СтаВл Зосимов Прэмудрословски - ӨДӨР ӨДӨР. Инээдэмтэй үнэн

– За, хөгшин эмэгтэй юу? – нөхдүүд эхлэв. – гахай хаана байна?

– Тийм ээ, тэр саравчинд хайртай гахай юм. гэж хариулаад өрөөнд оров. Тэрээр хагас метрийн багцыг гаргаж авдаг. Энэ нь эрт дээр үеэс тавигдсан МЭӨ V зууны сэлмийг дэлгэж зурдаг. Зэвэрсэн, зэвэрсэн, бариул нь цахилгаан соронзон хальсанд ордог.

– Хөвгүүд ээ, энэ бол миний дэлхийн анхны дайны тэтгэлэгт буцаж ирсэн Жозеф юм. Махны үйлдвэрт ажиллаж байхдаа тэр хүн бүрийг эзэлж, үхэр, тахианы махыг хүртэл тайрч байв.

Түүнийг Стахановскийг ил тод харснаа би сэтгэл түгшсэн. Найз нь эзэгтэйн гараас хутга авчээ…

– Алив хэл дээ. – Хаана цугларсан бэ, А?

Тэр биднийг саравчинд хувиргадаг.

– Тэнд, – гэж хэлэв, – Миний хайртай Борусенка.

Үнэнийг хэлэхэд би энэ Борусенкаг харж, нүд нь чихний ард байгаа юм.

Түүний хонгилыг хоёроос гурван цавчсан самбараас буулгаж авав. Сэвсгэр хэсгээс атираа, саваа нь уян харимхай хэлбэрээр өлгөөтэй байдаг. Магадгүй энэ нь гахайн мах Борюшишче амьдралын хагас юм, худлаа хэлдэггүй.

– Өө, хонгор минь, би овоохой дээр очно. – шүдээ хавирсан эмээ, ороолтоо булангаар шүдээ хавирав. – Мөн та борюсенкатай илүү болгоомжтой харьцдаг. Би хамаатан садангаараа л байдаг. Өөр хэн ч байхгүй, би түүнийг төрөхөөс нь л асардаг. Баяртай, миний дарвуулт үхэр. Yyyyyyy!! – гэж хөгшин эмэгтэй уйлаад шууд л нэг уйлж зогсоод, хоолойгоо чангалж басс болгон өөрчилөв. – Хөвгүүдээ бас битгий мартаарай, би үүнийг зарах гэж байгаа шүү…

– Бүгд орилно, эмээ!!! – Найз нь урам өгч, над руу эргэж харав. – Тэгээд чи миний найз, надад туслаач, хаалгаа онгойлго.

Би зүггүй ойртоод эргүүлээд эргүүлээд хаалга нь томорч, гахай чихээ ч хөдөлгөсөнгүй. Новш өшиглөнө. Найз минь тэр дороо эргэлзээгүй, бүх хүч чадлаараа гахайгаа хэрхэн никель тайрч, голд нь авирч гарав. Никель, хавтангийн хэмжээ. Хэдэн секундын дараа гахай баруун нүдээ, дараа нь зүүн тийшээ нээв. Тэгтэл нэг шуугиан дэгдэж, тулаан гэгддэг «мамонт» гэдэснээс нь өлгөөд, хөл нь ажиглагдаагүй.

Хоёр нүдийг нь хутганы хутгаар харж, цэнхэр шаргал өнгийн сурагчдыг өөр өөр чиглэлд чиглүүлэн гахай нөхрөө харав. Тэр нүдээ аньсан бариулын бариул дээр дахин нүдээ бүлтийлгээд түүнийг зүүгээр хөдөлгөв: дээш, доош дээш, доош, эгнээнд эгнээндээ харан нэг нөхрийг ширтэж байсан тул бүхэл бүтэн хонгил нь чипс болгон эвдэрч унав. Шинэхэн бууц түүний хөлнөөс цацаж, тахианы махны хоёр ширхэгийг нөмөрч, хэрээг тогшоод, юу болж байгааг гайхаж байв. Нөхөр нь аль хэдийн эдийн засгийн боксын хашаан дундуур цэцэрлэг рүү яарч байв. Миний тэмцэж буй хөхтөн гахай гэмт этгээдийг хурдан барьж аваад энэ хашаанд оршин суух зөвшөөрөлтэй бүх амьд зүйлийг тараав. Эмээ цонхны дэргэд наалдаж, хамараа хавчив. Би хажуу тийш харав, зүгээр л өрөвдсөн.

Хашаан дээрээс гараад зигзаг зусаж байсан нөхдүүд цэцэрлэгийн тариалалтыг даван туулж, хүлэмж, халуун ногоогоо хагалж, хөхтөн гахай Боруся түүнийг өсгий дээр нь хазуулах гэж хичээв, зөвхөн арван наймдугаар зууны үеийн никелээс наалдсан мини илд зүйрлэшгүй атгах. Энэ зай нь богинохон байсан тул нөхөр нь хашгирч, зөвхөн огцом эргэлт хийж, түүнийг зугтаж, зугтахад нь тусалсан бөгөөд үүнийг хашааны гадаа ширтэж байсан Ази гаралтай цыганууд болон ардын үзэгчид. Тажик, цыган эхчүүд хүүхдүүдийг хашаанаас татан гаргасан боловч салж чадаагүй тул «Оросын армийн дайчин дайчин гахай Борусигийн өшөө авалт ба цаазаар авах» хэмээх амьд триллерийг үзэхийг хүсчээ. Цэцэрлэгийн төгсгөлд бууцаар овоолсон овоолго биш байсан бол эмгэнэлтэй байх болно, гэхдээ дотор нь Оросын тосгоны оршин суугчид хадлангаа овоолго хэлбэрээр нууж байгаа шүүгээнд наалддаг. Тэднийг барьцаалан, тэнэмэл нөхөртэй тулалдаж аваад, тэр дороо бүх зүйл өөрөөр буюу эсрэгээр болсон: мамон гахай Fighting зугтаж, нөгөө нэг сөнөөгч нь түүний тослог талыг ишний дагуу булааж авав, тиймээс тактикийн шалгалтанд байгаа юм шиг мэргэжлийн хувьд маш хурдан бөгөөд эелдэг байдлаар ханддаг., сэрээ биш, харин Калашниковын винтовтой, жад хутгатай. Үзэгчид ч гэсэн хомо сапиенсын, Оросын жирийн цэргүүдийн ирж буй ялалтыг дэмжиж, алга ташилтаар мэл гайхаж, алга ташиж, гагцхүү довтолгоонд тэсвэртэй болж үхсэн нуруун дээрээ байшингийн хаалганы яг яг босгон дээр зогсож байв. нэг гартаа ороолт бариад доод нурууныхаа ард хоёрдахь шидэлт хийвэл Яд-Вигийн нулимстай эмээ. Найз нь гахай, давирхай хоёрын цогцос руу сүүлчийн зулзагыг хийж, амьтны амьгүй биеийг цоолж, давхар басс шиг уяж, шуугилдав.

– За эмээ, нөхөр Спартак баатарлаг эхэллээ. – хийчихээд асгаад ширээ тавь!!!