Уільям Шэкспір - Тры камедыі

БЯРОН, ТЫТАНІЯ і СВІТА выходзяць .

ПУК

( Выходзіць .)

Канец

«Даруйце мне» (італ.).

Авідзій тут маецца на ўвазе як аўтар «Навукі аб каханні».

Траньё гаворыць пра звычай тых часоў высылаць дэлегацыю знатных грамадзян горада для сустрэчы шаноўных гасцей.

«Трапіў у палон, дык выкупіся за найменшую плату» — лацінская прыказка.

Basta — хопіць! (італ.)

«Ад усёй душы рады сустрэцца з вамі» (італ.).

«Будзьце ласкавы ў наш дом, шаноўнейшы сіньёр Петруч'ё» (італ.).

У адной сярэдневяковай аповесці расказваецца, што рыцар Фларэнцыяна ажаніўся з страшэнна пачварнай жанчынай. Адсюль і супрацьпастаўленне: «качарга-пачвара» і «краска».

Сівіла (вешчая чарадзейка ў старарымскіх сказаннях) у эпоху Адраджэння ўвасаблялася ў выглядзе старой непрыгожай жанчыны «старая карга»).

Ксантыпа (Сакратава жонка) была вядома ў тагачаснай літаратуры як сварлівая, сярдзітая баба.

Метрыкул — метрычная выпіска (лац.).

У шэкспіраўскія часы ў метрыкулах звычайна запісваліся асноўныя звесткі аб бацьках і маёмасным становішчы бацькоў народжанага.

Леда — дачка эталійскага цара Фесція. У яе закахаўся Юпітэр і, прыняўшы вобраз лебедзя, спакусіў яе (рымская міфалогія).

Парыс — траянскі царэвіч, які ажаніўся з дачкой Леды.

Старадаўняя англійская прыказка сцвярджае, што жанчынам, якія звекавалі ў дзеўках, суджана пасля смерці трапіць у пекла і вадзіць там «да ветру» чужых дзяцей у пакаранне за тое, што пры жыцці яны не мелі сваіх.

Грызельда — гераіня шырока вядомай у шэкспіраўскі час навелы; з'яўлялася ўвасабленнем жаночай пакорлівасці, вытрымкі і паслушэнства.

Лукрэцыя — гераіня старажытнарымскай міфалогіі; прыклад дзявочай цнатлівасці і чысціні. Пасля таго як над ёй наглуміўся ветраны сын цара Тарквінія, яна пакончыла з сабой. На гэты сюжэт Шэкспірам напісана паэма «Зганьбаваная Лукрэцыя».

Цір — горад у Сірыі; у старажытныя часы славіўся сваімі дыванамі.

«Тут працякала рака Сімоіс; тут Сігейская зямля; тут стаяў высокі палац старога Прыама».

(Радкі з паэмы Авідзія «Гераіды»)

Панталоне — тыпаж з італьянскай камедыі, праставаты, пацешны стары.

Эакід (грэч. міфалогія) — герой, удзельнік Траянскай вайны; праславіўся сваёй сілай і храбрасцю. У міфалогіі вядомы таксама пад імем Аякса.

«Сорак выдумак» — няяснае месца ў арыгінале. Некаторыя каментатары лічаць, што гэта, магчыма, назва зборніка жартаў і гумарэсак шэкспіраўскіх часоў.

Cum privilegio imprimendum solum (лац.). — «З выключным правам адціскаць» (друкарскі тэрмін; тут — у пераносным сэнсе).