СтаВл Зосимов Прэмудрословски - ӨДӨР ӨДӨР. Инээдэмтэй үнэн

Серафим аажмаар толгойгоо сэгсрэн харуулынхаа нүдийг шавь нартайгаа хамт татав, аажмаар босоод хөтлөгчөө орхив.

– Нэр. – гэж албаны даргаас асуув.

– Би?! Эцэг Серафим! гэж өвгөн лам бардам хэлээд сахлаа хусав.

– Би бүтэн нэрийг хэллээ!! – Хэсгийн ажилтан ирэв. – эсвэл гурван өдрийн турш камер руу оч.

– Үхэр Сергей Байтулеуович. – түүний нэрийг секуляр Серафим хэмээн доромжилсон байдлаар нэрлэжээ. – Би харааж зүхэх болно. гэж тэр шивнэв.

– Юу?? – гэж асуув.

– Би энэ нэрийг удаан хугацаагаар, тонзилл болон гэрлэх ёслолын зоог барихаас өмнө хэрэглэж байсан гэж хэлдэг. гэж тэр дахин дахин шивнэлээ. – Би харааж зүхэх болно.

– Яг одоо би та нарыг хөлнийхөө дунд клуб – гэгээнтний эцгийн ар талд зогсоод хоёр дахь нь алга болов. – Үнэн шүү, одоо аль хэдийн шөнө болсон байна уу?!

– Өглөө нь – Үхэр, орой нь.. – хажууд нь суув.

– Энэ нь тийм биш юм, би аль хэдийн хорин жилийн турш үнэнч байсан. – Би чихэр аваад хаячихсан хүүхэд шиг өвдөж эхэлсэн.

– Хөөе, Серафим, тэр Реднек..

– Тэр бол Чикатило. – Завсарлага авсны дараа тэрээр эрүүл саруул хуулийг нэмж оруулав.

– Тэсийнхээ үлдэгдлийг харсан уу?

– Тийм ээ, дарга аа!

– Өө яаж! – гэж офицер инээмсэглэв. -Ясыг нь хулгайлсан уу? – бүгд инээлээ. – Тэгээд тэр Санкт-Петербургт олон удаа зарах гэж ирсэн юм уу?! – хашгирал улам хүчтэй болов.

– Антихрист, Тэнгэрийн хаан Херод битгий доромжил, битгий тэгвэл би та нарыг бүгдийг нь хохироох болно шүү!!!! – Серафим нүдээ бүлтийлгэн, үл тоомсорлож хуучин хэв маягаар татав.

– Гэхдээ хуурах шаардлагагүй. – харуулын ажилтныг анзаарав.

– Тийм ээ, тэр ингэж хараана. гээд арын хэсэгт зогсож байсан цагдааг нэмэв. Серафим түүний налуу нүдийг бүр ч ихээр илчилсэн бөгөөд тэдний сурагчид нь: нэг нь хар ногоон, нөгөө нь цайвар хүрэн өнгөтэй байв.

– Чи намайг яг одоо харааж зүхэхийг хүсч байна уу? – Эрүүл хүнээс буугаар асуув. – товчхон хэлэхэд та манай хэлтэс дэх саравчин дахь халхавчыг яг одоо цэвэрлэнэ.

– Мөн би Ортодокс сүмийн нэрийн өмнөөс прокурорт гомдол гаргах болно. – Нөхөр Үхэр хөмсгөө зангидлаа.

– Тарвас тарав уу, чи баруун Украинаас уу? Степан, буцааж хаа.

Өглөө бид суллагдсан бөгөөд бид Серафимгүйгээр үлдсэн тул тэр ариун цэврийн өрөөг цэвэрлэхээр болжээ. Үдийн хоолны үеэр тэр биднийг барьж авав, бид залбирч, үзэгдэх цэгүүд рүү явлаа…

Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.