIJK HUWELIJK GOED STOP JE MOEDER EN KEIZERIN STUREN HUN ZEGEN STOP

‘Maar als ik nou eens nee zei?’ vroeg Sally op hoge toon. ‘Dat is het” arrogantste staaltje dat ik ooit heb meegemaakt!’

‘Maar je hébt geen nee gezegd. Je hebt ja gezegd.’ Hij boog zich voorover om haar een stevige zoen te geven.

Ze worstelde zich los en hij zag dat ze echt kwaad was. ‘Verdomme.’ Haar stem had ineens een heel diepe en duidelijke klank. ‘Verdomme. “Zijne Majesteit keurt goed” — God nog toe! Als ik je nu afwees zou het hoogverraad zijn!’

‘Ik heb het je anders wel degelijk daarvóór gevraagd,’ wees hij haar terecht. ‘En jij hebt erop geantwoord. Daarvóór.’

‘Heel listig. O, schei uit met me aan te kijken als een kleine schooljongen. Ja, ik wil echt met je trouwen. Maar het staat me bepaald niet aan op commando iets te moeten doen wat ik toch al uit eigen vrije beweging wilde doen.’

Hij keek haar onderzoekend aan. ‘Jij bent er een lange tijd onder vandaan geweest. Ik nooit.’

‘Wat bedoel je?’

‘De verplichtingen die bij die titels van ons horen. Eerst was je onderweg om primitieve beschavingen te gaan bestuderen — je eigen vrije verkiezing. In plaats van mijn Wanderjahr ben ik naar de Academie gegaan. Toen raakte je in dat gevangenenkamp verzeild, maar zelfs in die afschuwelijke hel stond je niet onder enig gezag dat je respecteren kon.’ Hij koos zijn woorden met zorg. Sally zag rood van kwaadheid. ‘Daarna kwam je aan boord van de MacArthur. Als gast. Je stond toen onder mijn gezag, weet je nog? En je had zóveel respect voor dat feit —’

‘Nou góéd, ik ben als verstekeling meegegaan toen we die Gekke Gerrit-verkenner opbrachten. Je weet best waarom.’

‘Maar al te goed. Vervolgens kwamen we op Nieuw-Schotland, waar jij zo ongeveer de hoogste in rang was van de hele omgeving. Dat vond je best fijn, hè? En de weinige mensen die boven je stonden, hadden er geen belangstelling voor je ergens toe te dwingen. En toen op naar Splinter Alpha, en al die tijd heb je precies datgene gedaan wat je in je leven verlangde te doen. Je bent er een lange tijd onderuit geweest. En nu hebben ze je weer teruggestopt in je doos.’