Ага, задаткі ад прыроды. А хто імі валодае — вы, уроды? Ён не толькі вялікі дурань, а яшчэ і не меншы задзіра. Крый бог, каб у яго яшчэ не было задатку баязлівасці, што стрымлівае яго гарачку ў сварках. Тады б, як кажуць разумныя людзі, яго б скора азадачыла магіла.
СЭР ТОБІ
Клянуся гэтай рукой, мярзотнікі і плеткары ўсе тыя, хто так гаворыць пра яго. Хто яны?
МАРЫЯ
Тыя самыя; яны яшчэ і дадаюць, што ваш «Чыкчырык» напіваецца штовечара, як жаба гразі, у вашай жа кумпаніі.
СЭР ТОБІ
Дык чалавек жа п’е за здароўе маёй пляменніцы. I я буду піць за яе здароўе, аж пакуль не захрасне праход у маім горле і не высахне дно ў вінных бочках Ілірыі. Той палахлівец і смаркач, хто не стане піць за здароўе маёй пляменніцы і піць датуль, пакуль у яго мазгах не закруціць, як у завіруху. Вось так, языкастая пакаёвачка, ці як гэта па-латыні? — castiliano vulgo. А вось і лёгкі на ўспаміне сам Эндру.
Уваходзіць сэр ЭНДРУ ЭГ'ЮЧЫК.
СЭР ЭНДРУ
Сэр Тобі Бэлч! Як маецеся, сэр?
СЭР ТОБІ
Мілейшы мой сэр Эндру!
СЭР ЭНДРУ
Блаславі вас бог, куслівая прыгажуня.
МАРЫЯ
I вас таксама, сэр «Бледнашчочка».
СЭР ТОБІ
Тупай-тупай, сэр Эндру, і смялей!
СЭР ЭНДРУ
Што за яна?
СЭР ТОБІ
Камерыстка маёй пляменніцы.
СЭР ЭНДРУ
Дабрэйшая міс Тупай, мне б хацелася пазнаёміцца з вамі бліжэй.
МАРЫЯ
Мяне завуць Марыя, сэр.
СЭР ЭНДРУ
Дабрэйшая міс Мэры Тупай...
СЭР ТОБІ
Вы памыляецеся, высакародны рыцар, «тупай» значыць пад’язджай, падлашчвайся, атакуй і кладзі на лапаткі.
СЭР ЭНДРУ
Ах, вось што яно такое — «тупанне». Страшнавата, скажу вам, падтупваць да такой у кампаніі, дальбог.
МАРЫЯ
Да пабачэння, сэры пустасмехі!
СЭР ТОБІ
Доблесны рыцар, калі ты яе так адпусціш,— закляну, каб рука твая ва векі вякоў не агаляла клінка.
СЭР ЭНДРУ
Чуеце, міс, калі я вас так адпушчу, то руцэ маёй ніколі не агаляць майго начыння. Ці вы, золатка, думаеце, што ў вашы ручкі трапіў няўмека?
МАРЫЯ
Шкада, што вы не пабывалі ў маіх руках, сэр.
СЭР ЭНДРУ
З прыемнасцю пабываю, ягадка. Вось вам мая рука.
МАРЫЯ
Рука не парука, сэр. Я б вам раіла занесці вашу руку ў паграбок і акрапіць чым-небудзь.
СЭР ЭНДРУ
Навошта, сэрцайка маё? Што азначае ваша метафара?
МАРЫЯ
Тое, што яна ў вас сухаватая, сэр.
СЭР ЭНДРУ
Думаю, што так. Я не такі асёл, каб пры падобных справах утыкаць рукі ў што-небудзь мокрае. Але ўсё-такі, што значыць ваш жарт?
МАРЫЯ
Сухі жарт, сэр.
СЭР ЭНДРУ
А ў вас іх па завязку?
МАРЫЯ
А як жа, сэр. Паўнютка, паўнюсенька; і на кожным пальчыку па жарціку. А цяпер, калі я адпускаю вашу руку, яны ўсе — фырр, і я — за імі ўслед. ( Выходзіць .)
СЭР ТОБІ
О, рыцар, табе не хапае добрага кубка канарскага іскрыстага. Ніколі мне не даводзілася бачыць, каб ты так нізка падаў.
СЭР ЭНДРУ
I мне думаецца, што ніколі; магчыма, аднак, толькі тады, калі я падаў ад канарскага. Часамі, праўда, здагадваюся, што ў гэтым чарапку розуму столькі ж, як і ў любога іншага хрысціяніна — простага чалавека. Уся мая бяда, мабыць, у тым, што я вялікі ядок мяса, і думаю — гэта шкодна маім мазгам.
СЭР ТОБІ
Несумненна.
СЭР ЭНДРУ
О, калі б я ў гэтым не сумняваўся, я даў бы сабе зарок і ў рот яго не браць. Заўтра я ад вас адбываю, сэр Тобі.
СЭР ТОБІ
Pourgui, мой дарагі рыцар?
СЭР ЭНДРУ
Што значыць «pourgui»? Ехаць ці не ехаць? Ах, ах, лепш бы мне было патраціць той час, які я змарнаваў на фехтаванне, танцы і паляванне на мядзведзяў,— на вывучэнне моў. На жаль, мне не хапае красамоўства. Адразу відаць — не займаўся чалавек віційствам.
СЭР ТОБІ
А каб займаўся, дык што — на галаве ў цябе звілося б цэлае гняздо?
СЭР ЭНДРУ
А ты думаешь, што ад гэтага валасы палепшалі б.
СЭР ТОБІ
Безумоўна, ты ж бачыш, што без віційства яны ў цябе не віліся.
СЭР ЭНДРУ
Але і без завіткоў яны мне ўсё-такі да твару, га?
СЭР ТОБІ
Дзіва што, завісаюць, як кудзеля з прасніцы; баюся, што якая-небудзь папрадуха зашчэміць цябе паміж каленяў і пачне іх сукаць на верацяно.
СЭР ЭНДРУ
Дальбог жа, заўтра я еду, сэр Тобі. Вашу пляменніцу пабачыць немагчыма. А калі б і пашчасціла, то — чатыры супроць аднаго — я мог бы быць самым першым, каго яна і знаць не захоча. Тут сам граф пускае па ёй слінкі.
Читать дальше